เมื่อให้ “แพท – พริษฐ์ชยาดา พิริยะเมธา” บล็อกเกอร์สาวสวยปังทุกช็อตแห่งเพจ Forever on Vacation โหวตเลือกสถานที่ที่สุดในใจ บล็อกเกอร์สายไลฟ์สไตล์ที่ชื่นชอบดื่มด่ำอยู่กับโมเมนต์ต่างๆ ในสถานที่สุดสวยทั่วโลก จึงขอออกตัวเลยว่า เพราะเธอชอบเสพความสวยงาม จึงขอเต็มอิ่มกับบรรยากาศในโรงแรมหรู ชิมอาหารดีๆ จัดดิสเพลย์สวยๆ ท่ามกลางธรรมชาติและสถาปัตยกรรมงดงาม โดยไม่ลืมเก็บประสบการณ์ใหม่ๆ ไปในตัว จะบอกว่าเธอเป็นสาวสวยสายลักชัวรี่ที่รักความแอดเวนเจอร์นิดๆ ก็ไม่ผิดนัก และนี่คือที่สุดในใจที่เธอคัดมาเพื่อชาวแพรวโดยเฉพาะ

หรูหรากลางป่าเขาที่ Canadian Rockies แคนาดา

เมื่อพูดถึงสถานที่ท่องเที่ยวตามธรรมชาติที่สวยงาม แต่ยังเต็มอิ่มไปด้วยความหรูหรา แพทขอยกให้ Canadian Rockies ที่ประเทศแคนาดา “เป็นหนึ่งในสถานที่ที่แพทชอบมากค่ะ เรียกว่าที่นั่นมีวิวธรรมชาติที่สวยที่สุดในชีวิตเท่าที่เคยเห็นมา จากเมืองไทยอาจไปยากหน่อย เพราะต้องนั่งเครื่องบินไปลงแวนคูเวอร์ แคนาดา แล้วบินต่อไปที่ Calgary International Airport จากนั้นก็เช่ารถขับต่อไปเที่ยวได้สบายๆ เพราะถนนดี ขับง่าย ทุกอย่างสะดวกสบาย

“Canadian Rockies เป็นเหมือนกับอุทยานแห่งชาติที่มีจุดชมวิวเยอะๆ เราก็ค่อยๆ ขับรถตามทางที่เขาบอกไปดูทีละจุด เช่น ทะเลสาบ น้ำตก ทุ่งอะไรต่อมิอะไร ไม่ต้องเดินเลยค่ะ คือจอดรถแล้วก็ลงไปดูได้เลย แต่เนื่องจากกินพื้นที่กว้างมาก ควรพักอยู่สัก 3 – 4 คืนกำลังดี ค่อยๆ ละเลียดชมวิวไปทีละจุด

“ครั้งที่แพทไปเป็นช่วงฤดูใบไม้เปลี่ยนสี ทำให้ได้เห็นธรรมชาติที่สวยงามมาก ไฮไลต์คือ Lake Louise ทะเลสาบสีฟ้าสดที่เหมือนเทน้ำผสมสีลงไป มีภูเขาสูงอยู่ด้านหลัง รายล้อมด้วยป่าที่ใบไม้เปลี่ยนเป็นสีเหลือง สีแดง สวยอลังการเหมือนสวรรค์เลยค่ะ แพทเคยไปสวิตเซอร์แลนด์มา บอกเลยว่าสู้ที่นี่ไม่ได้

“แล้วครั้งนั้นแพทได้ไปนอนโรงแรม Fairmont ที่เป็นปราสาทติดกับริมทะเลสาบเลย แค่เปิดหน้าต่างก็จะเห็นวิวทะเลสาบสีฟ้าสวยมากๆ แถมยังได้อภิสิทธิ์จากการเป็นแขกของโรงแรมในการไปพายเรือเล่นในทะเลสาบตั้งแต่เช้า ก่อนที่นักท่องเที่ยวทั่วไปจะได้รับอนุญาตให้เข้าไปพายเรือ ทำให้เราได้รูปสวยๆ แบบไม่ต้องแย่งกับใคร เรียกว่าเป็นการอยู่กลางป่ากลางเขาแบบหรูหรา ที่พักดี และมีอาหารอร่อยๆ ดีๆ ให้กินทุกมื้อ แถมยังมีร้านอาหารมิชลินหนึ่งดาว Post Hotel ซ่อนอยู่แถวนั้นด้วย ฟินมาก”

Once in a Lifetime กระโดดร่มที่ออสเตรเลีย

เห็นแพทเป็นนักท่องเที่ยวสายสวยๆ แต่จะบอกว่ามุมแอดเวนเจอร์ของเธอก็มีนะ “แพทมีลิสต์ว่าอะไรที่อยากทำกับสถานที่ที่อยากไปก่อนตาย ซึ่งตอนนี้มีเยอะมาก หนึ่งในนั้นคือการกระโดดร่ม และได้ทำแล้วที่เมลเบิร์น ออสเตรเลีย ซึ่งบอกเลยว่ามันมาก-ก-ก

“ซึ่งจริงๆ เราก็แทบจะไม่ได้ทำอะไรเลย แค่ตัวติดกันไปกับอินสตรักเตอร์ฝรั่งที่คอยบอกว่าเราต้องทำอะไรและพากระโดดลงมา ตอนแรกก็คิดว่าจะเสียว แต่ก็ไม่นะคะ คนละเรื่องกับเล่นรถไฟเหาะเลย ไม่น่ากลัว กลัวแค่ตอนแรกที่ทำใจว่าจะกระโดดออกมาจากเครื่องบินนั่นแหละ (หัวเราะ) แต่จริงๆ ครูเป็นคนพาโดด พอกระโดดลงมาแล้วก็มีแต่ลมตีหน้า ไม่ได้หวาดเสียวอะไร วิวก็ดีกว่ารถไฟเหาะเยอะ เห็นปุยเมฆขาวๆ กับผืนน้ำกว้างๆ ด้านล่างสวยมาก เป็นประสบการณ์ที่สนุกและประทับใจมากค่ะ เสียดายว่าแค่แป๊บเดียวก็ถึงพื้น อ้าว เงินหมื่นของฉันหมดแล้วเหรอ (หัวเราะ) ลงมาแล้วอยากจะขึ้นไปอีก!”

Great Places to Stay

เมื่อพูดถึงที่พัก แพทยิ้มหวานเล่าว่า “แพทมีแพสชั่นกับการเลือกโรงแรมที่พักมากค่ะ เวลาว่างจะชอบหาข้อมูลโรงแรมสวยๆ เก๋ๆ มีจุดเด่นเฉพาะตัว เคยหาว่าโรงแรมหรูระดับต้นๆ ของโลกมีอยู่ที่ไหนบ้าง เชื่อไหมคะว่าอยู่ในอินเดียเสียครึ่งหนึ่ง หนึ่งในนั้นคือ SUJÀN Rajmahal ที่ชัยปุระในอินเดีย ซึ่งแพทเคยไปแล้ว ชอบมาก-ก-ก เดิมเป็นวังเก่า แล้วนำมารีโนเวตเป็นโรงแรม บรรยากาศจึงมีความหรูหรา ความขลัง และความอลังการของวังแบบดั้งเดิม ให้นึกภาพเหมือนเราเข้าไปในวังแวร์ซายแล้วได้ใช้ชีวิตอยู่ในนั้นด้วย นึกออกไหมคะว่าจะฟินขนาดไหน

“เริ่มจากมีรถม้ามารับที่ประตูเข้าไปที่ตัวโรงแรม พอถึงแล้วก็มีมาลัยดอกไม้มาคล้องคอต้อนรับและเจิมหน้าผาก เชื่อว่าจะทำให้เราโชคดี ซึ่งก็ใช่เลย เพราะความโชคดีของทริปนั้นคือ เดิมเราจองห้องธรรมดาราคา 2 หมื่นกว่าบาทไว้ แต่พอไปถึง เขาก็พาเดินชมห้องต่างๆ ไล่ไปตั้งแต่ล็อบบี้ พาไปดูรูปเจ้าของวังและความเป็นมา ห้องน้ำ ห้องกินข้าว ไปจนถึงห้องพักที่ใหญ่ที่สุด คืนละ 4 แสนบาท ซึ่งสวยและใหญ่อลังการมาก พอชมเสร็จ เขาบอกว่าคืนนี้ยูนอนที่นี่แหละ โอ๊ย…กรี๊ดมาก ซึ่งเขาให้นอนเพราะอะไร จนถึงวันนี้แพทก็ยังไม่ทราบเหมือนกัน

“คือห้องใหญ่ขนาดที่ว่ากดรีโมตเปลี่ยนช่องทีวีจากบนเตียงไม่ได้ เพราะสัญญาณไปไม่ถึง (หัวเราะ) แล้วเตียงก็สูงจนต้องปีนขึ้นไป เราจึงต้องปีนจากเตียงลงมากดรีโมตทีวี สรุปว่าห้องใหญ่มากจนไม่ต้องออกไปเที่ยวไหน ถ่ายรูป กินข้าว ใช้ชีวิตอยู่ในห้องนั่นแหละ

“แล้วการบริการของที่นี่คือสุดจริงๆ ทำอะไรให้ได้ เขาทำหมด อีกนิดก็จะอุ้มเราแล้ว อย่างตอนค่ำๆ ที่พนักงานจะมาเปิดเตียงให้ ที่นี่มีพนักงานสองคนมาพร้อมเตารีดค่ะ มาถึงก็ขออนุญาตเข้าห้องอย่างสุภาพเรียบร้อย เสร็จแล้วก็เสียบปลั๊ก แล้วรีดเตียงให้เรียบอย่างจริงจัง รู้สึกเหมือนเป็นมหารานี (หัวเราะ) ประทับใจมาก”

ที่มา : นิตยสารแพรว ฉบับที่ 942

เจมส์ – จิรายุ ตั้งศรีสุข กับสไตล์เที่ยวสายชิลเบอร์สิบ แค่มีแบ็กกราวนด์เป็นวิวธรรมชาติสวยๆ กับกล้องดีๆ สักตัว แล้วเดินเก็บความประทับใจไปเรื่อยๆ เท่านี้เขาก็แฮ็ปปี้สุดๆ

“ผมชอบเที่ยวแนวธรรมชาติผสมกับความแอดเวนเจอร์หน่อยๆ ประเทศหนึ่งที่ตอบโจทย์ผมมากคือญี่ปุ่นครับ ไปมาครบทุกฤดูแล้ว ชอบตอนใบไม้เปลี่ยนสีที่สุด เพราะวิวสวยมาก มีช่วงหนึ่งที่ผมมีโอกาสไปอยู่ญี่ปุ่นยาวหลายวันหน่อย เพราะไปถ่ายรายการ Tabi Japan with James Jirayu ได้ไปขลุกอยู่แถวโทโฮคุ (Tohoku) อยู่ทางตอนเหนือของญี่ปุ่น ไม่ว่าจะอาหาร สถานที่ท่องเที่ยว วิว และวัฒนธรรมดีหมด โดยเฉพาะธรรมชาติกับสถาปัตยกรรมเก่าๆ ที่เขาอนุรักษ์ให้คนรุ่นหลังและนักท่องเที่ยวอย่างเราได้เห็นกัน”

ธรรมชาติดีงามที่ “อาโอโมริ”

“จังหวัดอาโอโมริขึ้นชื่อเรื่องธรรมชาติสวยงาม ช่วงที่ผมไปตรงกับหน้าหนาวพอดี แต่ไม่ว่าจะหนาวอย่างไร บอกเลยว่าห้ามพลาดการไปเดินที่ตลาดเช้า ‘ทะเทะฮานะกัมเปกิ’ เขาเปิดทุกวันอาทิตย์ ตั้งแต่เช้ามืดจนถึง 9 โมงเช้า ขายพวกผักสด อาหารทะเล รวมทั้งขนมด้วย อย่างไทยากิก็อร่อย แป้งดีมากๆ อาหารทะเลอร่อยหลายอย่าง ผมได้ชิมปลากินดาระกับหอยเชลล์ย่าง คงด้วยความสด รสชาติจึงอร่อยจริง ที่ติดใจอีกอย่างคือซุปฮาจิโนเฮะเซมเบ้ เป็นซุปซอสถั่วเหลืองโซยุ รสเค็มๆ มีผัก เห็ด เสิร์ฟมาพร้อมขนมเซมเบ้ เป็นขนมข้าวกรอบแผ่นหนาๆ ผมลองกัดตอนยังกรอบๆ กัดไม่เข้านะ แต่พอลงไปอยู่ในน้ำซุปกลายเป็นหนึบๆ นุ่มๆ อร่อยดี

“อย่างที่บอกว่าธรรมชาติที่นี่สวยงาม โดยเฉพาะที่ลำธารโออิราเสะ ไกด์พาผมนั่งรถบัสประมาณ 40 นาทีไปเมืองฮาจิโนเฮะ ซึ่งเป็นเมืองเล็กๆ ในจังหวัดอาโอโมริ ไกด์บอกว่าถ้าเดินขึ้นไปจนถึงชั้นบนสุดจะเจอน้ำตกโชชิโอตะกิที่สวยมากๆ แต่ต้องใช้เวลาเดิน 2 ชั่วโมง ซึ่งผมเดินได้ ไม่มีปัญหา สิ่งที่ทำให้รู้สึกสดชื่นและไม่เหนื่อยตลอดทางคือกลิ่นหวานๆ จากใบไม้ มีแปลกใจนิดหน่อยที่จู่ๆ หิมะก็ตกลงมา แต่สุดท้ายก็เดินขึ้นไปจนได้เจอน้ำตกโชชิโอตะกิ ความรู้สึกที่เห็นน้ำตกล้อมรอบด้วยบริเวณที่ใบไม้เปลี่ยนเป็นสีเหลืองและสีแดงมันสวยมาก-ก-ก-ก จริงๆ

“ผมจบวันนั้นด้วยการกลับไปแช่อนเซ็นครั้งแรกในชีวิตที่โรงแรม ‘ชึตะอนเซ็น’ ความรู้สึกคืออุ่นๆ โล่งๆ แบบบอกไม่ถูก (หัวเราะ) ที่นี่ก่อตั้งมากว่าร้อยปีแล้ว สไตล์การตกแต่งยังคงคล้ายๆ สมัยโบราณ ทั้งรูปแบบและการใช้ไม้เก่า จึงให้ความรู้สึกเหมือนผมเดินอยู่ในซีรี่ส์ญี่ปุ่นเก่าๆ เขาว่าสรรพคุณน้ำแร่ที่นี่ช่วยรักษาโรคทางผิวหนังได้ด้วยนะ”

เก็บแอ๊ปเปิ้ลยักษ์ที่ฮิโรซากิ

“ผมมีโอกาสนั่งรถไฟญี่ปุ่นเป็นครั้งแรกตอนจะไปเมืองฮิโรซากิที่อยู่ในจังหวัดอาโอโมริ ก่อนหน้านั้นนั่งรถบัสตลอด เลยได้รู้อะไรบางอย่างคือ ตอนจะก้าวขึ้นรถไฟที่จอดอยู่ในชานชาลา แต่พบว่าประตูปิด ไกด์บอกว่ารถไฟญี่ปุ่นมีปุ่มให้กดเปิดประตูเฉพาะเวลาจะขึ้น – ลง เพื่อให้ข้างในรถไฟอุ่นตลอดเวลา เพราะอากาศหนาวมาก

“ผลไม้ขึ้นชื่อของเมืองฮิโรซากิคือแอ๊ปเปิ้ลครับ ผมได้บุกไปถึงสวนฮิโรซากิที่ผลิตแอ๊ปเปิ้ลได้มากที่สุด มีหลายสายพันธุ์ เขาให้ลองเก็บแอ๊ปเปิ้ลกับผู้ดูแลสวนด้วย บอกเลยว่าพอได้ชิม ทั้งๆ ที่แอ๊ปเปิ้ลไม่ใช่ผลไม้ที่ชอบที่สุด แต่พอกัดคำแรก รสชาติมันหวานกรอบอร่อยมาก กัดทีกลิ่นหอมเข้าจมูก และลูกใหญ่มากด้วย บางลูกใหญ่จนไม่รู้จะกัดยังไง

“ใกล้ๆ สวนมีโรงแรมชื่อ ‘แอ๊ปเปิ้ลแลนด์’ มีบริการให้แช่อนเซ็นกับลูกแอ๊ปเปิ้ลเป็นสิบๆ ลูกในบ่อด้วย เห็นเขาว่าช่วยเรื่องผิวพรรณและทำให้สดชื่น ที่แน่ๆ คือพอเราลงไปแช่แล้วได้กลิ่นหอมของแอ๊ปเปิ้ลตลอดเวลา ทำให้รู้สึกผ่อนคลายมาก

“อีกสถานที่ที่ทำให้ผมทึ่งคือปราสาทฮิโรซากิ เป็นอีกสถานที่ที่ขึ้นชื่อว่าถ่ายรูปสวย เหตุผลสำคัญคือที่นี่มีต้นซากุระสวยที่สุดในประเทศ แต่น่าเสียดายว่าตอนที่ผมไปดอกซากุระยังไม่บาน แถมกำลังอยู่ระหว่างการจัดเคลื่อนย้ายปราสาท เพราะต้องบูรณะฐานหินของปราสาท หมายถึงมันไม่มีปราสาทตั้งอยู่ เพราะถูกเคลื่อนย้ายไปแล้ว (หัวเราะ) คือผมงงมากว่าเขาย้ายปราสาทยังไง ได้คำตอบจากไกด์ว่าเขาใช้แม่แรงค่อยๆ ยกปราสาทไปวางไว้ในสวนข้างๆ โดยใช้เวลาเคลื่อนย้ายกว่า 2 เดือน คือนวัตกรรมเขาเจ๋งมาก แล้วกว่าจะย้ายกลับที่เดิมก็อีกหลายปี ผมเลยได้ไปถ่ายปราสาทในสวนแทน คิดอีกมุมก็ถือเป็นโชคดีนะที่ผมได้เห็นปราสาทในมุมที่ต่างออกไป ไม่ใช่ในที่ที่มันควรอยู่” (หัวเราะ)

ชมมรดกโลกที่อิวะเตะ

“อีกสถานที่ที่ต้องขอเล่าคือ วัดชูซอนจิที่จังหวัดอิวะเตะ สวยมาก สมกับที่ได้รับเลือกเป็นมรดกโลก ต้องชื่นชมที่เขาอนุรักษ์เมืองเก่าไว้ได้อย่างดี ข้างในวัดมีวิหารที่สร้างด้วยทองคำชื่อว่า ‘คอนจิคิโด’ ที่รวบรวมศิลปะทางศาสนาพุทธของญี่ปุ่นเอาไว้ ซึ่งทุกอย่างเป็นทองคำ สวยมากๆ ใต้พระพุทธรูปเก็บร่างของเจ้าเมืองที่เป็นคนสร้างวัดไว้ด้วย แปลกที่พอเข้ามาอยู่ในนี้แล้ว ผมรู้สึกได้รับพลังมากมาย เหมือนได้รับจิตวิญญาณบางอย่างของคนญี่ปุ่นกลับมาด้วย”

เยี่ยมหมู่บ้านโบราณที่จังหวัดฟุกุชิมะ

“นักท่องเที่ยวสายศิลปวัฒนธรรมต้องชอบโออุจิจูกุ เมืองเก่าที่เขายังอนุรักษ์ไว้ได้เป็นอย่างดี บ้านทุกหลังยังดูเป็นบ้านโบราณ หลังคาสีน้ำตาล ตัวบ้านสีครีมคล้ายๆ กัน มีบางหลังที่ดัดแปลงเป็นร้านขายอาหารหรือของฝากให้นักท่องเที่ยว ถนนของหมู่บ้านมีลำธารสายเล็กๆ ตัดผ่าน ซึ่งน้ำยังใสสะอาดจนชาวบ้านนำพืชผักไปล้างได้ ถ้าอยากรู้จักประวัติศาสตร์ที่นี่ให้ดียิ่งขึ้น ข้างในหมู่บ้านมีพิพิธภัณฑ์แสดงพวกจาน ชาม เสื้อผ้า อุปกรณ์เครื่องใช้ไม้สอยในการใช้ชีวิตในสมัยโบราณให้ดูด้วย ผมว่าที่นี่ชิลและสบายมาก เหมือนเราอยู่บนภูเขาสักที่ ได้ยินเสียงธารน้ำไหล บรรยากาศเงียบสงบ ผมเดินเล่นจนถึงช่วงเย็น เงียบมาก เหมือนไม่มีคนอยู่ เหมาะกับใครที่อยากมาพักเงียบๆ สวยๆ แนะนำเลยครับ

“อีกสิ่งหนึ่งที่ขึ้นชื่อมากของที่นี่คือโซบะ ซึ่งที่นี่ไม่ใส่เนื้อสัตว์เลย รสชาติจืดๆ หน่อย แต่เขามีวิธีการกินที่แปลกคือ ใช้ต้นหอมญี่ปุ่นมาคีบเส้นโซบะแทนตะเกียบ ตอนแรกก็ไม่ค่อยชิน เส้นหล่นตลอด ต้องก้มหน้าลงไปใกล้ๆ ไกด์เล่าให้ฟังว่า เขาเชื่อกันว่ากินวิธีนี้จะมีชีวิตยาวนานเหมือนความยาวของต้นหอม

“แล้วด้วยความหนาวเย็นขั้นสุดของจังหวัดฟุกุชิมะจึงมีอนเซ็นเยอะ หลังจากที่ชมหมู่บ้านโบราณเสร็จแล้ว ช่วงค่ำผมเดินทางต่อไปที่เมืองไอซึกาวามัตสึซึ่งอยู่ไม่ไกลกันมากนัก เพื่อมาที่หมู่บ้านฮิกาชิยามะ อายุกว่า 1,000 ปี ซึ่งขึ้นชื่อเรื่องอนเซ็น ที่โด่งดังมากๆ เลยก็คือมุไคทะกิ เป็นโรงแรมเก่าแก่ที่มีอนเซ็นแบบไพรเวต เป็นอ่างเล็กๆ เหมาะกับคนไทยที่ขี้อาย ไม่กล้าลงแช่บ่อรวม แต่ถ้าใครไม่ติดเรื่องอาย เขาก็มีบ่อรวมขนาดใหญ่ให้บริการด้วย”

บินพาราไกลเดอร์ที่จังหวัดยามางาตะ

“ประสบการณ์ตื่นเต้นสุดๆ ของผมที่ญี่ปุ่นคือได้ไปลองบินพาราไกลเดอร์ (เป็นอุปกรณ์เครื่องเล่นที่ช่วยให้เหมือนบินได้ มีร่มอันใหญ่กางอยู่ข้างบน สามารถเล่นคนเดียวได้ แต่ถ้าไม่เชี่ยวชาญจะบินพร้อมกับเจ้าหน้าที่) ที่นันโย สกายพาร์ค เมืองนันโย ที่ตัดสินใจลองเพราะข้อมูลบอกว่าวิวที่นี่สวยมาก เหมาะกับการเล่นพาราไกลเดอร์ พอตัดสินใจไปแล้ว เพิ่งมารู้สึกเสียวตั้งแต่ขับรถขึ้นเขาไป เพราะกลัวความสูง ตอนที่เขาให้ซ้อมนั่งพาราไกลเดอร์ในห้องยังกลัวเลย ยิ่งพอตอนเดินขึ้นไปเตรียมตัวต้องบิน ก็ถามตัวเองว่าเรามาถึงจุดนี้ได้ยังไง เจ้าหน้าที่ปลอบใจว่าไม่ต้องกลัว เขาบินไปกับผมด้วย แต่ด้วยวิวข้างหน้าที่เคว้งคว้าง ข้างล่างเป็นเนินสูง คือถ้าตกลงไปคงหายสาบสูญ ตอนนั้นเริ่มอยากกลับบ้าน ขาสั่นเลย คิดว่าถ้าเกิดน็อกไปกลางอากาศจะเป็นยังไง

“วิธีการเล่นคือ หลังจากที่สวมอุปกรณ์แล้ว เจ้าหน้าที่บอกให้ออกแรงเยอะๆ วิ่งเร็วๆ ลงเนินไปเรื่อยๆ จากนั้นร่มก็จะลอย และยกตัวเราลอยขึ้นบนฟ้า แล้วเจ้าหน้าที่จะเป็นคนบังคับควบคุมทิศทางทั้งหมดครับ ซึ่งพอตัวลอย ความรู้สึกกลัวกลับหายไปเลย คงเพราะวิวข้างหน้าที่สวยมาก มองลงข้างล่างทั้งเมืองขาวโพลนด้วยหิมะ สุดยอดอะ บรรยากาศดี สวยโคตรๆ สวยน้ำตาไหลเลย อากาศดีด้วย มีแดดหน่อยๆ ประทับใจมาก”

กล้องคู่กาย

“ผมชอบถ่ายรูป มันเป็นเรื่องของการเก็บโมเมนต์ดีๆ ไว้กับตัว และชอบดูรูปที่ตัวเองถ่ายเก็บไว้ โดยเฉพาะรูปพอร์เทรต ผมชอบสแน็ปว่าใครกำลังทำอะไรอยู่ เขามีอารมณ์แบบไหน ชอบเก็บภาพคนที่กำลังคุยกันหรือกำลังหัวเราะ เลยกลายเป็นกิจกรรมยามว่างที่ชอบ ตอนนี้ผมใช้กล้องของฟูจิครับ เป็นกล้องตัวเล็กๆ เลนส์เดียวก็เอาอยู่ ไม่ต้องขนเลนส์ไปเปลี่ยนเลย เมื่อก่อนผมขนอุปกรณ์ไปแบบจัดเต็มมาก ผลที่ได้คือปวดเมื่อยเกินเหตุ ที่สุดแล้วผมว่าสิ่งที่สำคัญกว่ากล้องคือรูปที่เราบันทึกไว้มากกว่าครับ

“ที่ผ่านมาผมไม่ค่อยได้ไปเที่ยวเองเท่าไหร่ ตั้งใจกับตัวเองไว้ว่าปีใหม่นี้จะไปเที่ยวอย่างน้อยปีละทริป เพราะอยากไปเก็บประสบการณ์ดีๆ ด้วยตัวเองดูสักครั้ง”

ที่มา : นิตยสารแพรว ฉบับที่ 942

แกะรอยทริปรถไฟสำราญสุดหรู จากโตเกียวสู่ฮอกไกโด ในราคาล้านสาม!!! ที่มาที่ไปของทริปสุดเอกซ์คลูซีฟนี้ของ “พลตำรวจเอก สันต์ ศรุตานนท์” เพราะชอบความพิเศษและแตกต่าง เมื่อจะออกท่องโลกทั้งทีจึงยิ่งทวีความไม่เหมือนใคร กลายเป็นทริปเอกซ์คลูซีฟที่น่าอิจฉาหนักมาก

“รถไฟสำราญ” จากโตเกียวสู่ฮอกไกโด

“ทริปล่าสุดเป็นการท่องเที่ยวด้วยรถไฟสำราญของประเทศญี่ปุ่นที่มีความพิเศษครบครัน คนญี่ปุ่นมีความผูกพันกับรถไฟมาตลอด ถ้าถามเด็กญี่ปุ่นว่าโตขึ้นอยากเป็นอะไร หลายคนตอบเหมือนกันว่าอยากเป็นคนขับรถไฟ เพราะเขาถือว่าการขับรถไฟให้ญาติพี่น้องและคนญี่ปุ่นนั่งเป็นงานที่มีเกียรติ และเขามีใจรักบริการ

“เมื่อประเทศยุโรปมีขบวนรถไฟลักชัวรี่ ‘โอเรียนเต็ลเอกซ์เพรส’ พาท่องเที่ยวตามเมืองต่างๆ เมื่อสามปีที่แล้วญี่ปุ่นจึงทำขบวนรถไฟลักชัวรี่ ‘7 Stars’ แล่นผ่าน 7 เมืองสำคัญรอบเกาะคิวชู คำว่า 7 ดาว หมายถึง 7 จังหวัดที่ประกอบกันเป็นเกาะคิวชู ใครอยากนั่งรถไฟขบวนนี้ต้องจองตั๋วแล้วรอการสุ่มชื่อ ขนาดท่านนายกรัฐมนตรีอาเบะและภรรยายังเพิ่งได้รับสิทธิ์โดยสารเมื่อปีกว่าๆ นี่เอง และเมื่อสองปีที่แล้วไทยเป็นประเทศแรกที่ได้สิทธิ์เหมารถไฟขบวนนี้ โดยเป็นความร่วมมือระหว่างการรถไฟคิวชู (JR Kyushu) และบริษัททัวร์เวิลด์เซอร์ไพร้ส์ ให้คนไทยจองตั๋วได้โดยไม่ต้องสุ่มชื่อ เพราะทางญี่ปุ่นอยากขอบคุณที่ไทยส่งความช่วยเหลือคราวเกิดเหตุการณ์สึนามิเมืองเซนไดเป็นประเทศแรกในโลก ฉะนั้นผมเองจึงได้ท่องเที่ยวร่วมกับรถไฟขบวนนี้เรียบร้อยแล้ว (ยิ้ม)

“ล่าสุดญี่ปุ่นมีรถไฟลักชัวรี่ขบวนใหม่ ‘Chateau Blanc’ หรือ ‘ปราสาทสีขาว’ แล่นจากสถานีรถไฟโตเกียวไปฮอกไกโด และจากฮอกไกโดกลับโตเกียว ด้วยความที่เป็นขบวนรถไฟหลังคาสูงและกว้างกว่ารถไฟทั่วไปเกือบเท่าตัว จึงต้องมีการติดตั้งรางขนาดพิเศษตามสถานีและเส้นทางต่างๆ ที่แล่นผ่าน เริ่มทดลองเปิดให้บริการมาแล้วหนึ่งปี โดยให้คนญี่ปุ่นได้ทดลองใช้บริการในราคาลด 50 เปอร์เซ็นต์ด้วยการสุ่มชื่อด้วยคอมพิวเตอร์ ซึ่งพอหมดช่วงทดลองจะต้องเสียเต็มราคา และครั้งนี้ไทยก็เป็นประเทศแรกอีกเช่นกันที่มีโอกาสเหมารถไฟสำราญขบวนนี้ โดยความร่วมมือระหว่างองค์การท่องเที่ยวแห่งประเทศญี่ปุ่น (JTB) และบริษัทเวิลด์เซอร์ไพร้ส์อีกเช่นกัน ใช้เวลาเดินทาง 3 คืน 4 วัน ซึ่งผมมีโอกาสเดินทางไปทริปนี้ด้วย”

สัมผัสความหรูหราตลอดทริปในราคา 1,300,000 บาท

“รถไฟขบวนนี้ตกแต่งสวยงามทั้งภายในและภายนอก พื้นที่ภายในโอ่โถง ตกแต่งแนว Japanese Modern หน้าต่างกระจกออกแบบให้เหมือนนั่งอยู่ในยานอวกาศ มีห้องอาหาร ห้องฟังเพลง ห้องนั่งเล่น ให้ความรู้สึกเหมือนอยู่ในโรงแรมมากกว่านั่งในรถไฟ

“ทั้งขบวนมี 16 ห้องนอน มี 14 ห้องที่ขายราคาเท่ากันคือ กว่าเก้าแสนบาท ที่เหลืออีกสองห้องเป็นห้องพิเศษ ราคากว่าหนึ่งล้านบาท ผมได้พักห้องพิเศษ ราคากว่าหนึ่งล้านสามแสนบาท รวมค่าอาหาร เครื่องดื่ม กับบริการต่างๆ ตลอดทริป แต่ไม่รวมค่าเครื่องบินและการเดินทางอื่นๆ

“ภายในห้องนอนที่ผมพักตกแต่งด้วยไม้ เป็นแนวโมเดิร์น ความพิเศษคือถ้าพักห้องธรรมดา เวลาจะนอนต้องดึงเตียงออกมา ตื่นแล้วต้องพับเตียงเก็บ แต่เตียงนอนของผมไม่ต้องเก็บ ให้ความรู้สึกเหมือนพักโรงแรม ในห้องน้ำมีอ่างแช่อนเซ็นส่วนตัว ทำจากไม้ Japanese Cyprus เป็นไม้เนื้อหอมชนิดพิเศษที่ใช้เฉพาะในอนเซ็นชั้นสูง ระหว่างที่รถไฟแล่นสามารถนอนแช่อนเซ็น พร้อมกับเปิดหน้าต่างข้างอ่างโบกมือให้ชาวบ้านที่ยืนเรียงรายสองข้างทางได้ ชาวบ้านเขารู้เวลาว่ารถไฟจะผ่านตอนไหน แต่ละบ้านจะมายืนโบกมือ ถือธง หรือโบกผ้าเช็ดหน้าทักทายเราตลอดทาง”

กิน – ดื่มไม่อั้น ฝีมือเชฟมิชลินญี่ปุ่น

“ความพิเศษอีกอย่างของทริปนี้คือ การเสิร์ฟอาหารที่ปรุงโดยเชฟมิชลินญี่ปุ่นซึ่งอยู่ตามเมืองต่างๆ ที่ขบวนรถไฟแล่นผ่าน เสิร์ฟเป็นอาหารฝรั่งเศสบ้าง ฟิวชั่นบ้าง ญี่ปุ่นบ้าง ฯลฯ ทุกจานอร่อยหมด ทุกมื้อจะมีการ์ดเชิญบอกชื่อแขก พร้อมแสดงเมนูอาหารว่ามีอะไรบ้าง เช่น เนื้อที่ดีที่สุด ได้รับรางวัลชาโตบรียองด์ (Chateaubriand) ที่คนญี่ปุ่นรู้ดีว่าเป็นรางวัลที่มอบให้ผู้ผลิตเนื้อที่ดีที่สุดของญี่ปุ่น หรือถ้าบางเมืองไม่มีเนื้อที่ได้รางวัลนี้ เขาจะเลือกเนื้อจากฟาร์มที่มีชื่อเสียงที่สุดมาเสิร์ฟ ในการ์ดจะบอกละเอียดว่าปลามาจากอ่าวไหน ดีกว่าที่อื่นอย่างไร เช่น ปลาหมึกจากอ่าวฮาโกดาเตะ สแกลล็อปจากอ่าวโอตารุ และไม่ว่าจะกินมื้อดึก มื้อบ่าย มื้อค่ำ เขาทำให้ได้หมด

“มีบริการเครื่องดื่มทุกชนิด รวมถึงไวน์ขาวและไวน์แดงของญี่ปุ่นซึ่งเทียบชั้นได้กับไวน์ฝรั่งเศส มีวิสกี้ชั้นเยี่ยม สาเกระดับดีและแพงสุดๆ ขึ้นชั้นที่เรียกว่า ‘ไดจินโจ’ (Daiginjo) ให้บริการตลอด รถไฟวิ่งไปถึงเมืองไหน สาเกระดับไดจินโจของเมืองนั้นๆ จะถูกนำขึ้นมาเสิร์ฟทันที เรียกว่าดื่มกินกันไม่อั้น”

สารพัดกิจกรรมให้เลือกทำบนรถไฟ

“ตลอดการเดินทาง ผู้โดยสารไม่มีช่วงเวลาที่รู้สึกว่าไม่มีอะไรทำ เพราะบนขบวนรถไฟมีกิจกรรมให้ทำมากมาย เดี๋ยวก็เชิญไปนั่งฟังเปียโน ฟังไวโอลิน รถไฟผ่านเมืองไหนที่ทำโอท็อปเรื่องนั้นเรื่องนี้เก่ง เขาจะเชิญวิทยากรมาสอนเราทำเวิร์คชอป ซึ่งถ้าผมอยากนอนแช่อนเซ็นก็ไม่ต้องทำเวิร์คชอปกับเขา

“เว้นแต่เวลารถไฟไปถึงเมืองไหน เขาจะจอดให้ผู้โดยสารทุกคนลงไปเที่ยวตามสถานที่ต่างๆ เช่น ไปเดินเที่ยวตลาดเช้า ชมโรงงานเซรามิกหรือโรงงานหล่อโลหะดีๆ ขณะที่เราเดินเที่ยว ขบวนรถไฟจะถูกพาไปเข้าโรงทำความสะอาด ทั้งในห้องพัก รวมถึงดูแลช่วงล่าง ระบบเบรก อุปกรณ์ต่างๆ ของรถไฟให้พร้อมออกมารอรับพวกเราอีกที ซึ่งเวลารถไฟไปจอด เขาจะปูพรมให้เราเดิน ทุกคนจะหยุดโค้งให้ บางคนนั่งเก้าอี้อยู่ พอเห็นคณะเราเดินมา ทุกคนจะลุกขึ้นยืนโค้ง มีนักเรียนอนุบาล 2 – 3 แห่งในเขตพื้นที่นั้นๆ มายืนรอรับ เพราะเขาถือว่าแขกของรถไฟคือผู้มีอุปการคุณต่อประเทศเขา”

ใช้คนขับรถไฟตลอดทริป 33 คน

“เขาคัดเลือกพนักงานขับรถเฉพาะคนที่มีประสบการณ์และความชำนาญสูง รู้จักเส้นทางของเมืองนั้นๆ ดี เพราะต้องบังคับควบคุมรถไฟขนาดใหญ่ที่อยู่บนรางขนาดพิเศษ บางครั้งรถไฟต้องลอดอุโมงค์ภูเขา ลอดอุโมงค์จากเกาะฮอนชู โตเกียว ข้ามมหาสมุทรแปซิฟิก 45 นาที เสียงรถไฟหวีดหวิวดังจนแสบแก้วหู เพราะขนาดรถไฟใหญ่คับอุโมงค์ ทำให้เกิดแรงเสียดทานอากาศสูงตลอด เส้นทางจึงต้องใช้คนขับที่มีความชำนาญจริงๆ เพื่อบังคับหัวและท้าย ผลัดละ 4 คน มีการเปลี่ยนผลัดทั้งหมด 8 ครั้ง รวมใช้คนขับทั้งหมด 32 คน มีหัวหน้าอีก 1 คน รวมเป็น 33 คน พอไปถึงเมืองที่คนขับรถไฟคนนั้นอยู่ เขาก็ลงจากขบวนเราไปขับรถไฟธรรมดาต่อ โดยมีคนขับเซตใหม่ที่รออยู่ขึ้นมาทำหน้าที่ขับต่อไป

“ตลอด 3 คืน 4 วันในรถไฟสำราญจึงนับเป็นความพิเศษและสะดวกสบายจริงๆ เพราะเขาจัดให้พร้อมหมดทุกอย่าง เราไม่ต้องคิดว่าพอถึงเมืองนี้แล้วจะไปเที่ยวที่ไหนหรือนอนพักโรงแรมอะไร ต่างจากรถไฟลักชัวรี่ของยุโรปที่ต้องเสียค่าใช้จ่ายต่างหาก ไปแสวงหาที่กิน ที่เที่ยว และที่พักเอง หรือบางครั้งด้วยเวลาจำกัด เราอาจเลือกได้แค่ซิตี้ทัวร์ ทำให้ต้องเดินทางไปหลายครั้งเพื่อจะได้ทำกิจกรรมที่เราอยากทำจนครบ รถไฟสำราญของญี่ปุ่นจึงมีบริการครบทุกความต้องการจริงๆ”

ที่มา : นิตยสารแพรว ฉบับที่ 942