ดิฉันอยากเห็นคนที่มารายการ The voice มีชีวิตดีขึ้น ได้รับการยอมรับมากขึ้น ถึงบางคนตกรอบก็น่าจะถูกจ้างงาน บางคนอาจถูกเลือกไปเป็นพรีเซนเตอร์ เพราะเขามีความสามารถที่มาจากข้างใน รายการนี้ว่าด้วยเสน่ห์ของธรรมชาติที่มีมากกว่าการปรุงแต่ง
เคยถามตัวเองไหมว่า เราชอบนักร้องคนหนึ่งที่หน้าตา ความสามารถ หรือเพราะอะไร แน่นอนว่า ไม่ว่าคำตอบไหนๆ ก็คงไม่ผิด เพราะนั่นคือ รสนิยมส่วนตัว
แต่กับนักร้องคนหนึ่งล่ะ เขาคิดอ่านอย่างไร ผมมีนัดคุยเรื่องนี้กับ ‘เจนนิเฟอร์ คิ้ม’ ที่หากพูดกันตรงๆ ที่เธอมาถึงวันนี้ได้เพราะ ‘เสียง’ ล้วนๆ เช่นเดียวกับกระแสนิยมของรายการ ‘The voice’ ที่อาจเป็นหนึ่งเสียงเรียกร้องดังๆ ว่า เราลองวัดคนที่ความสามารถกันบ้างไหม
MR.PRAEW : ‘เสียงมาก่อนหน้า’ คอนเซ็ปท์ The voice ทำให้หลายคนมีความหวังนะ
คิ้ม : ใช่ หลายรายการแข่งขันร้องเพลงที่ผ่านมา เราได้ปลูกฝังค่านิยมว่า หน้าตาสำคัญ เราตอกย้ำสิ่งเหล่านี้จนกลายเป็นความเชื่อ รายการ The voice เกิดขึ้นมาจากคนผิดหวังที่สังคมบอกว่า รูปลักษณ์ของเขาเป็นอุปสรรค ซึ่งไม่ยุติธรรมเลย ทั้งที่เวลาเราอยากเรียกร้องสิ่งต่างๆ ในโลกนี้ เราใช้เสียงเป็นเครื่องมือในการป่าวประกาศ แต่ตัวมันเองกลับไม่เคยได้รับการปฏิบัติอย่างเป็นธรรม แต่วันนี้ เวลานี้ ในรายการนี้ เสียงจะได้รับความยุติธรรม
MR.PRAEW : พูดได้ไหมว่า วงการเพลงไทย หน้าตาต้องมาก่อนเสียง
คิ้ม : ใช่ (ตอบสวนทันที) ถึงที่สุดแล้ว นักร้องหน้าตาธรรมดา ไม่มีทางสู้นักร้องที่เป็นนักแสดงหรือพรีเซนเตอร์ได้ เพราะสินค้าอยากขายความน่าเชื่อถือจากรูปลักษณ์ภายนอก บิลบอร์ดโฆษณาใหญ่ๆ มีแต่ภาพ ไม่ได้มีเสียงออกมาด้วยน่ะ