ดร.ประสิทธิ์ กาญจนศักดิ์ชัย เป็นที่รู้จักทั้งในฐานะอาจารย์ นักลงทุนและฟื้นฟูกิจการทั้งในและต่างประเทศ ซึ่งในเวลานี้ เขามีบริษัทที่ต้องดูแล 6 แห่ง ทำเกี่ยวกับเหล็กเกือบทั้งหมด และยังเป็นนักสะสมงานศิลปะไทยระดับมาสเตอร์พีซชั้นแนวหน้าคนหนึ่งของเมืองไทย ซึ่งคนในวงการศิลปะไทยต่างรู้ดีว่า เขาเป็น ‘ตัวจริง’
“ผมเริ่มสนใจงานศิลปะตอนทำธุรกิจสำเร็จแล้ว ตอนนั้นมีการลงทุนและภารกิจในกิจการทั้งในและต่างประเทศเยอะ จึงพยายามหาสันทนาการอย่างอื่นมาช่วยบรรเทาความเครียด พอดีกับเป็นจังหวะที่สร้างบ้านเสร็จ เรื่องที่ตามมาคือหาของตกแต่ง ซึ่งเป็นพวกงานศิลปะต่างๆ พอหาของแบบนี้มาศึกษาไปเรื่อยๆ ก็เริ่มรู้มากและสนุกกับสิ่งที่ศึกษา จึงกลายเป็นกระบวนการสะสมมาตั้งแต่นั้น
พระพุทธรูปโบราณศิลปะปาละ อายุกว่าพันปี
พระพุทธรูปสมัยพระเจ้าปราสาททอง อยุธยาตอนปลาย
พระพุทธรูปประจำพระองค์พระเจ้าตากสินมหาราช
พระบรมฉายาลักษณ์รัชกาลที่ 5 ฝีมือ พระสรลักษณ์ลิขิต จิตรกรที่เคยเห็นในหลวงรัชกาลที่ 5 พระองค์จริง
ประติมากรรมรูปมาร
“จนทุกวันนี้ผมมีภาพวาดเกือบ 200 ชิ้น เป็นงานมาสเตอร์พีซ ส่วนมากเป็นงานของศิลปินแห่งชาติและระดับบรมครูในอดีต เช่น อาจารย์เฟื้อ หริพิทักษ์ อาจารย์ทวี นันทขว้าง อาจารย์ประเทือง เอมเจริญ อาจารย์จักรพันธุ์ โปษยกฤต อาจารย์จำรัส เกียรติก้อง อาจารย์สันต์ สารากรบริรักษ์ อาจารย์ถวัลย์ ดัชนี อาจารย์จิตร บัวบุศย์ ฯลฯ หรืออย่างงานของอาจารย์ประยูร อุลุชาฏะ นอกจากเป็นศิลปินแห่งชาติแล้ว ท่านยังเป็นโหราจารย์ที่ใช้นามว่า พลูหลวง เทคนิคการใช้สีของท่านยอดเยี่ยมมากและมีพลัง ผมมีภาพสีน้ำมันขนาดใหญ่ของท่านที่ซ่อนปริศนาธรรมมากมาย ยิ่งมองยิ่งค้นพบประเด็นธรรมมะเรื่อยๆ
ภาพสเก็ตช์ฝีมือ ศ.ศิลป์ พีระศรี
ภาพจิตรกรรมฝีมือ อ.เฟื้อ หริพิทักษ์
จิตรกรรมฝีมือ อ.เฟื้อ หริพิทักษ์
จิตรกรรมฝีมือ อ.ทวี นันทขว้าง
จิตรกรรมฝีมือ อ.ทวี นันทขว้าง
จิตรกรรมฝีมือ อ.ถวัลย์ ดัชนี
ภาพวาดนางแบบเปลือย อ.จำรัส เกียรติก้อง
“นอกจากนี้ผมยังสะสมพระเครื่องและพระพุทธรูปที่น่าสนใจอีกด้วย อย่างพระสลักจากไม้ทั้งต้นสมัยพระเจ้าปราสาททองอยุธยาพระบูชาประจำพระองค์ของพระเจ้าตากสินมหาราชพระบูชาศิลปะปาละอายุมากกว่าพันปี เทวรูปศิลปะโจละของอินเดียโบราณฯลฯรวมถึงพระเครื่องต่างๆ ดูแล้วผมเป็นอะไรที่ขัดแย้งกันมากนะจากวิศวกรมาเรียนการตลาดการเงินแล้วตอนนี้ก็มาชอบศิลปะอีก (หัวเราะ)
หุ่นทศกัณฐ์ ฝีมือช่างศิลปาชีพ บางไทร
ประติมากรรมญี่ปุ่น
“งานศิลปะทั้งหลายที่อยู่กับผม ส่วนใหญ่มีคนติดต่อจะขอซื้อ แต่คงไม่ขายละครับ เพราะเป็นความชอบส่วนตัว ส่วนที่มีมาเชิญผมไปพูด พร้อมนำผลงานบางชิ้นไปโชว์บ้างเป็นระยะๆ ผมยินดี ตัวผมเองก็สะสมได้ระดับหนึ่ง ไม่ถึงกับเป็นระดับสูงสุดของเมืองไทยหรอก เพราะมีคนสะสมมากกว่าผมเยอะ ซึ่งงานศิลปะพวกนี้จะเป็นสมบัติมรดกจากรุ่นสู่รุ่น และยิ่งเก่าจะยิ่งมีคุณค่า น่าจะถือว่าเป็นการลงทุนด้วยซ้ำ อย่างภาพวาดยังมองได้ 2 กลุ่ม คือ กลุ่มที่เป็นภาพตกแต่งกับกลุ่มที่เป็นของสะสม แบบแรก พอเวลาผ่านไปราคาก็หายไปเลย เหมือนของแต่งบ้านทั่วไป แต่ภาพวาดที่เป็นของสะสม ยิ่งนานวันยิ่งมีคุณค่า หลายรูปอาจจะถือว่า เป็นสมบัติของชาติก็ได้ในอนาคต เพราะไม่มีการผลิตซ้ำได้อีกแล้ว
เทวรูปโบราณ
“ที่มาของงานพวกนี้ ผมได้ทั้งจากการประมูลจากศิลปินและคอลเล็คเตอร์รุ่นเก่าเขาสะสมมานานแล้วตอนหลังพอเขามีเรื่องเกี่ยวกับมรดก อยากแปลงเป็นเงินบ้างก็นำออกขายผมค่อยๆได้มาทีละชิ้น ไม่ได้ตูมเดียวและภาพวาดส่วนใหญ่ที่ได้ต่างมีคุณภาพดีมีการอ้างอิงที่มาที่ไปได้ค่อนข้างชัดเจนทั้งนั้นแม้เป็นภาพเก่าแต่ต้องเป็นระดับเกรดเออยู่ในสภาพสมบูรณ์ภาพที่อยู่กับผมจึงดูสดใหม่ตลอด
“ผมเคยคิดเล่นๆว่ามูลค่าของสะสมที่ผมมีทั้งหมดสักเท่าไหร่คงกว่าร้อยล้านบาทได้มั้งครับ จริงๆมูลค่าทางเศรษฐกิจก็แค่ระดับหนึ่งแต่มูลค่าทางใจสูงกว่านั้นมาก อย่างพระพุทธรูปเวลาผมมีปัญหาที่แก้ไม่ตกหรือมีเรื่องวิตกกังวลก็เข้าห้องพระพระบูชาที่ผมสะสมมักจะเลือกองค์ที่มีหน้ามีตาโดยนั่งมองตาท่านเพื่อสื่อกับท่านด้านความรู้สึกทำให้รู้สึกสบายใจบรรเทาทุกข์ได้ในระดับหนึ่ง แต่ถือว่าตัวเองค่อนข้างโชคดีที่เป็นคนรับมือกับความเครียดได้ดีระดับหนึ่ง นอนง่ายสมาธิดีเรื่องบางเรื่องบางทีอย่างไรก็แก้ไม่ได้จะกังวลไปทำไมพักไว้ก่อนพักผ่อนให้เต็มที่
“ถึงเวลากลับมาก็แก้ได้เอง”
เรื่อง : ชวัลณัฏฐ
ภาพ : กฤตธี , โยธา
ที่มา: ชมบ้านสวยๆ ของดร.ประสิทธิ์ กาญจนศักดิ์ชัย เพิ่มเติมได้ในนิตยสารแพรว ฉบับ 25 มกราคม 2559 คอลัมน์ Style exclusive