พิ้งค์-ปชาบดี

เราอดได้ หมาห้ามอด! “ถั่วแดง” ปอมเมอเรเนียนสายชิลของ พิ้งค์-ปชาบดี

account_circle
พิ้งค์-ปชาบดี
พิ้งค์-ปชาบดี

ถ้าพูดเรื่องความรักและทุ่มเท “พิ้งค์-ปชาบดี ตัณฑปุตตะ” ไม่แพ้ใคร เธอทำได้ทุกอย่างเพื่อ“ถั่วแดง” น้องหมาพันธุ์ปอมเมอเรเนียน สายชิล ‘ถั่วแดง’ เป็นทุกอย่างในชีวิตมาตั้งแต่สมัยเรียนมัธยมเลยค่ะ ตอนนั้นพิ้งค์เข้าเรียนโรงเรียนประจำในจังหวัดนครปฐม  ทุกวันศุกร์-อาทิตย์ทางโรงเรียนจะอนุญาตให้มาเรียนกวดวิชาในกรุงเทพฯได้แบบเช้าไปเย็นกลับ

เราอดได้ หมาห้ามอด! “ถั่วแดง” ปอมเมอเรเนียนสายชิลของ พิ้งค์-ปชาบดี

พิ้งค์-ปชาบดี

“ตอนหลังพิ้งค์เดินทางไม่ไหว  จึงขอพักคอนโดมิเนียมญาติแถวเหม่งจ๋าย ซึ่งแถวนั้นมีร้านเพ็ตช็อปที่เจ้าของเลี้ยงหมาพันธุ์ปอมเมอเรเนียนไว้เป็นสิบตัว ถ้ามีเวลาพิ้งค์ชอบไปเล่นกับหมาที่นี่ พอเห็นถั่วแดงก็ถูกชะตา สภาพเขาตอนนั้นคล้ายค้างคาวมีขน หน้าตางงๆ จนพิ้งค์เข้ามาเรียนมหาวิทยาลัยในกรุงเทพฯจึงขอซื้อถั่วแดงมาเลี้ยงตอนเขาอายุ4 ขวบ แล้วอยู่ด้วยกันมาจนถึงทุกวันนี้

“ถั่วแดงเป็นหมาพันธุ์ปอมเมอเรเนียนตัวเมียที่ไม่ค่อยขยับ ไม่เห่า ซึ่งประหลาดมาก จนแอบคิดว่าเป็นหมาออทิสติกหรือเปล่า หรือกล่องเสียงผิดปกติพาไปหาหมอทุกที่ก็พูดเหมือนกันหมดว่าปกติ จึงสรุปว่าคงเป็นที่นิสัยเขาแล้วละ เหมือนคนเราที่พูดเก่งบ้าง ไม่เก่งบ้าง ถั่วแดงเพิ่งมาเห่าเรียกเวลาหิวตอนอายุ 8-9 ขวบนี่เอง พิ้งค์เคยพาเขาใส่ในกระเป๋าสะพายไปนั่งเรียนด้วยกันที่มหาวิทยาลัยก็ไม่มีใครรู้ เพราะเขาไม่เห่า

“ยกเว้นครั้งหนึ่งเขาคงอยากผจญภัย ระหว่างที่อาจารย์สอน จู่ๆหนีออกจากกระเป๋าพิ้งค์เดินไปมองหน้าอาจารย์ อึ้งกันไปทั้งห้อง อาจารย์ถามว่าของใคร ต้องรีบยกมือสารภาพว่าลูกพิ้งค์เอง

พิ้งค์-ปชาบดี

“เห็นเขานิ่งๆแบบนี้ แต่ฉลาดมาก ชอบทำเป็นไม่รู้เรื่อง พอรู้ว่าเรียก รีบเดินหนี ทำเป็นไม่สนใจ แต่ก่อนถ้าปล่อยไว้บนโต๊ะ 2-3 ชั่วโมงไม่ขยับ แต่เดี๋ยวนี้ปล่อยไว้แค่แป๊บเดียวก้าวตกลงมาจากโต๊ะ ฟันหัก ปากแตก  ก็ยังเงียบ ไม่ร้องนะคะ จนพิ้งค์เห็นมีเลือดออกที่ปาก ถึงรู้ว่าเขาตกลงมา จนกังวล กลัวเขาป่วยแล้วเราไม่รู้  ตอนหลังต้องอาศัยสังเกตพฤติกรรมการกิน ถ้าถึงเวลาหิวแล้วไม่กิน อาจมีอะไรผิดปกติ กับพาไปตรวจสุขภาพปีละสองครั้ง เพราะเขาเคยนอนห้องไอซียูมาหลายรอบแล้ว จนเราใจหาย กินไม่ได้ นอนไม่หลับ

“ที่ผ่านมาหมดค่ารักษาพยาบาลถั่วแดงแบบโหดมาก แต่พิ้งค์นึกเสมอว่า เราอดได้ หมาห้ามอด เพราะเราเอาเขามาเลี้ยงแล้วก็อยากดูแลให้ดีที่สุด ให้เขารู้สึกว่าโชคดีที่ได้อยู่กับเรา จึงตั้งใจทำทุกอย่างเพื่อเขา”
ที่ผ่านมาคุณพิ้งค์กับถั่วแดงจึงใช้ชีวิตตัวติดกันตลอด 24 ชั่วโมงแบบไปไหนไปกัน

“ตอนเป็นนักศึกษา พิ้งค์กับถั่วแดงไปเที่ยวเกาะเสม็ด จังหวัดระยอง พักรีสอร์ตด้วยกันนานเป็นสัปดาห์  ตอนเช้าแม่พาลูกใส่กระเป๋าแบกออกจากรีสอร์ตไปนอนเล่นชายหาดทุกวัน ตั้งกล้องถ่ายรูปด้วยกัน มีความสุขมาก

“ล่าสุดพาขึ้นเครื่องบินไปเที่ยวเชียงใหม่ แม่เที่ยวอะไร ถั่วแดงไปหมด ทั้งนั่งช้าง ล่องแพเป็นชั่วโมงๆ จนลูกทำหน้าตาประมาณว่าร้อนมากแม่! พามาทำไมสู้เปิดแอร์ให้อยู่ในห้องเย็นๆดีกว่า (หัวเราะ) ดูจากหน้าตาที่ไม่ค่อยฟินเท่าไหร่ ส่วนเราเป็นแม่ คิดแค่ว่าอยากให้เขาเจอแดดเจอลมบ้าง ไม่อย่างนั้นชีวิตปกติของเขาแค่เดินนิดหน่อยแล้วก็นอน

“มีวีรกรรมหนึ่งที่ถั่วแดงทำแม่เกือบหัวใจวาย คือพาไปเที่ยวเขาใหญ่ เช่าบ้านพักตากอากาศบนเขา หลังบ้านมีเตาปิ้งบาร์บีคิว พอตกค่ำไม่รู้ถั่วแดงหายไปไหน ตะโกนหาจนเริ่มใจหาย เพราะบ้านพักตากอากาศอยู่บนเนิน ถ้าถั่วแดงเดินไปเรื่อยๆอาจตกเขาก็ได้ เรียกเท่าไหร่ก็ไม่ออกมา ไม่ขยับ ไม่มีเสียง แม่เริ่มประสาทเสีย เตรียมขอให้คนงานไปดูที่เหวด้านล่าง

“กระทั่งพิ้งค์เดินกลับมานั่งที่โต๊ะกินข้าว สักพักมีตัวอะไรมาเลียขา ก้มลงดูถึงเห็นว่าเป็นถั่วแดง พิ้งค์จึงเป็นเหมือนแม่ลูกอ่อน ต้องคอยมองไม่ให้คลาดสายตาเพราะถ้าปล่อยเดินไปเรื่อยๆเขาจะชอบเดินเงียบๆเรื่อยๆเหมือนคนแก่เดินกินลม นิสัยแบบนี้ตั้งแต่เล็กจนโต

“เคยคิดอยากพาเขาไปเที่ยวต่างประเทศ ฝังไมโครชิปเรียบร้อย ปรากฏว่าหมอหลายคนเตือนว่าความดันอากาศบนเครื่องอาจทำให้น็อกระหว่างเดินทางได้ จึงคิดว่าเที่ยวในไทยให้ครบก่อนแล้วกัน เหลือที่ยังไม่เคยพาไปคือบ้านเกิดพิ้งค์ที่อำเภอเบตง จังหวัดยะลา ไว้โควิดซาก่อนแล้วอาจจะพาขับรถไปเที่ยว”

อีกวีรกรรมของแม่พิ้งค์คือเป็นสายสปอยล์  พร้อมจัดเต็มของเล่น “พิ้งค์ซื้อของเล่นให้ถั่วแดงตั้งแต่วันแรกที่เลี้ยง แต่จนถึงวันนี้ของเล่นไม่เคยมีรอยกัด ไม่ดมด้วยซ้ำ แต่เราก็ยังซื้อให้เรื่อยๆ เพราะอยากเห็นเขาเล่น (หัวเราะ)

“สิ่งที่ขอไม่สปอยล์คืออาหาร เพราะเกี่ยวข้องกับปัญหาสุขภาพ เนื่องจากเขาเป็นหลายโรคทั้งตับอ่อนอักเสบ หัวใจ ฯลฯ ทำให้ต้องจำกัดอาหาร ทุกวันนี้ ถั่วแดงกินได้แต่ผัก เต้าหู้ อกไก่ ปลาต้ม ไข่ต้ม และถั่วแดงจะรักแม่เฉพาะตอนหิว ความที่เป็นหมาเก็บตัว นอนเก่ง ถ้าไม่ถึงเวลาตื่น 9 หรือ 10 โมง ห้ามปลุก  ยกเว้นว่ามีอาหารให้

“ถ้าพิ้งค์มีถ่ายละคร หมาตัวอื่นเห็นเจ้าของต้องลุกขึ้นมาประจบประแจงดูว่าเจ้านายจะไปไหนหรือร้องตาม  แต่ถั่วแดงไม่มีโมเมนต์นั้น ไม่มีการลุกมาส่งแม่แต่อย่างใด วันหนึ่งพิ้งค์ออกจากบ้านไปขี่ม้าตอนตี5 กลับถึงบ้านสายๆ ถั่วแดงยังไม่ลุกจากที่นอน เหมือนนอนสะสมแต้ม เล่าให้หมอฟัง หมอยังงงในความชิลและนอนเก่งของเขา “ถั่วแดงน่าจะเป็นปอมที่ยูนีคสุดแล้ว”


ที่มา : นิตยสารแพรว ฉบับ 975

Praew Recommend

keyboard_arrow_up