อยากทราบมุม “ตะมุตะมิ” ทอมมีเยอะขนาดไหน
ผมเป็นคนชอบอ้อนมากกว่า ชอบกอด ชอบเบียด ชอบอยู่ข้างๆ อาจเป็นเพราะว่าผมเป็นลูกคนเล็กด้วย ในบางมุมเราอาจจะเป็นผู้ใหญ่เยอะเกินไปแล้ว ก็เลยอยากมีคนคนหนึ่งที่เราสามารถอยู่กับเขา ทำตัวเป็นเด็ก บ้าๆ บอๆ ได้บ้าง
ด้วยความที่ผมมีเพื่อนน้อย เพราะทำแต่งาน แล้วก็อย่างที่บอกคือสนิทกับคนยาก กลัวโน่นกลัวนี่ เลยทำให้มีพี่ๆ เพื่อนที่สนิทกันไม่กี่คน ว่างๆ ก็จะหาเวลาแวะไปพบปะกันบ้าง อะไรที่ทำให้เราไม่ต้องคิดเรื่องงานก็ถือว่าได้พักผ่อนแล้วนะ ส่วนเรื่องปาร์ตี้แฮ้งเอ๊าต์ผมไม่ค่อยชอบ คือผมเห็นมาตั้งแต่เด็กๆ ที่เริ่มร้องเพลงตามร้านแล้ว ดื่มได้ แต่ก็ไม่เคยให้ตัวเองอยู่ในสภาพที่เมามายขาดสติ เพราะผมเคยเห็นมาเยอะแล้วรับไม่ได้ คือถ้าเมาจริงๆ ก็จะพาตัวเองไปอ้วกแล้วกลับมานั่ง แต่ ณ ตอนนี้ถ้ามีเวลาจริงๆ อยากนอนโง่ๆ อยู่บ้านมากกว่า (ยิ้ม)
ภาพ : @film_1718
ชีวิตหลังแต่งงานต้องปรับเปลี่ยนตัวเองบ้างไหม เพราะหลายคนมองว่าแต่งงานเร็วไป
อยู่ที่มุมมองมากกว่านะครับ สำหรับผมอายุเป็นเพียงตัวเลข เป็นเพราะว่าเราเปิดใจคุยตั้งแต่สมัยที่เป็นแฟนกันแล้ว อย่างช่วงปีแรกดูแล้วยังไงก็เข้ากันไม่ได้ ไลฟ์สไตล์ต่างกันไม่เท่าไหร่ ยังพอปรับกันได้ แต่เรื่องความคิดกับมุมมองบางอย่างเป็นสิ่งที่ทำให้เรามีปัญหามากที่สุด ผมบอกซ้าย เขาบอกขวา ผมบอกบน เขาบอกล่าง ก็ใช้วิธีค่อยๆ คุย ค่อยๆ ปรับกันโดยใช้เหตุผลมากกว่าอารมณ์ คือต้องคุยกันด้วยเหตุผล พยายามใช้ชีวิตให้แฮ็ปปี้ที่สุด จะมัวมานั่งทะเลาะกันทำไม เพราะยังไงก็ต้องกลับมาคบกันอยู่ดี
พอมาอยู่ด้วยกันหลังแต่งงานเลยไม่ได้รู้สึกว่าเราต้องปรับอะไรมาก คือถ้ารักกัน เราก็จะปรับกันได้ แม้จะปรับไม่ได้ทุกอย่าง แต่เราเชื่อและเข้าใจว่าถ้าเรารักคนคนหนึ่งที่เขาเป็นแบบนี้ ก็จะมองข้ามบางสิ่งบางอย่างไป แล้วเอาเวลาที่จะต้องทะเลาะกันไปใช้ชีวตให้ปกติที่สุดจะดีกว่า ผมแปลกอย่างหนึ่งคือไม่ชอบเวลาที่แฟนโกรธแล้วเงียบ ไม่คุย เพราะมันไม่ได้ช่วยอะไรเลย คือแฟนผมเขาจะเป็นคนนิ่งๆ เวลาง้อก็ไม่ได้แสดงออกอะไรเยอะ แค่ชวนไปกินข้าวก็คือการง้อแล้ว แต่ถ้าผมผิด ผมก็จะง้อตามสไตล์ผม
มีพาร์ตทำเซอร์ไพร้ส์อะไรกันบ้างไหม
ผมไม่ค่อยได้เซอร์ไพร้ส์อะไรเท่าไหร่ แต่ก็ต้องมีให้เขาบ้างแหละ พยายามจะทำให้ในโอกาสพิเศษๆ ไม่ให้ชีวิตรักจืดชืดมากเกินไป แต่เขาก็เข้าใจว่าผมเป็นคนสบายๆ ชิลๆ ไม่ได้คิดอะไร แล้วตัวผมเองก็ไม่ได้อยากเป็นผู้รับอะไรจากตรงนั้นด้วย ถ้าเขามีให้เราก็ดีใจ แต่ถ้าไม่มีก็ไม่ได้คิดอะไร คือทุกวันนี้กลับบ้านก็ดึกแล้ว บางทีขึ้นห้องไปก็คุยกันแต่เรื่องงาน เขาก็เป็นห่วงผม อยากจะตามไปทุกที่ที่ผมเล่นคอนเสิร์ต ซึ่งทั้งเหนื่อย นอนดึก ผมก็เป็นห่วงอีก เพราะเขาไม่ค่อยสบาย แล้วมีโรคประจำตัว เราพยายามจะดูแลกันและกันให้ดีที่สุด
สุดท้ายแพลนของทอมต่อไปหลังจากนี้คืออะไรคะ
ตอนนี้ยังโฟกัสที่วง Room39 มีร้อง cover ในเพจและช่องยูทูบของวงบ้าง ใครคิดถึงเข้าไปเจอผมได้ แล้วก็มีเพลงใหม่ชื่อว่า “เป็นทุกอย่าง” กระแสตอบรับโอเคนะครับ อยากให้ทุกคนลองฟังกันดูครับ
เรื่อง : อะพิน
ภาพ : ศิริวัฒน์ อาจโยธา
