เปิดข้อความบีบหัวใจของ ปุ๊กลุก-ฝนทิพย์ ถึงคุณแม่ดาวทิพย์สุดที่รัก

เดือนสิงหาคมเป็นเดือนแห่งวันแม้ แต่ท่ามกลางเทศกาลความรักความอบอุ่นความผูกพันแม่ลูก ก็มีหลายคนที่ต้องสูญเสียบุคคลที่รักไปหลายครอบครัวหนึ่งในนั้นก็คือ ปุ๊กลุก-ฝนทิพย์ วัชรตระกูล ที่สูญเสียคุณแม่ดาวทิพย์ไปเมื่อวันที่ 21 สิงหาคมที่ผ่านมา

ทั้งนี้เมื่อวันที่ 24 สิงหาคม 2564 ปุ๊กลุกและครอบครัวได้จัดพิธีไว้อาลัย ณ โบสถ์พระมหาไถ่ ร่วมฤดี ซึ่งบรรยากาศในงานเต็มไปด้วยความโศกเศร้า ทั้งนี้ภายในงานยังได้แจกสมุดซึ่งภายในมีคำไว้อาลัยที่นักแสดงสาวได้พูดถึงคุณแม่ไว้อย่างน่าตื้นตัน จึงอยากนำมาแชร์ให้ได้อ่านเพราะเธอถ่ายทอดออกมาได้อย่างดีมากๆ เลยทีเดียว

คำไว้อาลัยจาก ปุ๊กลุก-ฝนทิพย์ วัชรตระกูล ลูกสาวของแม่

แด่คุณแม่ผู้เป็นที่รักของลูกคำไว้อาลัยนี้เป็นข้อความที่เขียนยากกว่าการ์ดทุกใบที่หนูเขียนให้แม่มาตลอดชีวิต เป็นข้อความที่ยากที่จะเขียนออกมาได้จริงๆ ค่ะแม่ ในการเตรียมงานไว้อาลัย การเขียนคำไว้อาลัย ถึงแม่เป็นงานสุดท้ายที่เราสองคนพี่น้องทำเสร็จ เพราะทุกครั้งที่แค่คิดถึง มันก็ยากที่จะเขียนออกมาได้ต่อจนจบ

ภาพของแม่ที่หนูจำได้ดี คือ แม่เป็นแม่ที่จะบอกเสมอว่าแม่รักลูกมากที่สุดในชีวิตของแม่ แม่ไม่เคย ต้องการ แม่ไม่เคย ต้องการเงินทองหรือของนอกกายใดๆ ไม่เคยขออะไรจากลูกๆ เลย นอกจากขอแค่รักแม่มากๆ ตอบเแทนและมีเวลาให้แม่ ตอนเด็กๆ หนูจำได้ว่าก่อนนอน แม่จะต้องหอมหน้าผากลูกๆ ทั้งสองคนแล้วบอกว่า หลับฝันดีนะลูก ทูลหัวของแม่ แก้วตาดวงใจของแม่ แม่พูดเสมอว่าแม่ไม่อยากเห็นลูกๆ เจ็บ เพราะแม่รักลูกและคุณพ่อมากๆ มากจนแม่กลัวการจากลา

ตอนเด็กๆ ระหว่างมื้ออาหาร หนูชอบอมข้าว และพี่สาวไม่ค่อยยอมกินข้าว เพื่อให้ลูกๆ กินข้าวหมด แม่จึงต้องร้องเพลงโปรดที่ลูกชอบให้ฟัง แม่จะร้องว่า “จันทร์เอ๋ยจันทร์เจ้า ขอข้าวขอแกง ขอแหวนทองแดง ผูกมือลูกข้า” กว่าลูกๆ จะกินข้าวหมด แม่ต้องวนร้องอยู่หลายสิบรอบทีเดียว หรือทุกครั้งที่หนูร้องไห้ แม่จะไม่ถามว่าเพราะอะไร แค่แม่จะรีบเดินทำมาปลอบ มากอด แล้วบอกว่าไม่เป็นไรนะลูก บางครั้ง หนูจำได้ว่าแม่ก็จะร้องไห้ไปกับหนูด้วย

แม่เป็นผู้หญิงที่แข็งแกร่ง เป็นนักสู้และทนมากๆ ไม่ว่าชีวิตต้องเจอความลำบาก เจออุปสรรคที่ยากแค่ไหน แม่จะสู้และฝ่าฟันเพื่อให้ผ่านไปให้ได้ทุกครั้ง แม้ต้องร้องไห้นับครั้งไม่ถ้วน แต่แม่ไม่เคยท้อถอย ที่แม่สามารถอดทนและผ่านสิ่งต่างๆ เหล่านั้นมาได้เพราะ “ลูก” คือสิ่งที่แม่นึกถึงมากกว่าความลำบากใดๆ ของตัวเองและแน่นอนที่สุด แม่เป็นทั้งต้นแบบและแรงบันดาลใจให้หนู และทำให้หนูมีวันนี้

หนูภูมิใจและดีใจที่เกิดเป็นลูกแม่ ได้มีแม่แสนดีคนนี้ฟูมฟักเลี้ยงดูด้วยความรักสุดหัวใจของแม่ ที่หนูเติบโตขึ้นมาได้และไม่กล้าเถลไถลเลย นั่นเป็นเพราะหนูเห็นความรักที่แม่มีให้ หนูจึงไม่อยากทำให้แม่ต้องเสียใจเลยแม้แต่น้อย หนูอยากขอบคุณแม่ สำหรับทุกอย่างในชีวิตที่ทำให้ลูกๆ และคุณพ่อมาตลอด แต่ดูเหมือนคำขอบคุณมันช่างสั้นและเล็กน้อยเหลือเกิน เมื่อเทียบกับความรักและความดีที่แม่มีให้พวกเรา

วันที่แม่ล้มป่วย วันที่ 21 พฤษภาคมที่ผ่านมา เป็นวันที่เราทุกคนในครอบครัวหัวใจเแตกสลาย เราสงสารแม่จับหัวใจ ทุกอย่างเกิดขึ้นกะทันหันจนยากที่พวกเราจะรับไหว พวกเราบอกกับตัวเองว่า เราต้องเชื่อและมีความหวัง แต่เอาข้าจริงๆ โลกที่ไม่มีแน่ มันไม่มีอะไรเหมือนเดิมเลย มันช่างหดหู่สำหรับพวกเรา เหลือเกินค่ะแม่ บ้านที่เคยมีเสียงดูทีวีของแม่ เสียงจัดแจงเรื่องกับข้าว เสียงบ่นของแม่ เสียงห่วงใยของแม่ มันหายไปกลายเป็นความเงียบงัน

แม้ผ่านไปนานกว่า 3 เตือนแล้ว แต่พวกเราไม่เคยทำใจได้เลย มันไม่มีอะไร เหมือนเติมอีกต่อไป ตลอดเวลาที่แม่อยู่โรงพยาบาล  เป็นช่วงเวลาที่หนูเชื่อว่าเแม่มั่นใจได้จริงๆ แล้วว่าพวกเรา รักแม่เหลือเกิน แม่ไม่เคยต้องนอนที่ห้องโดยลำพัง

เราผลัดกันเฝ้าเวรยามร้องเพลงและคุยกับคุณแม่ไม่ให้เหงาเลย ตลอดช่วงเวลาเหล่านั้น แม่ก็ร่วมสู้ไปกับเราและเพื่อเราทุกคนอย่างสุดใจ เพราะไม่ว่าคุณหมอที่โรงพยาบาลไหน ก็จะบอกเราเสมอว่า ตามหลักที่ดูจากฟิล์มเอกซเรย์แล้ว คนไข้ไม่น่าอยู่ได้นานหลายคือขนาดนี้ และหมอไม่เคย เห็นเคสที่ปาฏิหาริย์แบบนี้เลย แม่ขา ความรักของแม่ทำให้แม่สู้และอดทนเพื่อพวกเราอย่างมากมายจริงๆ

วันที่แม่จากไป  วันที่ 21 สิงหาคม ซึ่งเป็นวันครบรอบ 3 เดือนที่แม่ต้องอยู่ที่โรงพยาบาลพอดี เหมือนแม่จะรู้ว่าพวกเราคงรับมือไม่ได้ถ้าแม่เลือกจากไปตั้งแเต่วันนั้นที่แม่ลื่นล้ม แม่จึงสู้อยู่ต่อกับพวกเราจนถึงที่สุดเพื่อให้เราได้จัดแจง จัดเตรียมหลายๆ อย่าง ให้เข้าที่เข้าทาง และจนกระทั่งถึงวันนั้นที่แม่ไปจริงๆ หนูเชื่อว่าแม่คงไม่มีอะไรต้องห่วงพวกเราอีกแล้ว แม่ได้เลือกเดินไปล่วงหน้า ไปรอพวกเราในพระหัตถขององค์พระเยซู ผู้เป็นที่รักของพวกเราทั้งครอบครัว หนูเชื่อว่าการได้พบกับพระองค์คงเป็นความสุขที่สุดจริงๆ แม่คงจะมีความสุขมากๆ จนไม่อยากกลับมาต่อสู้ดิ้นรนอะไรที่เหนื่อยๆ บนโลกในนี้อีกแล้ว แม้การตัดสินใจของแม่ การจากไปของแม่จะเป็นสิ่งที่ยากจะทำใจของพวกเราทุกคนในครอบครัว เพราะแม่คือศูนย์กลางความรักและความสุขของครอบครัวเรา เราจะเพิ่มเข้มแข็งและผ่านไปให้ได้นะคะแม่

การจากลาในครั้งนี้เป็นการจากลาแค่เพียงชั่วคราวเท่านั้น หนูจะไม่บอกแม่ว่า good bye แต่หนูจะบอกแม่ว่า good night นะคะแม่ แม่ได้หลับไปอย่างสบายและได้ตื่นในโลกนิรันดร์ที่ไม่มีความทุกข์ ไม่มี ความเจ็บปวดและไม่มีน้ำตาอีก แม่แค่เดินทางไปรอพวกเราทุกคนล่วงหน้าเท่านั้น และเราจะไปเจอกันอีกครั้งบนสวรรค์ แม่อยู่บนนั้นรอพวกเรานะคะ เมื่อไหร่หนูเหนื่อยหนูจะมองขึ้นไปบนท้องฟ้าหนูรู้ว่าหนูจะได้รับ กำลังใจจากแม่เหมือนเคย และเชื่อว่าแม่จะมองลงมาดูพวกเราเสมอ ดูความสำเร็จและเป็นกำลังใจให้พวกเรา อย่างที่เคย

ลูกอยากบอกแม่ว่าลูกรักแม่สุดหัวใจ คิดถึงแม่จับหัวใจ ขอให้แม่ดาวทิพย์ของลูกมีความสุขมากๆ บนสรวงสวรรค์กับองค์พระเยซูคริสค์ เลัวเราจะได้พบกันอีกครั้งนะคะ ลูกรักแม่ค่ะ

---