เตรียมรับทรัพย์ คนละ 3.7 ล้าน ทีมหมูป่าฯ ได้ค่าลิขสิทธิ์ หนังถ้ำหลวง

ถือเป็นเรื่องโชคดีสุดๆ ของทีมหมูป่าอะคาเดมี ทั้ง 13 ชีวิต ประกอบด้วย นายเอกพล จันทะวงษ์ (เอก), นายพรชัย คำหลวง (ตี๋),นายพีรพัฒน์ สมเพียงใจ (ไนท์), นายพิพัฒน์ โพธิ (นิค), ด.ช.อดุลย์ สามออน (อดุลย์), ด.ช.ประจักษ์ สุธรรม (โน๊ต), ด.ช.เอกรัตร์ วงศ์สุขจันทร์ (บิว), ด.ช.ณัฐวุฒิ ทาคำทราย (เติ้ล),ด.ช.ภานุมาศ แสงดี (มิกซ์), ด.ช.ดวงเพชร พรมเทพ (ดอม), ด.ช.สมพงษ์ ใจวงค์ (พงษ์),ด.ช.มงคล บุญเปี่ยม(มาร์ค) ,ด.ช.ชนินทร์ วิบูลย์รุ่งเรือง (ไตตั้น)

โดยล่าสุดมีรายงานข่าวว่าค่ายภาพยนตร์ยักษ์ใหญ่ Universal Pictures (ยูนิเวอร์เเซล พิคเจอร์ส) เสนอเงิน ค่าลิขสิทธิ์ การสร้างภาพยนตร์เกี่ยวกับทีมฟุตบอลเยาวชน หมูป่าอะคาเดมี ที่ไปติดอยู่ในถ้ำหลวง วนอุทยานถ้ำหลวง-ขุนน้ำนางนอน อ.แม่สาย จ.เชียงราย เป็นเงิน 1.5 ล้านดอลลาร์ หรือ คิดเป็นเงินไทย 49 ล้านบาท

ทั้งนี้รายงานข่าวระบุ เมื่อต้นเดือนกันยายนที่ผ่านมา เอเจนซี่จากฮอลลีวู้ดได้เดินทางมาที่ อ.แม่สาย จ.เชียงราย เพื่อเสนอเงินค่าลิขสิทธิ์การสร้างภาพยนตร์จากยูนิเวอร์แซล พิคเจอร์ส ในการทำ หนังถ้ำหลวง ให้กับเด็กๆ ทีมหมูป่าฯ 12 คน และโค้ช อีก 1 คน จำนวน 1.5 ล้านดอลลาร์ (49 ล้านบาท) โดยเงินจำนวนนี้จะแบ่งให้กับทั้ง 13 คน คนละ 115,000 ดอลลาร์ หรือราว  3.7 ล้าน บาทต่อคน

ในขณะนี้ทีมฟุตบอลหมูป่าอะคาเดมี ได้เดินทางไปยังประเทศอาร์เจนตินา และสหรัฐฯ ท่องหมู่บ้านโอลิมปิก ตามคำเชิญของคณะกรรมการโอลิมปิกสากล ระหว่างวันที่ 2-20 ต.ค. 61 และกำลังเดินสายให้สัมภาษณ์กับสื่อที่ต่างประเทศ ถึงเรื่องราวการเอาชีวิตรอดจากการติดอยู่ในถ้ำหลวง ขุนน้ำนางนอน จ.เชียงราย เมื่อเดือน ก.ค. ที่ผ่านมา

ภายหลังจากที่มีข่าวนี้ออกมาชาวเน็ตก็ได้ออกมาวิพากษ์วิจารณ์แสดงความคิดเห็นไปต่างๆ นานา บ้างก็แสดงความยินดีบอกว่าเด็กๆ จะได้มีทุนการศึกษา แบ่งเบาภาระของผู้ปกครอง บ้างก็บอกว่าเรื่องนี้มีดราม่าแน่ เพราะจะต้องมีคนที่แสดงความคิดเห็นในทางลบ ขณะที่บางคนบอกว่าอยากให้มองเป็นเรื่องราวดีๆ ถือเป็นการโปรโมทประเทศไทย ทำให้คนทั่วโลกได้รู้จักประเทศไทยในอีกแง่มุมหนึ่ง

ภาพจาก IG @kandyrakkaen

“แพรว” ขอร่วมเป็นส่วนหนึ่งในการส่งต่อเรื่องราวจาก 10 บุคคลที่ประสบความสำเร็จ และได้ทุ่มเทแรงกาย แรงใจ สร้างสรรค์ประโยชน์กับสังคมในด้านต่างๆ  ในโปรเจคพิเศษ “FORWARD YOUR WISDOM” ที่บริการเดอะวิสดอม ธนาคารกสิกรไทย จัดทำขึ้นในโอกาสครบรอบ 10 ปี…อ่านจบแล้ว คุณจะได้พลังดีๆ จากมุมมองการทำงาน และการใช้ชีวิตของทั้ง 10 ท่าน และช่วยกันเป็นส่วนหนึ่งของการส่งต่อทั้งความคิดดีๆ ลงมือทำสิ่งดีๆ ทั้งกับตัวเอง และกับคนอืนๆ ในสังคม

ศ.ภญ.ดร. กฤษณา ไกรสินธุ์

เภสัชกรหญิงเจ้าของรางวัลแมกไซไซสาขาบริการสาธารณะประจำปี 2552 และรางวัลอื่น ๆ อีกกว่า 200 รางวัล  จากความสำเร็จในระดับมวลมนุษยชาติกับผลงานวิจัยและผลิตยาสามัญชื่อ “ยาต้านไวรัสเอดส์” ได้เป็นครั้งแรกของโลก

ทุกสิ่งที่ ศ.ภญ.ดร. กฤษณา ได้ทำมาทั้งหมด เพราะความรู้สึกอยากช่วยเหลือคนอื่น โดยเฉพาะกับคนที่ต้องการความช่วยเหลือ เธอมองว่า ไม่มีอะไรยากเกินไป ถ้าเราคิดลงมือทำด้วยความมุ่งมั่น เธอเป็นคนที่ไม่มองอะไรในระยะไกล มองไปแค่หนึ่งเมตรข้างหน้าของตัวเอง ว่าสามารถทำประโยชน์อะไรเพื่อคนอื่นได้บ้าง และใช้ชีวิตทุกวันให้มีคุณค่า เพราะเมื่อจากโลกนี้ไปเราก็ไม่สามารถเอาอะไรไปได้ แต่ยังคงมีสิ่งดีๆ หลงเหลืออยู่ และเชื่อว่าทุกคนมีศักยภาพในการช่วยเหลือผู้อื่นมากพอ ควรจะเริ่มต้นทำกันตั้งแต่ตอนนี้

“ใช้ชีวิตให้มีคุณค่า มองแค่หนึ่งเมตรข้างหน้าของตัวเองพอ” เภสัชกรยิปซีกล่าว

คุณโจน จันได

จากอดีตชายผู้เคยใช้ชีวิตอยู่ในระบบทุนนิยม สิ่งที่สังคมพยายามหยิบยื่นให้ ทำให้เขาเกิดคำถามขึ้นในใจถึงการดิ้นรนใช้ชีวิตอย่างยากลำบาก นั่นคือจุดเริ่มต้นให้ “โจน จันได”  ปราชญ์แห่งบ้านนา พลิกชีวิตของตัวเองกลับมาสู่บ้านเกิด และทำทุกสิ่งด้วยมือของเขาเอง ด้วยผลงานการสร้าง “บ้านดิน” ให้เป็นที่อยู่อาศัย ภายใต้แนวคิดที่ว่า “เงิน ไม่มั่นคงเลย อาหารสิ มั่นคง”

“อยากให้คนเราคิดหันมาเพิ่มทรัพยากรให้โลก แทนการตั้งหน้าตั้งตาใช้กันอย่างเดียว”  อีกหนึ่งความมุ่งหวังของคุณโจน จันได เขาจึงได้ก่อตั้งศูนย์พันพรรณ เก็บรวบรวมเมล็ดพันธุ์พื้นบ้านต่างๆ ไว้ให้มากมาย เพื่อเป็นแหล่งเรียนรู้ที่ยั่งยืนให้กับชีวิตผู้คน และยังมุ่งหวังด้วยว่า ที่แห่งนี้จะก่อให้เกิดเมล็ดพันธุ์ทางความคิดที่จะช่วยขยายผลและปลูกฝังให้เกิดแนวทางการดำเนินชีวิตที่ยั่งยืนต่อไป

คุณพิมพรรณ ดิศกุล ณ อยุธยา

คุณพิมพรรณ ดิศกุล ณ อยุธยา หรือคุณน้ำหวาน ผู้ช่วยประธานมูลนิธิแม่ฟ้าหลวงในพระบรมราชูปถัมภ์ เธอตั้งต้นด้วยความมุ่งมั่นว่า “ฉันจะทำงานเพื่อสังคม”   

และนับตั้งแต่นั้นมา เกือบ 20 ปี กับการทำงานให้กับมูลนิธิแม่ฟ้าหลวงฯ เธอยังคงเดินหน้าพัฒนาคุณภาพชีวิตของคนไทยในพื้นที่ห่างไกลมาตลอด โดยคุณน้ำหวานบอกว่า “สมเด็จย่าเคยรับสั่งว่าทุกอย่างอยู่ที่คน ร่างกายต้องแข็งแรง จิตใจต้องดี สติปัญญาต้องดี และเมื่อคนดี คนก็ทำหน้าที่ ครอบครัวก็ดี ชุมชนก็ดี สังคมก็ดี ประเทศชาติก็ดี  โลกก็ดี สิ่งแวดล้อมก็ดี ทุกอย่างเริ่มต้นที่คน เราจึงต้องพัฒนาคน”

ผลลัพธ์ที่คุณน้ำหวานภูมิใจคือ คนในชนบทมีคุณภาพชีวิตดีขึ้น เปลี่ยนจากการปลูกฝิ่น หรือต้องขายลูกกิน มามีอาชีพที่สามารถสร้างรายได้ให้ตนเองได้อย่างยั่งยืน  และก้าวต่อไปของเธอคือ การเป็นหนึ่งในคณะทำงานของสถาบันส่งเสริมและพัฒนากิจกรรมปิดทองหลังพระ สืบสานแนวพระราชดำริ  ซึ่งจากชื่อของมูลนิธิปิดทองหลังพระ เหมือนกับว่าการทำความดีไม่จำเป็นต้องป่าวประกาศ แต่สำหรับคุณน้ำหวาน เธอมองว่า เมื่อทำความดีควรได้รับการบอกต่อ อย่าไปอายถ้าเราทำดี กล้าที่จะบอกคนอื่นและชวนมาทำความดีร่วมกัน เช่น การแชร์ความดีที่ทำลงโลกโซเชียล มาทำให้การทำความดีกลายเป็นกระแส โดยเราสามารถเลือกในสิ่งที่มีความหมาย มีคุณค่า ซึ่งก็ถือเป็นการช่วยเหลือผู้อื่นได้เช่นกัน

ม.ล.ภาวินี สันติศิริ (ศุขสวัสดิ์)

นักออกแบบที่สร้างสรรค์สังคม และเป็นผู้บุกเบิกงานหัตถกรรมร่วมสมัยจากผักตบชวาไทยในยุคแรกๆ จนโด่งดังไปทั่วโลก โดย ม.ล. ภาวินี มีบทบาทสำคัญในการยกระดับคุณภาพงานหัตถกรรมฝีมือคนไทยให้เป็นงานดีไซน์ที่เป็นที่ต้องการในตลาดโลกได้

ม.ล.ภาวินี มักจะลงพื้นที่ไปทำงานร่วมกับชาวบ้านที่รวมกลุ่มกันทำงานหัตถกรรมพื้นบ้าน  ช่วยแนะนำ และแลกเปลี่ยนความคิดเห็นในแง่มุมต่างๆ ร่วมกันกับชาวบ้าน เพื่อช่วยกันสร้างสรรค์ผลิตภัณฑ์ที่มีความทันสมัยในระดับสากล

“อยากให้นักออกแบบรุ่นใหม่ ทำให้ดีกว่าเราขึ้นไปอีกในอนาคต”  นั่นคือ สิ่งที่  ม.ล.ภาวินี ต้องการเห็น เธอจึงได้ สร้างเครือข่ายนักออกแบบรุ่นใหม่  ด้วยการรวมตัวผู้ประกอบการด้านงานดีไซน์รายย่อยกว่า 100 แห่ง เพื่อให้นักออกแบบรุ่นหลังมีโอกาสพัฒนาฝีมือให้คุณภาพในระดับสากล

ศ.ดร.ณัชชา พันธุ์เจริญ

ตลอดชีวิตที่ผ่านมาอาจารย์ณัชชา ได้สรรค์สร้างผลงานชั้นยอดที่เป็นต้นแบบไว้ให้วงการวิชาการดนตรีไทยไว้อย่างมากมาย จนได้รับการยอมรับว่าเป็น “ศาสตราจารย์ด้านดนตรีแห่งยุค” โดยหนี่งในผลงานสำคัญคือ ทฤษฎีดนตรีและพจนานุกรมศัพท์ดุริยางคศิลป์

“เชื่อในพลังของคนรุ่นใหม่ที่จะช่วยกันพัฒนาวงการดนตรีให้ดียิ่งขึ้นไป”  อาจารย์ณัชชา เชื่อว่า คนรุ่นใหม่มีส่วนสำคัญร่วมกันกับเทคโนโลยีต่างๆ ที่เปลี่ยนแปลงไป เพราะเหตุนี้ อาจารย์จึงให้ความสำคัญกับการทำงานร่วมกับคนรุ่นใหม่ๆ โดยร่วมกับลูกศิษย์ในการถอดเสียงเพลงไทยออกมาในรูปแบบโน้ตสากล เพื่อให้ผู้ที่รักเปียโนเพลงไทยได้ติดตามกัน

คุณนิติกร กรัยวิเชียร

“นอกจากอนุรักษ์เรายังต้องการให้คนรุ่นนี้ได้เห็นภาพประวัติศาสตร์ซึ่งเป็นรากฐานของประเทศชาติ”  คำกล่าวของคุณนิติกร กรัยวิเชียร อดีตนายกสมาคมถ่ายภาพแห่งประเทศไทย ในพระบรมราชูปถัมภ์ ผู้ที่ได้รับโอกาสสูงสุดจาก สมเด็จพระเทพรัตนราชสุดาฯ สยามบรมราชกุมารี ในการพระราชทานพระราชวโรกาสให้ฉายพระฉายาลักษณ์อย่างเป็นทางการมาตลอด 30 ปี นอกจากการเป็นช่างภาพแล้ว คุณนิติกรยังทุ่มเทให้กับการทำงานเพื่อสังคมควบคู่ไปด้วยทั้งการเป็นที่ปรึกษาในมูลนิธิส่งเสริมการถ่ายภาพ หนึ่งงานสำคัญคือการอนุรักษ์สมบัติอันล้ำค่าของชาติอย่างฟิล์มกระจก ที่หอจดหมายเหตุแห่งชาติได้รวบรวมมาตั้งแต่สมัยรัชกาลที่ 4 กว่า 40,000 ภาพ และได้มีการจัดทำเป็นหนังสือออกมาให้คนรุ่นหลังได้เห็นถึงภาพประวัติศาสตร์ของประเทศชาติ

คุณนิติกร ให้มุมมองว่า “การถ่ายภาพเป็นงานศิลปะที่มีประโยชน์ ขอให้นักถ่ายภาพทุกคน อย่าได้ถ่ายเพียงเพื่อความสวยงาม หรือเพียงเพื่อความสนุกเท่านั้น แต่ขอให้เอาความรู้ความสามารถด้านการถ่ายภาพไปทำประโยชน์ให้กับสังคมด้วย ซึ่งถ้าหากทำได้เช่นนั้นแล้ว ก็เท่ากับเป็นการช่วยพัฒนาประเทศอีกทางหนึ่ง”

คุณบุบผาสวัสดิ์ รัชชตาตะนันท์

คุณบุบผาสวัสดิ์ หรือครูอ้อน ผู้ก่อตั้งโรงเรียนทอสี และเป็นผู้วางแนวทางการเรียนการสอนของโรงเรียนทอสี โดยยึดหลักพุทธปัญญา จุดประกายของแนวคิดนี้ มีต้นทางมาจากคำพูดของพระอาจารย์ชยสาโรที่ดังก้องอยู่ในใจเสมอ คือ ชีวิตคือการศึกษา การศึกษาคือชีวิต

ครูอ้อน เชื่อว่า “มากกว่าวิชาการคือ วิชาชีวิต” เพราะวิชาชีวิตคือ ตัวตั้งต้นในการจัดการศึกษาที่เชื่อมโยงวิชาการให้สอดคล้องกับชีวิต  เปิดโอกาสให้เด็กๆ ได้ฝึกฝนดูแลตัวเองไปพร้อมๆ กับการเรียนรู้ในสาระวิชาต่างๆ ตามระดับชั้น ฝึกลองทำทุกอย่างด้วยตัวเอง เมื่อกลับไปบ้านก็สามารถช่วยเหลือตัวเองได้ เป็นเด็กที่เติบโตอย่างมีคุณภาพ

ความสุขของครูอ้อนคือ การได้ทำโรงเรียนวิถีพุทธปัญญา เพราะเป็นการได้พิสูจน์ว่าพุทธศาสนาไม่ล้าสมัย ทำแล้วได้ผลจริงทั้งในอดีต ปัจจุบัน และในอนาคต และแน่นอนว่า สิ่งดีงามต่างๆ ที่เกิดขึ้น จะขยายวงกว้างไปเรื่อยๆ เกิดเป็นสังคมโดยรวมที่มีความสุขนั่นเอง

คุณนภินทร์ จอกลอย

“ธรรมะไม่เพียงให้ชีวิตใหม่กับผู้พ้นโทษ พ่อแม่ก็ได้ลูกคนใหม่ ชุมชนมีสมาชิกที่ดีเพิ่มขึ้น สังคมก็ดีตามไปด้วย”เพราะความเชื่อมั่นและศรัทธาในธรรมะ จึงเป็นผลให้ตลอดระยะเวลากว่าสามสิบปีที่คุณนภินทร์ จอกลอย อดีตผู้บัญชาการเรือนจำกลาง จ.อุดรธานี เจ้าของฉายา “พ่อพระแห่งเรือนจำ” มุ่งมั่นใช้ธรรมะในการกล่อมเกลาจิตใจของผู้ต้องโทษให้ได้กลับมามีชีวิตใหม่

แม้ว่าปัจจุบันจะเข้าสู่วัยเกษียณแล้วก็ตาม แต่ภารกิจหลักของคุณนภินทร์ คือการเดินทางไปให้ความรู้และเผยแพร่หลักธรรมให้กับทุกหน่วยงานอยู่ตลอดโดยไม่หวังสิ่งตอบแทน เพื่อทำให้พวกเขาได้พบกับความสุขที่แท้จริง และสามารถออกไปใช้ชีวิตในสังคมได้อย่างมีคุณค่า

คุณแสงเดือน ชัยเลิศ

“เมื่อใดที่เห็นช้างถูกทำร้าย ถูกทารุณกรรม ช่วยพูดแทนพวกเขาด้วย”

นี่คือสิ่งสำคัญที่ คุณแสงเดือน หรือ คุณเล็ก ผู้อำนวยการศูนย์บริบาลช้าง อ.แม่แตง จ.เชียงใหม่ อยากจะให้ทุกคนได้ร่วมด้วยช่วยกัน

ทุกวันนี้ คุณเล็ก ยังคงทุ่มเททั้งพลังกายและพลังใจทั้งหมดของเธอเพื่อ “ช้าง” ด้วยการเดินหน้าช่วยเหลือช้างไทย พร้อมๆ กับการขยายแนวคิดการท่องเที่ยวเชิงอาสาสมัครให้แพร่หลายมากขึ้นทั้งในประเทศไทยและต่างประเทศ  เธอเป็นผู้สร้างผืนแผ่นดินแห่งความสุขให้กับช้างกว่า 80 เชือก อีกทั้งยังช่วยดูแลรักษาทั้งช้างแก่ ช้างป่วย หรือช้างบาดเจ็บ เพราะอยากให้ช้างทุกตัวได้สัมผัสกับความรักความห่วงใยจากเพื่อนมนุษย์

คุณแสงเดือนบอกอีกว่า ทุกวันนี้ปางช้างไทยเริ่มเปลี่ยนรูปแบบการทำธุรกิจมาเป็นการท่องเที่ยวเชิงอาสามัคร มากขึ้น หากทุกคนร่วมมือร่วมใจกันช่วยช้างไทย เชื่อว่าอีกไม่เกิน 10 ปีนับจากนี้ ช้างที่ถูกทารุณกรรมน่าจะหมดไปจากประเทศไทยแน่นนอน” นี่คือความหวังของเธอ

นพ.วรวิทย์ ตันติวัฒนทรัพย์

ระยะเวลากว่า 30 ปีของการดำรงตำแหน่งเป็นผู้อำนวยการโรงพยาบาลอุ้มผาง จ.ตาก คุณหมอวรวิทย์ หรือ หมอตุ่ย ได้ค้นพบความสุขกับการเป็นแพทย์ชนบทนับตั้งแต่จบการศึกษา และยังคงปักหลักอยู่พื้นที่ชายแดน พื้นที่ที่ผู้คนไร้สัญชาติต้องการการช่วยเหลือ รักษา ดูแล และบรรเทาทุกข์จากอาการเจ็บป่วยต่างๆ

จนถึงวันนี้อุดมการณ์ของหมอตุ่ยก็ยังไม่เคยเปลี่ยน นั่นคือ ทำให้โรงพยาบาลอุ้มผางเป็นสถานพยาบาลที่ไม่แบ่งแยก แม้จะเป็นบุคคลไร้สัญชาติก็จะไม่ปฏิเสธการรักษา ทุกวันนี้นอกจากการดูแลบริหารที่ รพ.อุ้มผางแล้วหมอตุ่ยก็ยังคงเดินทางไปช่วยเหลือยังโรงพยาบาลอื่นๆ ด้วย

หมอตุ่ย บอกว่า “ทุกวันนี้พยายามเดินหน้าทำงานต่อไปเรื่อยๆ เหนื่อยก็หยุดพัก หายเหนื่อยก็เดินต่อ แต่จะไม่ยอมถอยหลังอย่างแน่นอน”

#KBank #FORWARDYOURWISDOM #10thAnniversaryTHEWISDOM

 ป๋าเต็ด ยุทธนา ฝากเตือนคนไทย อย่าใช้ชีวิตบนความเสี่ยง เลี่ยงของหวาน ของมัน ได้ยิ่งดี ฝากเป็นอุทาหรณ์ จากประสบการณ์ที่ต้องเข้าโรงพยาบาลในครั้งนี้

กลายเป็นข่าวใหญ่เต็มหน้าหนังสือพิมพ์และโลกโซเชียล เมื่อ ป๋าเต็ด ยุทธนา บุญอ้อม หัวเรือใหญ่ในการจัดงาน คอนเสิร์ต มันใหญ่มาก ที่มีอาการเกือบจะแย่ เพราะได้ออกมาโพสต์ภาพและข้อความใน Facebook ส่วนตัว ถึงเรื่องราวที่ตนมีอาการหัวใจวายเฉียบพลันและต้องเข้ารักษาตัวที่โรงพยาบาล สมิติเวช สุขุมวิท ล่าสุดป๋าเต็ดมีอาการดีขึ้นแล้ว และออกมาตั้งโต๊ะแถลงข่าวถึงอาการดังกล่าว โดยเจ้าตัวเล่าตั้งแต่เริ่มมีอาการจนมาถึงโรงพยาบาลให้ฟังอย่างละเอียด

“ก่อนอื่นต้องขอบคุณทุกท่านที่เป็นห่วงเป็นใย ตอนแรกที่เกิดเหตุการณ์เมื่อวันเสาร์ ผมเพิ่งอาบน้ำเสร็จลงมาทำกิจวัตรประจำวัน คือจะลงมาชงกาแฟกิน พอลงมาถึงห้องครัวก็รู้สึกได้ว่ามีเหงื่อซึม ทั้งที่เปิดตู้เย็นอยู่ อากาศไม่ร้อน แต่ยังไม่ได้รู้สึกว่าเป็นอะไรมากนะ ก็ปิดตู้เย็น ไปเปิดเครื่องชงกาแฟ จังหวะนั้นเริ่มรู้สึกว่าแน่นหน้าอกมาก เหงื่อไหลเยอะขึ้น มีอาการวิงเวียนรู้สึกบ้านหมุน ตอนนั้นก็ไม่แน่ใจว่าเป็นอะไร คิดว่าคงขาดอากาศ เลยรีบเดินออกไปหน้าบ้านเพื่อสูดอากาศบริสุทธิ์ ปรากฏไม่ดีขึ้น กลับรู้สึกแน่นหน้าอกมากขึ้น เหมือนมีคนมานั่งทับหน้าอก เลยตัดสินใจโทรหาเพื่อนที่เป็นหมอ ซึ่งก็ทำงานที่สมิติเวชที่นี่ด้วย ผมเล่าอาการให้ฟัง หมอเขาก็บอกให้ไปโรงพยาบาลที่ใกล้ที่สุด และให้เขาตรวจคลื่นหัวใจทันที เพราะเชื่อว่ามีอาการผิดปกติในเรื่องหัวใจแน่ๆ ตอนนั้นผมวางสายปุ๊บก็ตะโกนเรียกภรรยาให้รีบขับรถไปโรงพยาบาลที่ใกล้ที่สุด บ้านผมอยู่แถวสุขาภิบาล 3 คือก็มีโรงพยาบาลที่ใกล้กว่านั้น แต่พอตอนนั้นผมขึ้นมาบนรถแล้วภรรยาบอกอาการผมแย่มาก หน้าซีด เดินขึ้นรถยังจะแทบไม่ไหว มองไม่ค่อยเห็น ภรรยาเลยตัดสินใจมาสมิติเวชที่สุขุมวิทแล้วกัน เพราะมีประวัติเรารักษาที่นี่เป็นประจำ ถึงแม้จะไกลหน่อย แต่โชคดีที่มันวันหยุดยาว แล้วเส้นทางที่วิ่งมันสวนทางกับคนส่วนใหญ่ที่จะออกนอกเมือง เลยมาถึงที่นี่ในเวลาประมาณ 20 นาที”

“ตอนแรกผมยังงงๆ ว่าตกลงเราเป็นอะไร แต่เพื่อนบอกให้มาตรวจคลื่นหัวใจเราก็มา ไม่ได้เป็นแผนกฉุกเฉินด้วยนะ เป็นแผนกหัวใจ จำได้ว่าเข้ามาตอนนั้นคนน้อย ผมอาจจะเป็นผู้ป่วยคนเดียว แล้วภรรยาอาจจะโทรมาแจ้งไว้ก่อน มาถึงปุ๊บเขาก็พาผมไปในห้องตรวจคลื่นหัวใจ เขาเอาเครื่องมือต่างๆ มาติดตามตัวแล้วต่อไปที่จอผมรู้สึกได้ว่า เหมือนพอเขาเห็นตัวเลขบางอย่างบนจอ ทั้งภรรยาและหมอที่ดู อาการเปลี่ยนเลย จากตอนแรกที่ดูชิลๆ มาก กลายเป็นทุกอย่างรีบหมด โทรสั่งนู่นนี่เต็มไปหมด ต้องเปิดห้องนี้ ติดต่อคุณหมอคนนั้น มันเหมือนดูหนังอยู่แล้วกลายเป็นกดกรอให้เร็วขึ้น มีคนเต็มไปหมด เอาอะไรมาติดผม แล้วยกผมเปลี่ยนเตียง และเข็นผมออกจากห้องนั้นอย่างรวดเร็ว อย่างที่ผมเขียนใน Facebook ว่าเหมือนรถเมล์สาย 8 เลย คือเหมือนจริงๆ นะ ผมไม่เคยเห็นเจ้าหน้าที่เข็นเตียงวิ่งสุดฝีเท้า จนตอนนั้นผมห่วงเรื่องหัวใจน้อยลง แต่ห่วงว่าเตียงจะคว่ำมากกว่า ช่วงเข้าโค้งแล้วเขาไม่ลดความเร็วเลย ก็ปลอดภัยนะครับ เชื่อว่าพนักงานท่านนั้นมีประสบการณ์ในการทำอะไรรวดเร็วอย่างนี้อย่างดี”

“ผมก็โดนเข็นมาที่แผนกหัวใจ ตอนแรกผมก็ยังงงอยู่ว่าเขาจะทำอะไร แล้วให้ผมเซ็นเอกสารเต็มไปหมด แล้วตอนนี้ผมจะต้องถูกทำอะไร คุณหมอไพฑูรย์ก็มาบอกผมว่ากำลังจะเจาะเส้นเลือดใหญ่ที่ต้นขาเพื่อฉีดสี เพื่อดูความผิดปกติของหลอดเลือดที่ไปเลี้ยงหัวใจ ถ้าเกิดมันแย่ก็ต้องทำการบอลลูน พอรู้แค่นั้นผมก็โอเคครับ เริ่มทำได้เลยซึ่งทำอย่างรวดเร็วมาก พอกระบวนการนั้นเกิดขึ้น อาการแน่นหน้าอกก็หายไปอย่างรวดเร็ว เรียกว่าหายไปตอนอยู่บนเตียงที่ห้องผ่าตัดเลย หลังจากนั้นก็ออกมาพักที่ห้อง icu อาการดูปกติมาก แต่ว่าคุณหมอไม่ให้ขยับขาขวา ซึ่งเป็นช่องทางที่เครื่องมือเข้าไป เป็นเวลา 8 ชั่วโมง ผมถึงได้โพสต์ Facebook ว่าไม่รู้สึกว่าตัวเองกำลังผ่านช่วงเฉียดตายเลย รู้สึกแค่ว่าโชคดี ในทุกขั้นตอนมันมีความโชคดีอยู่มาก โชคดีที่มีเพื่อนเป็นหมอ โทรหาเพื่อนได้ ถ้าไม่มีเพื่อนเป็นหมอผมก็ไม่รู้ว่าจะต้องทำอย่างไรต่อ อาจจะนั่งพักอยู่ที่บ้านเฉยๆ โชคดีที่ภรรยาตัดสินใจขับรถมาที่สมิติเวช โชคดีที่เจ้าหน้าที่ทีมโรคหัวใจของสมิติเวชทำงานเร็วมาก เข้าขากันดีมาก ด้วยความที่หน้ามืดอยู่ แต่ผมก็เห็นว่ามีคนเยอะมาก แทบจะไม่มีที่ยืน เหมือนฝึกซ้อมกันมาอย่างดี ตัดสินใจเร็ว โชคดีที่มีคุณหมอเก่งๆ มาช่วยผม ตั้งแต่ผมเริ่มเจ็บ จนถึงโรงพยาบาล จนทำพิธีการบอลลูนใช้เวลาแค่ 40 กว่านาที ถ้ามันช้ากว่านั้นมันจะแย่เลยทีเดียว”

เคสนี้นอกจากเรื่องบุหรี่แล้วต้องระวังเรื่องอื่นอีกไหม
“เรื่องการกินก็สำคัญ ส่วนใหญ่ผมโดนดุเรื่องสูบบุหรี่ ทานอาหารที่มีไขมันเยอะ อาหารที่มีน้ำตาลเยอะ ผมทำทุกอย่างที่ไม่ควรทำ ถามว่ามีโรคประจำตัวไหม จริงๆ เป็นคนที่มีน้ำตาลสูงอยู่แล้ว มีไขมันในเส้นเลือดค่อนข้างสูงและเคยรักษาตัว แต่ในช่วง 2-3 ปีที่ผ่านมาก็เหลวไหล ไม่มาหาคุณหมอ ไม่มาตรวจสุขภาพ มันเลยไม่ได้ยาที่จะต้องทานเป็นประจำ ตอนนี้เลยเป็นการเตือนครั้งรุนแรง ว่าต้องเปลี่ยนพฤติกรรมมากๆ”

วินาทีนั้นคิดว่าจะรักษาทันไหม
“ตอนอยู่ในรถไม่คิดเรื่องเสียชีวิตเลยครับ แค่รู้สึกว่ามันต้องเป็นอะไรผิดปกติ แต่เชื่อว่าเดี๋ยวมาถึงมือหมอก็คงจะหาย ไม่ได้คิดเรื่องนั้นเลย จนพอเขาเริ่มเข็นเข้าห้องผ่าตัด ถึงรู้สึกว่า เฮ้ย ซีเรียส ปกติตรวจแล้วให้นอนพัก เอายาไปกิน แต่ครั้งนี้ไม่ เข็นพุ่งเข้าห้องผ่าตัด ระหว่างเลี้ยวผ่านร้านกาแฟยังคิดว่ามีชารสใหม่ จะฝากภรรยาซื้อ เขาจะซื้อถูกไหมนะ ไม่ได้รู้สึกว่าอาการซีเรียสมากจนกระทั่งทำเสร็จแล้ว ถึงได้คุยกับคุณหมอ ในทีมทุกท่านที่ค่อยๆ เล่าให้เราฟังว่ามันเกิดอะไรขึ้น แล้วรู้สึกว่าเราเกือบตายเลย ถ้าสมมติว่าตอนเช้าที่ผมเหงื่อออก แน่นหน้าอก แล้วไม่โทรหาเพื่อนที่เป็นหมอ ก็ไม่คิดว่าจะมาโรงพยาบาล เต็มที่ก็คิดว่านั่งพักล้างหน้าล้างตา เอายาดมมาดม ซึ่งแปลว่า มีโอกาสเสียชีวิตตั้งแต่อยู่ที่บ้าน คงมาโรงพยาบาลไม่ทัน”

“ช่วงที่ผ่านมา 3 วัน เหมือนผมเข้าเรียนโรงเรียนสุขภาพใหม่ เกือบทุก 3 ชั่วโมงจะมีคุณหมอแผนกหมุนเวียนมาพูดคุยกับผม ส่วนใหญ่เป็นเรื่องการแนะนำในการที่ต่อไปนี้จะต้องปรับเปลี่ยนชีวิตอย่างไรบ้าง เรื่องกินเป็นเรื่องสำคัญที่สุดเลย เรื่องหนึ่งที่ทุกคนพูดตรงกันคือ เรื่องเลิกบุหรี่ ต่อมาจะมีเรื่องอาหารที่มีไขมันเยอะ น้ำตาลเยอะ มีเรื่องหนึ่งที่ผมขอไว้ ดื่มกาแฟต่อได้ไหม ดื่มกาแฟผมไม่ใส่น้ำตาลอยู่แล้ว หมอแต่ละท่านจะบอกไม่เหมือนกัน หมอแมน ถามครั้งที่ 3 ใจอ่อนลง ทานได้บ้าง แต่อย่าใส่น้ำตาล นอกนั้นก็เป็นเรื่องการออกกำลังกาย ซึ่งอันนี้ก็คงต้องปรึกษามากหน่อย เพราะช่วงแรกผมคงออกกำลังกายแบบออกแรงเยอะไม่ได้ วิ่งแบบพี่ตูนไม่ได้ อาจจะเริ่มแบบเบาๆ ก่อน แต่เอาเป็นว่าเหตุการณ์นี้ค่อนข้างเตือนเราทุกอย่าง มันส่งผลหมดเลยทุกสิ่งที่เราสนุกกับการทานอาหารอร่อย ข้าวขาหมูติดมันเยอะๆ ชอบมาก ทานก๋วยเตี๋ยวเรือต้องใส่กากหมู เราทานเนื้อกระทะก็อยากได้เนื้อที่มีมันแทรกอยู่ มันคือของอร่อยทั้งนั้นเลย คนที่มีอาการแบบนี้ไม่ได้จำเป็นต้องเป็นคนรูปร่างใหญ่ บางคนก็รูปร่างปกติ แต่ว่าก็สามารถมีคอเลสเตอรอลสูงได้ มันดีกว่าแน่ถ้าเราค่อยๆ ปรับ ไม่ต้องรอให้โดนเตือนหนักๆ แต่อย่างที่บอกขณะที่พูดยังไม่กล้ารับปากคุณหมอ ต่อไปนี้จะทำได้ตามคุณหมอสั่งหรือเปล่า จะพยายามคิดสูตรว่าทานข้าวหมูไม่ติดมันให้อร่อย รับประทานก๋วยเตี๋ยวอย่างไรไม่ต้องปรุงแต่ยังอร่อยอยู่ ผมว่าต้องอยู่กับมันให้ได้ เพราะว่ามันเป็นวิธีที่ควรจะเป็น เพียงแต่ว่าเราไปทำอะไรที่มันเว่อร์โดยตลอด ซึ่งมันเลยทำให้เราติดกับการกินข้าวขาหมูต้องติดมันเยอะๆ กินนู่น กินนี่ ต้องเติมน้ำตาลเข้าไปอีก มันไม่จำเป็น หวังว่าจะทำได้”

หลังจากนี้จะกลับมาลุยงานอีกเมื่อไหร่

“ปลายอาทิตย์คงต้องเริ่มมีการประชุมอะไรที่ค้างคาอยู่ พยายามไม่เดินเยอะ ซึ่งงานส่วนใหญ่ผมคือนั่งในห้องประชุม แต่ก็จะพยายามเตรียมตัวให้พร้อมสำหรับงานใหญ่ปลายปี Big Mountain แต่อาจจะเดินน้อยกว่าปีที่แล้ว”

ต่อจากนี้ต้องวางแผนชีวิตอย่างไรบ้าง
“ผมว่าทุกคนเป็นเหมือนกันหมด โดยเฉพาะคนที่มีครอบครัว ถ้าเกิดเราเป็นอะไรก็จะรู้สึกเป็นห่วงครอบครัว เป็นห่วงลูก ก่อนหน้านี้เมื่อ 5-6 ปีก่อนผมเคยป่วยหนักมาทีนึงแล้ว แต่ไม่หนักถึงขั้นเฉียดตายแบบนี้ นั่นอาจจะเป็นอีกเหตุผลหนึ่งที่ทำให้ตั้งใจดูแลตัวเองมากขึ้น แปลว่าผมต้องปรับปรุงตัวอย่างรุนแรง บางอย่างไม่รู้เรียกสายไปหรือยัง เพราะเป็นไปแล้ว ก็คงทำให้ไม่เป็นเพิ่ม ใช้ชีวิตให้มีความสุขเหมือนเดิม เพียงแต่ปรับพฤติกรรมเพื่อลดปัจจัยเสี่ยง”

ภาพจาก Facebook : Yuthana Boonorm

ยิ่งโตยิ่งฉายแววน่ารัก น้องเวลา นางแบบรุ่นจิ๋ว ลูกสาวอดีตนางเอก “พลอย-จินดาโชติ” กับ “โอจีฟ-วิตต์ ก้องธรนินทร์” สวยถอดแบบคุณแม่เป๊ะๆ

“พลอย-จินดาโชติ”

สมเป็นทายาทครอบครัวคนบันเทิง เพราะโตขึ้นมาไม่เท่าไหร่ก็ฉายแววจะเข้าวงการบันเทิงตามรอย คุณแม่, คุณอา และคุณน้า สำหรับ น้องเวลา ลูกสาวของอดีตนางเอก “พลอย-จินดาโชติ” กับหนุ่มนักธุรกิจ “โอจีฟ-วิตต์ ก้องธรนินทร์” พี่ชายแท้ๆ ของนางสาวไทย ปี 2549 “เจี๊ยบ-ลลนา” ตอนนี้เธออายุ 6 ขวบ แถมหน้าตาดีมากๆ ไม่เท่านั้นนะคะ เธอมีงานถ่ายแบบและจากที่ดูลีลาของสาวน้อยในการโพสท่าก็ยังกินขาดพี่ป้าน้าอาทุกคนอีกด้วย  นางแบบรุ่นจิ๋วคนนี้ไม่เสียแรงที่เกิดมาในครอบครัวคนบันเทิงจริงๆ

สำหรับ “พลอย-จินดาโชติ” เป็นนางเอกที่มีชื่อเสียง เธอมีผลงานละครเป็นที่จดจำหลายเรื่อง อาทิ มณีหยาดฟ้า, บ้านทรายทอง, ทะเลฤๅอิ่ม, นักเรียนนายร้อยครับผม, กุหลาบเล่นไฟ, กลลวงรัก, อังกอร์ 2, กลรักเกมพยาบาท, บุพเพเล่ห์รัก ผลงานภาพยนตร์ได้แก่ กระสือวาเลนไทน์ ปี 2549, ปาฏิหาริย์รักต่างพันธุ์ ปี 2551, มือปืนดาวพระเสาร์ ปี 2554 , หมาแก่ อันตราย ปี 2554 โดยหลังจากที่เป็นนางเอกเนื้อหอมมานาน เธอก็ตัดสินใจแต่งงานกับหนุ่มนักธุรกิจ “โอจีฟ-วิตต์ ก้องธรนินทร์” และแต่งงานกันเมื่อวันที่ 5 มีนาคม 2012 ที่ เดอะไอริส ปากช่อง เขาใหญ่ แม้จะไม่ใช่งานยิ่งใหญ่แต่บรรยากาศก็เป็นไปอย่างอบอุ่น โดยในเดือนตุลาคม เธอก็ได้ให้กำเนิดทายาทคนแรก “เวลา” โดยชื่อนี้คุณพ่อ-คุณแม่ให้ใช้เป็นทั้งชื่อเล่นและชื่อจริง

จากการติดตามผ่านทางโซเชียลจะเห็นว่า “พลอย” ค่อนข้างเลี้ยงลูกเป็นธรรมชาติ โดยเธอเคยให้สัมภาษณ์ว่าเธอเลี้ยงลูกเพื่อให้ลูกเข้าใจมากกว่า ดังนั้นจึงไม่ค่อยตีหรือดุ ยิ่งครอบครัวให้ความรักความอบอุ่นเท่าไหร่ ก็จะเผื่อแผ่ไปยังคนรอบข้าง รวมถึงน้องชาย “เวลา”ดูแลเป็นอย่างดี จนคุณแม่ไม่ต้องห่วงเลยทีเดียว

ภาพจาก : ploykids

ติดตามบทความเกี่ยวกับครอบครัว “จินดาโชติ” และ  “ก้องธรนินทร์” ได้ที่นี่ 

คุยกับ ‘ฌอห์ณ พระเอกนักออกแบบชีวิต สุภาพบุรุษจินดาโชติ

สลัดคราบสุภาพบุรุษ “ฌอห์ณ จินดาโชติ” พลิกเล่นบทหนุ่มเจ้าชู้ ฟินแรงกระแทกใจสาว!

เจี๊ยบ-ลลนา ย้ำชัด! รสนิยมส่วนตัว ไม่มีคำจำกัดความ

4 สาวต่างสไตล์ แต่แอดติจูดเริ่ด! ผู้หญิงสวยและเก่ง ได้ในเวลาเดียวกัน