“ประชาธิปก พระบารมีปกเกล้า” หนังสืออันทรงคุณค่าที่น่าอ่าน… เนื่องในโอกาสครบรอบ 125 ปีแห่งวันพระราชสมภพของพระบาทสมเด็จพระปกเกล้าเจ้าอยู่หัว รัชกาลที่ 7 เมื่อวันที่ 8 พฤศจิกายน พ.ศ. 2561 ที่ผ่านมา บริษัท บุญรอดบริวเวอรี่ จำกัด ถือโอกาสที่เหมาะสมนี้จัดทำหนังสือ “ประชาธิปก พระบารมีปกเกล้า” ขึ้น เพื่อน้อมรำลึกถึงพระมหากรุณาธิคุณ และเผยแพร่ให้ประชาชนคนไทยได้รับรู้ถึงพระราชกรณียกิจที่สำคัญหลากหลายประการที่พระองค์ท่านได้ทรงบำเพ็ญไว้อย่างมากมาย

แรงบันดาลใจด้วยสำนึกในพระมหากรุณาธิคุณ

คุณสรวิช ภิรมย์ภักดี เหลนของพระยาภิรมย์ภักดี ผู้ก่อตั้งบริษัท บุญรอดบริวเวอรี่ จำกัด ในฐานะกรรมการ บริษัท พิพิธภัณฑ์สิงห์ จำกัด และเป็นผู้อำนวยการโครงการจัดพิมพ์หนังสืออันทรงคุณค่าเล่มนี้ ได้เล่าถึง จุดเริ่มต้นว่า

“แรงบันดาลใจที่คิดจะทำหนังสือ ‘ประชาธิปก พระบารมี ปกเกล้า’ เริ่มต้นจากที่ผมได้อ่านบันทึกประจำวันของพระยาภิรมย์ภักดี (บุญรอด เศรษฐบุตร) ที่จัดพิมพ์เป็นที่ระลึกในงานพระราชทานเพลิงศพท่าน เมื่อวันที่ 12 กรกฎาคม พ.ศ. 2493 ผมได้เรียนรู้ว่า ด้วยเศรษฐกิจไทยในขณะนั้นไม่สู้ดีนัก พระบาทสมเด็จพระปกเกล้าเจ้าอยู่หัว รัชกาลที่ 7 ทรงเล็งเห็นความสำคัญของการสร้างอุตสาหกรรมของไทยให้แข็งแรง เพื่อลดปัญหาเงินตราไหลออกนอกประเทศ และสามารถสร้างงานให้คนไทยได้เป็นอย่างดี พระองค์ท่านจึงทรงสนับสนุนให้คนไทยสร้างธุรกิจของตัวเอง

“เนื่องด้วยเราเป็นบริษัทที่เกิดขึ้นในสมัยรัชกาลที่ 7 และพระองค์ท่านทรงพระกรุณาโปรดเกล้าฯเสด็จพระราชดำเนินมาทอดพระเนตรโรงงานแห่งแรก ที่ถนนสามเสนริมแม่น้ำเจ้าพระยาอยู่หลายครั้งด้วยความสนพระราชหฤทัยยิ่ง จากนั้นผมได้ศึกษาพระราชประวัติ พระราชกรณียกิจ และพระราชจริยวัตรของพระองค์ท่านมากขึ้น เห็นได้ชัดว่าพระองค์ท่านทรงเป็นพระมหากษัตริย์ที่มีบทบาทมาก ทรงห่วงใยคิดถึงประชาชนและประเทศชาติก่อนเสมอ และ ตั้งพระราชหฤทัยที่จะสานต่อพระราชประสงค์ของสมเด็จพระบรมราชชนกนาถ คือ พระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว รัชกาลที่ 5 ในการที่จะ พระราชทานรัฐธรรมนูญแก่ประชาชนไทยอยู่แล้ว

“นอกจากนี้ผมได้เริ่มเก็บสะสมภาพและเอกสารเก่าของบรรพบุรุษ ทั้งของพระยาภิรมย์ภักดี ทวดทางพ่อ (คุณวาปี ภิรมย์ภักดี) และพระเจ้าบรมวงศ์เธอ พระองค์เจ้าประวิตรวัฒโนดม กรมหลวงปราจิณกิติบดี ต้นราชสกุลประวิตร เสด็จทวดทางแม่ (ท่านผู้หญิงเหมือนจิต ภิรมย์ภักดี) รวมถึงพระราชวงศ์และขุนนางไทยและต่างประเทศ ต่อมามีคนเสนอขายพระบรมสาทิสลักษณ์ของพระบาทสมเด็จพระปกเกล้าเจ้าอยู่หัว ทำให้ผมเริ่มต้นสะสมภาพเก่า เอกสารและสิ่งของที่เกี่ยวข้องกับพระองค์ท่านด้วย จนกลายเป็นคอลเล็คชั่น แล้วมีผู้ใหญ่หลายท่านที่เห็นพระบรมฉายาลักษณ์ และของสะสมเกี่ยวกับในหลวงรัชกาลที่ 7 ของผม ก็ทักว่าสิ่งของเหล่านี้เป็นสิ่งสำคัญทางประวัติศาสตร์ น่าจะนำออกมาเผยแพร่เป็นการ ‘ต่ออายุ’ ผมฟังแล้วชอบคำนี้ ทั้งยังเป็นการบอกเล่าให้คนรุ่นใหม่ได้รู้เรื่องราวของพระองค์ท่านมากขึ้น

“ต่อมาผมมีโอกาสไปชมพิพิธภัณฑ์พระบาทสมเด็จพระปกเกล้าเจ้าอยู่หัวตรงแยกสะพานผ่านฟ้าลีลาศ เห็นว่าเป็นพิพิธภัณฑ์ที่สมบูรณ์มากแห่งหนึ่งของไทย เล่าพระราชประวัติของพระบาทสมเด็จพระปกเกล้าเจ้าอยู่หัว และสมเด็จพระนางเจ้ารำไพพรรณี พระบรมราชินีในรัชกาลที่ 7 อย่างละเอียด แต่กลับไม่ค่อยมีคนรู้จักหรือไปชม ผมจึงคิดว่าน่าจะจัดทำหนังสือสรรเสริญพระเกียรติคุณพระองค์ท่าน ในฐานะลูกหลานของพระยาภิรมย์ภักดีและประชาชนคนไทยคนหนึ่ง ประกอบกับปี พ.ศ. 2561 ที่ผ่านมาครบรอบปีที่ 125 แห่งวันพระราชสมภพ และบริษัท บุญรอดบริวเวอรี่ จำกัด เองก็ก่อตั้งครบ 85 ปี จึงเป็นโอกาสดีที่จะมีทั้งหนังสือและกิจกรรมเผยแพร่พระเกียรติคุณเกี่ยวกับพระองค์ท่าน และบอกเล่าเรื่องราวการดำเนินกิจการของบริษัทบุญรอดฯครับ”

หนังสือสุดพิเศษ

คุณสรวิชเล่าถึงความพิเศษที่มีอยู่ในหนังสือเล่มนี้ด้วยความภูมิใจว่า “ดังที่ผมบอกครับว่าการจัดทำหนังสือเล่มนี้มีจุดประสงค์ให้คนไทยทราบเรื่องราวของพระบาทสมเด็จพระปกเกล้าเจ้าอยู่หัวมากขึ้น เป็นการเผยแพร่พระบรมฉายาลักษณ์และภาพต่างๆ ที่เกี่ยวข้องกับพระองค์ท่านที่ผมมีอยู่ ผมจึงคิดตั้งแต่ต้นว่าหนังสือเล่มนี้จะทำเป็นสมุดภาพ มีเนื้อหาอ่านง่าย เรื่องราวเป็นการขยายความจากพระบรมฉายาลักษณ์และภาพต่างๆ ที่ตีพิมพ์ ส่วนหนึ่ง เป็นพระบรมฉายาลักษณ์และภาพที่ผมสะสมอยู่ อีกส่วนหนึ่งได้รับการสนับสนุนจากพิพิธภัณฑ์พระบาทสมเด็จพระปกเกล้าเจ้าอยู่หัว สำนักหอจดหมายเหตุแห่งชาติ และหม่อมราชวงศ์สุนิดา กิติยากร ความพิเศษในเล่มนี้อยู่ตรงที่หลายคนได้เห็นภาพในหนังสือเล่มนี้แล้วบอกว่า หลายๆ ภาพไม่เคยเห็นมาก่อน โดยเฉพาะภาพที่ผมตื่นเต้นมากตอนที่ได้มา และได้เชิญลงในเล่มนี้ด้วย คือ ภาพโปสการ์ดที่พระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว รัชกาลที่ 5 พระราชทานแก่พระบาทสมเด็จพระปกเกล้าเจ้าอยู่หัวขณะที่ยังทรงศึกษาอยู่ในประเทศอังกฤษ และมีลายพระราชหัตถเลขาว่า ‘คิดถึงมาก…’ ซึ่งผมถือว่าเดินมาถูกทาง และเป็นการ ‘ต่ออายุ’ ของภาพสมความตั้งใจ

“และเรื่องราวที่เกี่ยวกับพระองค์ท่านอีกหลายเรื่องที่ผมได้ศึกษาพบและคิดว่าน่าสนใจ จึงรวบรวมและเชิญมาลงในหนังสือเล่มนี้ด้วย ดังเช่น พระราชกรณียกิจในด้านต่างๆ ที่กลายเป็นคุณูปการแก่ประเทศชาติ เช่น ด้านการศึกษา ด้านการคมนาคม ด้านกิจการวิทยุ ด้านวิทยุโทรเลขและวิทยุโทรศัพท์ด้านการพิพิธภัณฑ์ และพระราชจริยวัตร พระราชนิยมอีกหลากหลายประการ อาทิ ด้านการกีฬา ด้านการภาพยนตร์และภาพนิ่งด้านดนตรี และพระราชจริยวัตรประการหนึ่งที่ผมรู้สึกประทับใจ อยากเชิญมาเป็นตัวอย่างคือ พระราชจริยวัตรด้านการอ่าน ซึ่งพระองค์ท่านสนพระราชหฤทัยการอ่านหนังสือมาตั้งแต่ยังทรงพระเยาว์ ซึ่งทรงรับอิทธิพลมาจากการไปทรงศึกษาที่ประเทศอังกฤษ เพราะชาวอังกฤษจะปลูกฝังให้เด็กๆ อ่านหนังสือเสมอ หนังสือที่ทรงอ่านมีหลายด้าน สะท้อนให้เห็นความสนพระราชหฤทัย ความใฝ่รู้ของพระองค์เป็นอย่างดี เนื้อหาของหนังสือเหล่านี้ประกอบด้วยเรื่องราวด้านศาสนา ปรัชญา ภาษา กฎหมาย การเมือง การปกครอง การทหาร วิทยาศาสตร์ เทคโนโลยี ศิลปะ กีฬา วรรณคดี ภูมิศาสตร์ ประวัติศาสตร์ นวนิยาย ภาษาที่ใช้ในหนังสือมีทั้งภาษาไทย อังกฤษ ฝรั่งเศส เยอรมัน อิตาลี เคยมีพระราชดำรัสเกี่ยวกับการอ่านหนังสือวรรณคดีของไทยด้วยว่า ‘ควรหัดอ่านโคลงและกลอนด้วย เพราะถ้าไม่รู้จักโคลงและกลอนของไทยก็ออกจะโง่อยู่บ้าง เพราะของเราไม่เลวเลย’ ”

คุณสรวิชยังเล่าถึงงานนิทรรศการใหญ่ที่ได้จัดขึ้นในโอกาสพิเศษนี้ และเพิ่งจบลงหลังเทศกาลส่งท้ายปีเก่าต้อนรับปีใหม่ “หลังจากผมเปิดตัวหนังสือเล่มนี้ไปเมื่อเดือนพฤศจิกายน พร้อมกับได้จัดนิทรรศการใหญ่ที่ศูนย์การค้าสยามพารากอน เมื่อวันที่ 25 ธันวาคม 2561 – 3 มกราคม 2562 ที่ผ่านมา ซึ่งมีคนสนใจเข้าชมเป็นอย่างมาก โดยคอนเซ็ปต์ของนิทรรศการผมใช้บันทึกประจำวันของพระยาภิรมย์ภักดีเป็นตัวเล่าเรื่อง เรื่องเอกคือเรื่องของพระบาทสมเด็จพระปกเกล้าเจ้าอยู่หัว มีการแสดงสิ่งของและพระบรมฉายาลักษณ์ที่หาชมยาก เช่น ชุดพระบรมฉายาลักษณ์ งานพระราชพิธีบรมราชาภิเษก ชุดพระบรมฉายาลักษณ์ในการเสด็จฯภาคเหนือหลังงานพระราชพิธีบรมราชาภิเษก และพระบรมฉายาลักษณ์ระหว่างเสด็จฯเยือนต่างประเทศ เหรียญตรา และสิ่งของพระราชทานต่างๆ มีเรื่องการก่อตั้งบริษัท บุญรอดบริวเวอรี่ จำกัด และบุคคลสำคัญที่เกี่ยวข้องในการก่อตั้ง อาทิ เจ้าพระยาศรีพิพัฒน์รัตนราชโกษาธิบดี (หม่อมราชวงศ์มูลดารากร) และพระเจ้าบรมวงศ์เธอ พระองค์เจ้าบุรฉัตรไชยากร กรมพระกำแพงเพชรอัครโยธิน สุดท้ายเป็นเรื่องของมูลนิธิพระยาภิรมย์ภักดี และสิงห์อาสา

“การจัดทำหนังสือพระราชประวัติและนิทรรศการที่เพิ่งจบไป ผมหวังว่าจะเป็นจุดเริ่มต้นที่ทำให้หลายๆ คนได้รู้จักและได้เรียนรู้เรื่องราวเกี่ยวกับพระองค์ท่านมากขึ้น ซึ่งเราคนไทยน่าจะภาคภูมิใจ และอาจจะเป็นการจุดประกายให้คนไทยสนใจเกี่ยวกับพระองค์ท่านมากขึ้น พอที่จะหาเวลาไปเยี่ยมชมพิพิธภัณฑ์พระบาทสมเด็จพระปกเกล้าเจ้าอยู่หัว จะได้เรียนรู้อย่างเต็มอิ่มเกี่ยวกับพระองค์ท่าน และมีโอกาสชมของเก่าและของสวยของงาม
ด้วยครับ”

ในตอนท้ายคุณสรวิชยังเล่าถึงโครงการจัดทำหนังสือพิเศษเล่มต่อไปว่า “มีหลายโปรเจ็กต์เลยครับ แต่คงเป็นเรื่องของบุคคลที่เป็นเครือญาติก่อน เช่น เสด็จทวด-พระเจ้าบรมวงศ์เธอ พระองค์เจ้าประวิตรวัฒโนดม กรมหลวงปราจิณกิติบดี เมื่อครั้งทรงได้รับแต่งตั้งให้เป็นองคมนตรีในรัชกาลพระบาทสมเด็จพระมงกุฎเกล้าเจ้าอยู่หัว คุณทวด-เจ้าพระยาศรีพิพัฒน์รัตนราชโกษาธิบดี (หม่อมราชวงศ์มูล ดารากร) อดีตอธิบดีกรมพระคลังข้างที่ และเป็นองคมนตรีในรัชกาลที่ 7 เป็นต้น นอกจากนี้ยังมีอีกหลายท่านที่มีประวัติรวมถึงเรื่องราวที่พวกเราน่าจะศึกษาค้นคว้า และใช้เป็นแนวทางในการดำเนินชีวิตได้ ซึ่งท่านเหล่านี้ล้วนสร้างผลงานและคุณความดีฝากไว้ให้เมืองไทยมากมาย แต่คนไทยอาจจะไม่ค่อยรู้จักหรือลืมเลือนไป ผมจึงอยากนำเรื่องราวของท่านทั้งหลายมาบันทึกไว้ไม่ให้สูญหายไปครับ”

หนังสือชีวประวัติของบุคคลที่มีคุณค่าเหล่านี้ อีกไม่นานคงจะได้รับการรื้อฟื้นมาเผยแพร่ เพื่อรำลึกในคุณูปการที่ท่านทั้งหลายได้ทำและฝากไว้ให้แก่ชาติบ้านเมืองตลอดไป

ที่มา : นิตยสารแพรว ฉบับ 943

“แม่สื่อแม่ชัก” เป็นเพจที่ช่วยให้คนโสดหาคู่ได้ง่ายขึ้น แถมเร็วทันใจสมกับเป็นยุคดิจิทัล มีแอดมิน 5 คน ประกอบไปด้วย เอ๋อ-อาธิดา โตสุวรรณ, โอห์ม-กษมา โสภาภัณฑ์, บี-มาติกา อรรถกรศิริโพธิ์, ขวัญ-ศิริขวัญ ชินโชติ และ ไอซ์-สุทธิดา โตสุวรรณ สร้างเนื้อหาผ่านคอมมูนิตี้คนโสด จนมียอดติดตามเกือบสองแสน (ณ เดือน มกราคม) วันนร้ คุณเอ๋อ แอดมินผู้สร้างสรรค์คอนเทนต์ จะมาเล่าเรื่องราวสนุกๆ ของความรักฉบับออนไลน์ของหนุ่มสาวยุคนี้ให้ แพรว ฟัง…ไม่รู้สิ โพสต์ต่อไปของคุณ อาจจะเจอเนื้อคู่ก็ได้นะ

โสดโสดโพสต์ตรงนี้

“เอ๋อค่อนข้างมีเซ้นส์ว่าใครเหมาะกับใคร จึงชอบหาแฟนให้เพื่อน สถิติคือจับคู่ให้เพื่อนปิ๊งกันจนแต่งงานไปแล้ว 3 คู่ แล้วก็ยังมีที่คบกันเป็นแฟนอีกหลายคู่ อาจจะด้วยความที่เรามีเพื่อนเยอะ ก็อดไม่ได้ที่จะรู้สึกว่าคนนี้เหมาะกับคนนี้จังเลย หลักในการจับคู่ง่ายๆ คือ ดูไลฟ์สไตล์การใช้ชีวิต รวมทั้งนิสัยของทั้งสองคนค่ะ แต่สุดท้ายแล้วทั้งสองคนก็ต้องไปเรียนรู้กันต่อเอง มีบ้างเหมือนกันที่เราจับคู่ให้แล้วไม่สำเร็จ เพราะพอเขาไปคุยกันต่อ ต่างคนอาจจะมีมุมที่คนนอกไม่รู้

“พอประสบความสำเร็จเรื่องจับคู่เยอะ จึงมีเพื่อนเรียกร้องให้ช่วยหาแฟนให้หน่อย สุดท้ายควานหาจากก๊วนเพื่อนจนหมด ไม่รู้จะหาจากไหน จึงเริ่มโพสต์รูปเพื่อนที่อยากมีแฟนในเฟซบุ๊กของตัวเอง พร้อมบรรยายสรรพคุณเล่นๆ จนเป้ มือแซ็กโซโฟนวงมายด์ยุให้ทำเพจจริงเลยเถอะ พร้อมคิดชื่อให้เสร็จสรรพว่า ‘แม่สื่อแม่ชัก’ ฟังแล้วก็อยากทำนะ จึงชวนเพื่อนสนิทมาทำด้วย ตอนนี้มีแอดมินทั้งหมด 5 คนค่ะ เอ๋อทำหน้าที่หลักในการเขียนคอนเทนต์แนะนำตัวคนโสด โอห์มทำด้านกราฟิก ขวัญเป็นฝ่ายบัญชี คุยกับลูกค้า รวมทั้งจัดกิจกรรมมีตติ้งให้คนโสดมาเจอกัน เป็นต้น เราตั้งเพจได้ประมาณปีกว่าแล้ว

“จุดประสงค์หลักของเพจเราคือ ให้คนโสด ได้ทำความรู้จักกัน โดยให้เขียนแนะนำตัวเองมาก่อน ในประวัติจะต้องมีชื่อ อายุ ซึ่งต้อง 20 ปีขึ้นไป ลักษณะนิสัย ไลฟ์สไตล์การใช้ชีวิต เช่น ชอบทำอะไร การศึกษา ส่วนหน้าที่การงานจะใส่หรือไม่ก็ได้ รวมทั้งระบุสเป็คที่ชอบ พอเขาส่งมาแล้ว เราจะช่วยเกลาภาษาให้สนุกขึ้น เพจเรามีกติกาว่า ถ้าเจ้าตัวไม่ได้เขียนส่งเอง แต่เป็นเพื่อนหรือใครส่งมาให้ เจ้าตัวต้องยอมรับนะ รวมไปถึงครอบครัวกับที่ทำงานด้วย จะได้ไม่มีปัญหาทีหลัง เนื่องจากจะมีบางสายอาชีพที่ไม่สามารถโพสต์รูปในยูนิฟอร์มชุดทำงานได้ อย่างแอร์โฮสเตส เป็นต้น”

โสด (ไม่สนิท) อย่ามา

“กติกาที่สำคัญมากคือ ถ้ามาเพจนี้คุณต้องโสดจริงๆ ช่วงแรกที่เปิดเพจ เคยมีคนไม่โสดยื่นประวัติมา ซึ่งเราไม่รู้หรอก พอโพสต์ไปก็เกิดเป็นเรื่องดราม่า สุดท้ายเขาก็ถูกจับได้ เวลาเกิดปัญหาแบบนี้ก็จะส่งข้อความไปบอกว่าขอลบโพสต์นั้นออก แล้วก็แบนเลย เราจะบอกลูกเพจเสมอว่าช่วยเป็นหูเป็นตาให้หน่อยนะ แต่ความจริงก็ไม่ค่อยกลัวนะ เพราะทุกวันนี้ข่าวสารมันเร็วมาก ถ้าคุณโดนจับได้จะโดนขุด โดนแฉ คุณตายตรงนั้นเลย”

ชายไทยนักส่อง หญิงไทยนักโพสต์

“ส่วนใหญ่ลูกเพจเราอายุประมาณ 25 ปีขึ้น ไม่เกิน 35 ปี และเป็นผู้หญิง ด้วยธรรมชาติผู้หญิงไทยจะกล้าเข้าไปจีบผู้ชายน้อยกว่าอยู่แล้ว เขาเลยไม่รู้สึก น่าเกลียดที่จะส่งเรื่องของตัวเองมาลง ประมาณว่าเปิดตัวว่าฉันโสดนะ เข้ามาจีบสิ ผู้ชายก็มีส่งมานะคะ แต่ไม่เยอะเท่าผู้หญิง เพราะผู้ชายจะชอบเข้าไปส่องในเฟซบุ๊กมากกว่า

“เอ๋อพยายามโพสต์เรื่องลงเพจให้ได้วันละ 4 เรื่อง ถ้าช่วงไหนขยันหน่อยก็ 6 เรื่อง มีคนส่งเรื่องเข้ามาเยอะ แต่ทุกวันนี้ต้องรอคิวโพสต์ประมาณ 5-6 เดือนเลย เพราะทุกคนมีงานประจำทำทั้งนั้น ลูกเพจก็จะบ่นว่านาน ในทางกลับกัน เอ๋อคิดว่าดีแล้วละ ไม่ใช่ว่าโสดปุ๊บจะได้ลงปั๊บ ช่วงที่รอเราโพสต์เขาจะได้ใช้เวลากับตัวเอง ตัดสินใจอีกทีว่าจะลงจริงๆ หรือเปล่า ซึ่งทุกครั้งก่อนจะโพสต์เรา จะส่งข้อความไปถามว่ายังโสดอยู่ไหม ยังต้องการลงอยู่ไหมคะ เพราะบางคนก็มีแฟนระหว่างช่วงที่รอโพสต์

“โพสต์ที่ได้รับความนิยมมากคือการโปรโมตคนโสดค่ะ ทุกคนสามารถเข้ามาโพสต์แนะนำตัวเองได้แบบไม่ต้องรอคิว ที่ได้รับคอมเมนต์ถล่มทลายคือ หัวข้อเชิญหนุ่มสาวออฟฟิศที่ยังโสดเข้ามาโพสต์ อีกโพสต์ที่ฮ็อตไม่แพ้กันคือ ให้สาวโสดตั้งแต่อายุ 30-35 ปีโปรโมตตัวเอง มีเข้ามาหมื่นกว่าคอมเมนต์ เป็นอารมณ์โค้งสุดท้ายของเขาแล้วจริงๆ”

Flirt (First) Impression รูปดีมีชัย

“นอกจากเนื้อหาประวัติส่วนตัวที่คนโสดต้องเขียนส่งมาแล้ว ต้องมีรูปมาให้เราเลือกด้วยประมาณ 6 รูป ถ้าเฟซบุ๊กเขาไม่ได้ตั้งไพรเวต เอ๋อจะชอบเข้าไป เลือกให้ใหม่ เนื่องจากบางรูปที่ส่งมายังไม่โดนใจ เพราะเรื่องเฟิร์สต์อิมเพรสชั่นนี่สำคัญจริงๆ นะ แนะนำเลยค่ะว่าเจ้าตัวไม่จำเป็นต้องสวยหรือหล่อมาก แต่ควรมีคาแร็คเตอร์ และถ้ามีความมั่นใจก็จะดูสวยหล่อขึ้นได้จริงๆ ควรเลิกถ่ายรูปแค่ส่วนหัว ควรจะถ่ายรูปให้เห็นเรื่องราวที่บอกความเป็นตัวเองด้วย เช่น ถ้าชอบถ่ายรูปเป็นงานอดิเรกก็ควรถือกล้อง จะดึงดูดความสนใจได้มากกว่า”

คู่จริงผ่านจอ

“ปกติเอ๋อไม่ค่อยตามต่อว่าใครได้เป็นแฟนกับใครบ้าง แต่จะเป็นประเภทมีลูกเพจเขียนมาเล่าให้ฟังว่าเขาสมหวังยังไง นับๆ ดูแล้วคนที่ได้เป็นแฟนกันจริงจากเพจเราเกิน 30 คู่ มีคู่หนึ่งแต่งงานไปแล้ว แล้วก็มีเรื่องน่ารักๆ เช่น คู่หนึ่งเคยเป็นแฟนกัน แต่งงาน มีลูกแล้ว จากนั้นก็หย่า พอผู้หญิงเป็นซิงเกิ้ลมัม เขาก็ตัดสินใจมาลงเพจเรา ประมาณครึ่งปีให้หลังเขาก็ส่งข้อความมาบอกว่า มีแฟนแล้วนะ ขอบคุณที่ช่วยลงให้ แต่เป็นแฟนใหม่กับคนเดิม หมายถึงสามีที่เคยเลิกกันไป เพราะฝ่ายชายมาเห็นโพสต์ เลยตัดสินใจจีบใหม่อีกครั้ง แล้ว ตกลงเป็นแฟนกันในวันเกิดของลูกชาย ที่แปลกกว่านั้นคือมีประเภทที่ไม่เคยส่งประวัติมาโพสต์เลย แต่กลับได้แฟนจากเพจเรา เขาเล่าให้ฟังว่ามีเพื่อนแท็กเขาในโพสต์ของเรา จากนั้นก็มีผู้ชายคนหนึ่งตามเข้าไปส่องต่อในเฟซบุ๊ก แล้วจีบต่อจนได้เป็นแฟนกัน”

รักผ่านเน็ตไม่น่ากลัวอย่างที่คิด

“เอ๋อว่าทุกวันนี้การเจอคนในโลกอินเทอร์เน็ตกับในโลกแห่งความจริงแทบไม่ต่างกันแล้ว เพราะไม่ว่าจะเป็นสังคมไหนๆ ทุกคนมีสิทธิ์เจอทั้งคนดีและไม่ดีทั้งนั้น ยกตัวอย่างเช่น ทำไมผู้หญิงบางคนโดนหลอกอยู่เรื่อย ง่ายๆ ก็คือ เพราะเขาไม่มีเซ้นส์ในการดูคน ดูไม่ออกว่าใครดีหรือจริงใจ ต่อให้สอนอย่างไร เขาก็ทำไม่ได้หรอก สิ่งที่แนะนำได้คือ ต้องใช้เวลาศึกษากันให้นานๆ ค่ะ เช่น ถ้าแต่ก่อนเคยคุยแค่สองเดือนก็เป็นแฟนกันแล้ว ให้ยืดเวลาศึกษากันนานกว่านั้น เผื่อจะเห็นนิสัยใจคอชัดขึ้น

“คนอาจจะติดภาพกลัวว่าอินเทอร์เน็ตหลอกลวง แต่เอ๋อว่าทุกวันนี้อินเทอร์เน็ตมีเปอร์เซ็นต์จริงสูงมากนะ อย่างในเพจแม่สื่อแม่ชัก เอ๋อไม่เคยกลัวเวลามีคนมาลงเพจเลย เพราะคนในโลกโซเชียลจะช่วยคัดกรองความจริงให้เรา เนื่องจากเรามีคนกดไลค์เกือบสองแสน แม้กับคนที่ไม่ได้กดไลค์เพจเรา เขาก็ มีสิทธิ์เห็นจากที่เพื่อนแชร์ เมื่อไหร่มีใครโกหก จะมีคนเข้ามาแฉทันที”

ความโสดไม่ใช่มะเร็ง

“เพจแม่สื่อแม่ชักสนับสนุนให้คนโสดมีแฟนก็จริง แต่ถ้ามีแล้วไม่ดี อย่ามีดีกว่า เพราะความโสดไม่ใช่โรคมะเร็ง โสดแล้วไม่ตาย แต่ถ้าไปเจอแฟนไม่ดีอาจถูกซ้อมจนตายได้นะ เพราะฉะนั้นถ้าจะมีแฟนทั้งทีก็มีให้ดีไปเลยดีกว่า เอ๋อมองว่าที่คนโสดกันเยอะ เพราะคนสมัยนี้เป็นตัวเองมากขึ้นและเลือกมากขึ้น ไม่ใช่ประเภทคบไว้ก่อน ทนๆ กันไป ซึ่งยุคนี้ไม่มีแล้วละกับคำว่าทน ถ้าไม่มีความสุขก็แยกย้ายเถอะ มีคนหน้าตาหล่อสวยมาลงเพจเราเยอะ ก็มักจะมีคำถามว่าหน้าตาดีขนาดนี้ทำไมไม่มีแฟน จริงๆ รูปลักษณ์ไม่เกี่ยวหรอก ไม่ว่าจะหน้าตาแบบไหน ฐานะแบบไหน ทุกคนมีสิทธิ์ที่จะโสดได้ ซึ่งคำว่าโสดไม่ได้หมายถึงไม่มีใครเข้ามานะ แต่ถ้าเข้ามาแล้วไม่ชอบ ต้องคบเหรอ เหมือนมีโจรแหกคุกมาจีบ แล้วเราโสดมาตั้งนาน ต้องรับรักเขาไหมล่ะ (หัวเราะ) สำคัญที่สุดคือความสุข จะโสดหรือไม่โสดก็ควรสนุกกับชีวิตได้”

ที่มา : นิตยสารแพรว ฉบับ 943