account_circleที่คาดผม เก๋ๆ เยอะมาก สำหรับเบบี๋ของคุณแม่นาเดีย ผู้อยู่เบื้องหลังการแต่งตัวสายแฟให้ ‘น้องโมนา’– ลูกสาววัย 8 เดือน โดยเธอให้สัมภาษณ์ ‘แพรวดอทคอม’ ถึงที่มาที่ไปของแฟชั่น ที่คาดผม ของลูกสาวตัวกลม ว่า
“โมนามีที่คาดผม… อลังการมาก นับไม่ถูกกันเลยทีเดียว (หัวเราะ) มีทั้งคนให้ ซื้อใส่เองบ้าง ด้วยความที่น้องสาวเดียมีลูกสาวด้วย อันไหนใส่ไม่ได้ ก็แบ่งๆ กันไปใช้เรียงอายุกันไป เราจึงสบายใจที่จะซื้อไปเรื่อยๆ ซื้อแล้วคุ้ม มีคนใช้ต่อแน่นอน (ยิ้ม)
“แฟชั่นที่คาดผมลูก เริ่มจากเดียอยากได้ลูกสาวมานานแล้ว พอดีช่วงใกล้คลอดลูกคนที่สอง เดียต้องนอนอยู่บ้านเฉยๆ เพื่อให้อายุครรภ์ครบ ไม่อย่างนั้นเดี๋ยวคลอดออกมาก่อน อยู่บ้านว่างๆ ไม่รู้จะทำอะไร จึงช้อปออนไลน์กระจาย เริ่มจากเล็งเสื้อผ้าเด็กผู้หญิง อยากได้ผ้าห่อตัวลายดอก ดูไปดูมา เอ๊ะ…เราควรมีที่ติดผมให้ลูกด้วยนะ แต่ไม่รู้จะซื้อลายไหนดี กลัวลูกเจ็บ พอดีมีเพื่อนทำที่คาดผมขายในไอจี จึงถามเขาว่าลูกเราควรใช้รุ่นไหนยังไง หรือใช้แบบไหนที่ไม่เจ็บหัว เขาจึงไปรีเสิร์ชว่าหัวเด็กแรกเกิดมีขนาดเท่าไหร่ และเขาก็ออกแบบมาให้ชนิดที่ไม่เจ็บ ไม่คัน ไม่รัด เนื้อผ้านุ่ม ไม่มีโลหะ พอใส่ให้โมนาแล้วดูน่ารักดี แม่ก็เลยชอบ
“ด้วยความที่เราใส่ที่คาดผมให้เขาตั้งแต่เล็ก พอโตขึ้นหน่อยแล้วไม่ใส่ที่คาดผม พาไปไหนมาไหนด้วย คนมักจะถามว่าผู้หญิงหรือผู้ชาย เพราะหน้าเขาเหมือนปู่ (ม.ร.ว.จัตุมงคล โสณกุล) มาก อุตส่าห์ให้ใส่เสื้อลายดอกแล้วนะ คนก็ยังถามว่าผู้ชายหรือผู้หญิง จนเดียต้องบอกพี่เลี้ยงว่า — ควักโบว์ขึ้นมาใส่ให้น้องเดี๋ยวนี้ เลยต้องมีที่คาดผมน่ารักๆ ไว้ กันไม่ให้ดูแมนเกิน (หัวเราะ) ให้คนรู้ว่านี่ผู้หญิงนะคะ ซึ่งผมเขาไม่ยาวสักที ก็เลยต้องมีที่คาดผมไว้เพราะอย่างนี้”
เบบี๋ตัวกลมมักมีที่คาดผมสีชมพูหวานๆ น่ารัก หลากแบบหลายสไตล์มาก ซึ่งคุณแม่เล่าให้ฟังว่า
“โมนาเขาใส่สีชมพูขึ้นค่ะ ใส่แล้วดูผ่อง เข้ากับผิวเขา เพราะฉะนั้นเสื้อผ้าส่วนใหญ่ก็จะเป็นสีชมพู จึงมีที่คาดผมสีชมพูมากหน่อย (ยิ้ม) ซื้อตามสีชุด ใส่ชุดสีอะไร มีที่คาดผมสีนั้น ขนาดอายุแค่ 8 เดือน แต่รู้เรื่องแล้ว เป็นเด็กรักสวยรักงามมาก บางทีพาไปร้าน Calista ของน้องสาวเดีย เห็นเสื้อผ้าสีๆ เขาจะร้องอี๊อ๊าๆ ถูกใจ หรือไม่ก็ตื่นเต้นตบมือดีใจ เวลาเห็นที่คาดผมสีสวยๆ เขาก็จะชอบ”
ถามถึงการเป็นคุณแม่เต็มเวลาหน่อยค่ะ ชีวิตวันนี้ยุ่งมากน้อยแค่ไหนกับการดูแลลูกสาวลูกชายที่อายุห่างกัน
“ช่วงแรกทั้งลูกทั้งแม่ปรับตัวยังไม่ได้ อุตลุดกันไปหมด แผลผ่าคลอดแม่ยังไม่ทันหายดี ต้องเขย่งไปส่งลูกคนโตที่โรงเรียนแล้ว กลับบ้านต้องมาดูลูกคนเล็กต่อ ให้เขากินนม เอาเข้านอน เหนื่อยใช้ได้เลยค่ะ กลางคืนก็ปั๊มนมไปสิ ตื่นเช้ามาก็ต้องไปส่ง-รับลูกคนโตที่โรงเรียนอีก เหมือนเราต้องนับ 1 ใหม่ เพราะ ‘นพ’ ลูกชายคนโต กับ ‘โมนา’ ลูกสาวคนเล็ก อายุห่างกันเกือบเจ็ดปีกว่า เราเป็นแม่ก็ต้องจัดสรรเวลาดีๆ เพราะกิจกรรมเขาไม่เหมือนกัน”
เธอเล่าถึงคาแรคเตอร์ลูกสองคนที่ต่างกันว่า ลูกชายคนโตเป็นเด็กที่มีคาแรคเตอร์แซ่บ ไม่เคยง่ายเลย กิจกรรมเขาจะโหดๆ ลุยๆ เป็นตัวของตัวเอง ถ้ายิ่งห้าม ยิ่งอยากทำ เรียกว่ามีวีรกรรมตลอด จนแทบจะเรียกได้ว่าเกินหน้าคำว่าซนเสียอีก แม่ก็จะเหนื่อยแบบหนึ่ง ส่วนโมนาคนน้องเป็นเด็กอารมณ์ดี กินเยอะ นอนเยอะ
“มีเวลาไม่กี่ปีหรอกที่วัยเด็กของพวกเขาจะอยู่กับเราแบบนี้ ถ้าเลยจากวัยนี้แล้ว เขาจะพึ่งพาเราน้อยลง จึงเป็นช่วงเวลาทองที่จะสร้างความผูกพัน ความทรงจำที่เป็นสายใยไปตลอดชีวิต เดียจึงทุ่มเทเวลาที่มีทั้งหมดเพื่อเขา ตื่นเช้าไปรับ-ส่งลูกเองที่โรงเรียน พาเข้านอนเอง ซึ่งลูกคนโตชอบให้แม่อ่านนิทานให้ฟัง แต่บางทีอยากเล่นเกม เดียก็จะบอกเขาว่า –‘แม่เล่านิทานให้นพฟังได้อีกไม่นานหรอกนะ อีกหน่อยนพโตแล้ว ก็ไม่ได้นอนฟังนิทานของแม่แล้ว นพเลือกเอาแล้วกัน ว่าจะเลือกเกมหรือนิทาน’ สุดท้ายเขาวางเกม และฟังนิทานที่แม่เล่า”
งานหลักของคุณแม่ลูกสองวันนี้ จึงมี 2 อย่าง คือ การดูแลธุรกิจความงาม ‘Junka’ ที่เอ็ม
โพเรียม และทุ่มเทให้กับการเป็นคุณแม่เต็มเวลา ซึ่งเธอบอกว่าเป็นช่วงเวลาทองของการสร้างสายใยความรักความผูกพัน และความทรงจำที่ดีระหว่างแม่-ลูก
“วันนี้มีลูกชายลูกสาวอย่างละคนพอแล้ว อายุขนาดนี้ คงต้องปิดอู่บ๊ายบายแล้วค่ะ” (หัวเราะ)
ภาพ : @nadiakaaa