สมการรอคอย ชุดประจำชาติไทยแลนด์ "ผีตาโขน Festival of Thailand"

งดงามสมการรอคอย ฟ้าใส-ปวีณสุดา ในชุด “ผีตาโขน Festival of Thailand” ชุดประจำชาติไทยแลนด์ สำหรับการประกวด Miss Universe 2019 งานนี้เสน่ห์ประเพณีไทยต้องดังไกลในจักรวาล

เปิดตัวอย่างเป็นทางการแล้ว สำหรับ “ผีตาโขน Festival of Thailand” ชุดประจำชาติไทยแลนด์ ที่ “ฟ้าใส-ปวีณสุดา ดรูอิ้น” จะสวมใส่ในการประกวด Miss Universe 2019 เรียกได้ว่างดงามร่วมสมัยและเปี่ยมไปด้วยคุณค่าสมการรอคอย

ชุด “ผีตาโขน Festival of Thailand” เป็นไอเดียที่ชนะเลิศจากการแข่งขันประกวดชุดประจำชาติ ในโครงการ “ความเป็นไทยร่วมสมัยที่ฟ้าใสจะใส่ไปคว้ามง” ซึ่งกองประกวดและคณะกรรมการผู้ทรงคุณวุฒิมีความภูมิใจที่ได้เลือกผลงานการออกแบบจากเอกลักษณ์ท้องถิ่นอย่าง “ประเพณีผีตาโขน” ของอำเภอด่านซ้าย จังหวัดเลย ให้ไปมีบทบาทและเป็นที่จดจำบนเวทีจักรวาล

ในการผลิตชุดได้รับการสนับสนุนโดยกระทรวงวัฒนธรรม และทางทีมงานได้มีการเข้าไปค้นคว้าถึงรากเหง้าของวัฒนธรรมในพื้นที่ต้นกำเนิดผีตาโขน ซึ่งเป็นการละเล่นเฉพาะถิ่นที่เป็นอัตลักษณ์ของอำเภอด่านซ้ายในช่วงประเพณีบุญหลวง (เดือนกรกฎาคม) ที่เกี่ยวข้องกับความเชื่อเรื่องการส่งพระเวสันดรกลับพระนคร โดยพวกผีตาโขนจะร่วมขบวนตามส่งเสด็จ แต่เดิมชื่อเรียกว่า “ผีตามคน” ก่อนเพี้ยนมาสู่ “ผีตาโขน” อีกทั้งยังเป็นการละเล่นที่มีความสนุกสนาน ผู้เล่นจะแต่งกายต้วยชุดที่ตัดเย็บจากผ้าเก่าหรือผ้ามุ้ง โดดเด่นด้วยการสวมหน้ากากที่ทำจากหวดนึ่งข้าวเหนียว และทางมะพร้าวทำเป็นจมูกงุ้ม เจาะเป็นหน้าตา และแต่งแต้มสีสันอย่างน่าเกรงขามตามความถนัดของช่างแต่ละคน

ชุดผีตาโขนสำหรับเวที Miss Universe 2019 เป็นชุดที่มีความงดงามร่วมสมัย นำเสนอลวดลายผ้าของภาคอีสาน ผ่านกระบวนการปักหลายเทคนิคเพื่อให้ความรู้สึกตระการตา ส่วนเครื่องศีรษะออกแบบให้มีความสูง 2.5 เมตร ใช้สื่อผสมวัสดุนานาชนิด โดยไม่มีการวาดลวดลายลงบนหน้ากาก แต่เก็บจุดเด่นไว้โดยให้ครอบศีรษะลักษณะคล้ายหวดนึ่งข้าวเหนียว ใบหน้ายาว จมูกโค้งงอ ตกแต่งความงามให้สื่อถึงความบันเทิงและสนุกสนาน

นอกจากนั้นชุดผีตาโขนชุดนี้ยังเปี่ยมคุณค่าจากการนำวัสดุเหลือใช้ ซึ่งได้รับความร่วมใจจากกลุ่มแฟนคลับจัดหาถุงก๊อปแก๊ปหลากสี ช้อนพลาสติกหลากสี ขวดน้ำอัดลมพลาสติกสีเขียว เชือกฟางหลากสี หลอดดูดน้ำหลากสี ตระกร้าพลาสติกที่พังแล้ว ลูกโป่ง และพรมเช็ดเท้าสานแบบบาง ซึ่งเป็นของใช้แล้วและกำลังจะกลายเป็นขยะ แต่ถูกมาเพิ่มคุณค่าในรูปแบบของงานศิลปะโดยไม่มีการนำเทคโนโลยีชั้นสูงมาใช้ทำรีไซเคิล แต่เป็นการทำด้วยสองมือของศิลปิน