account_circleคราวนี้เธอจะพาฉันไปไหน…ฝรั่งเศส เปรีกอร์? แล้วทำไมต้องไปที่นี่ อาหารอร่อยเปล่า…ดอร์ดอญ ไม่เคยได้ยินชื่อนะชื่อพันธุ์หมาหรือ อ้อ…ชื่อแม่น้ำแต่เอ้า…เธอไปไหน เราไปด้วย…ฮ้า!…ต้องทำใบขับขี่สากลอีกแล้วพวงมาลัยซ้ายใช่มั้ย…ได้…ขับได้แต่เอาเกียร์ออโต้นะ บอกทางมาแล้วกันพิมพ์แผนที่ด้วยนะ…ฯลฯ”นี่คือบทสนทนาทางโทรศัพท์ของดิฉันกับเพื่อนสาวทั้งสามคนก่อนที่จะจองเครื่องบิน รถไฟ รถเช่าที่พัก และอื่นๆ อีกมากมาย
SARLAT LA CAN DA : CENTER OF P RIGORD NOIR
พวกเราใช้เมืองซาร์ลาต์ ลา กาเนดา (Sarlat La Canèda) เป็นฐานในการตระเวนชิมเห็ดชิมตับบดอ๊ะ…ไม่ใช่ค่ะ…ในการขับรถชมบ้านเมืองริมแม่น้ำดอร์ดอญ (Dordogne) ซาร์ลาต์เป็นศูนย์กลางของเขตเปรีกอร์ นัวร์ (Pèrigord Noir) เป็นแหล่งเห็ดทรัฟเฟิลดำที่เลื่องชื่อมากที่สุดของโลก ตัวเมืองได้รับการอนุรักษ์ไว้ดีมาก อาคารบ้านเรือนแบบโบราณสร้างมาตั้งแต่คริสต์ศตวรรษที่ 14 ยังคงความสมบูรณ์และสวยงามแบบเมืองโบราณที่มีคนอาศัยอยู่จริง
บ้านพักของเราที่ซาร์ลาต์ มองดูข้างนอกเป็นบ้านเก่า ๆ แต่พอเข้าไปข้างในตัวอาคาร สวยงามสะอาด น่ารักมาก มี 5 – 6 ห้องในอารมณ์ต่าง ๆ กันเจ้าของบอกว่าต้องอนุรักษ์ตัวอาคารเอาไว้ เพราะอยู่ในเมืองเก่า ซึ่งชาวยุโรปเขาจะอนุรักษ์บ้านเก่าเมืองเก่ากันไว้ ถ้าเป็นเมืองไทย ส่วนใหญ่ไม่รื้อทิ้งก็ปรับสภาพเป็นช็อปปิ้งมอลล์ หรือร้านอาหารไปหมดแล้ว…
นอกจากซาร์ลาต์แล้ว ริมแม่น้ำดอร์ดอญยังมีหมู่บ้านเล็ก ๆ ราว 8 – 9 หมู่บ้านที่ได้ชื่อว่าสวยที่สุดของฝรั่งเศส บ้างอยู่บนหน้าผา บ้างติดภูเขาหินหรือริมน้ำ เช่น เบอยัค เอต์ กาเซอนัค (Beynacet Cazenac) มีปราสาทที่สวยที่สุดบนยอดเขาของหมู่บ้าน หมู่บ้านลาโรค กาแยค (La Roque Gageac) สามารถลงเรือท้องแบนล่องแม่น้ำได้หมู่บ้านคาสเตลโนด์ ลา ชาแปล (Castelnaud La Chapelle) เป็นศูนย์รวมกีฬาทางน้ำ อยากพายคยัคแคนู หรือแค่ว่ายน้ำ แช่น้ำทำได้หมด และที่เจ๋งมากห้ามพลาดคือ หมู่บ้านดอม (Domme) ซึ่งคุณสามารถเห็นโค้งน้ำดอร์ดอญในจุดที่สวยที่สุดจนลืมหายใจ พวกเราแวะกินอาหารเย็นที่ร้านเอสพลานาดเดอ ดอม (Esplanade de Domme) ทำเลของร้านสุดยอดมาก เอาเป็นว่าวิวเริด อาหารเยี่ยม เพื่อนๆ ประทับใจกันทุกคนเลยค่ะ
หมู่บ้านแต่ละแห่งมีวิวที่เป็นจุดขายแตกต่างกันเนื่องจากตำแหน่งที่ตั้ง แต่ที่เหมือนกันคือ ในแต่ละหมู่บ้านจะมีโรงแรมที่พัก ร้านขายของประจำเมืองร้านอาหาร สำหรับนักท่องเที่ยวที่มาเยี่ยมชมเมืองยิ่งกว่านั้นช่วงฤดูใบไม้ผลิและฤดูร้อน ราวกลางเดือนพฤษภาคมถึงกลางเดือนกันยายน นอกจากคุณจะได้ชื่นชมกับธรรมชาติทุ่งไร่สวน ไม่ว่าจะเป็นทุ่งข้าวบาร์เลย์ ไร่ดอกทานตะวัน สวนเชอร์รี่ และสวนเมลอนแล้ว วันจันทร์ถึงอาทิตย์จะมีตลาดนัดสลับสับเปลี่ยนไปในแต่ละหมู่บ้าน เพื่อให้นักท่องเที่ยวได้สัมผัสกับชาวบ้านและผลผลิตท้องถิ่น อาทิ ผักสดผลไม้ตามฤดูกาล เครื่องจักสาน ผ้าทอ และอื่น ๆ
ถ้าเป็นตลาดเช้าวันเสาร์ก็ต้องที่ซาร์ลาต์ค่ะเป็นตลาดใหญ่ที่สุด มีทั้งอาหารสด ผักสด ผลไม้แผงของกิน ชีส ขนมเค้ก ทาร์ต เครป และของใช้พื้นเมือง เป็นตลาดที่สนุกที่สุดในฝรั่งเศสดิฉันเคยเดินค่ะ แน่นอนต้องมีของดีประจำแคว้นนั่นคือ เห็ดทรัฟเฟิล และตับบด (ฟัวกราส์) พวกเราเดินชมตลาดไปชิมตับบดไปจนอิ่ม แถมช่วงที่เราไปมีทั้งเมลอนและเชอร์รี่ที่เพิ่งเก็บมาจากสวน และผลไม้อื่นอีกพะเรอเกวียน ไม่ซื้อเขาก็ไม่ว่าค่ะ
ของใช้แบบพื้นเมืองก็น่าดูน่าใช้นะคะ ไม่ว่าจะเป็นผ้าปูโต๊ะ รูปวาด ของตกแต่งบ้าน จานชามเครื่องใช้ในครัวที่น่ารักมากคือ ที่กะเทาะเปลือกถั่ว (Nutcracker) สำหรับปอกเปลือกถั่วที่คั่วแล้ว ทั้งยังใช้เปิดขวดได้ด้วย พวกเราซื้อกลับมาเป็นของฝากเพื่อน ๆ ด้วย เป็นของเก๋ที่ใช้ประโยชน์ได้จริง
สิ่งที่ดิฉันชอบอีกอย่างคือ นักท่องเที่ยวมีแต่ชาวยุโรป อังกฤษ อเมริกัน บรรยากาศเมืองเก่าแบบฝรั่งเศสยังอบอวลอยู่เหมือนเดิม ไม่เสียบรรยากาศเพราะเสียงล้งเล้งของคณะทัวร์จีน
ที่มา : คอลัมน์สารคดีท่องเที่ยว นิตยสารแพรว ฉบับ 876 ปักษ์ที่ 25 กุมภาพันธ์ 2559