หลังจากที่คบหาดูใจกันมานานถึง 3 ปี ในที่สุดก็ได้ฤกษ์จัดงานมงคลไปเป็นที่เรียบร้อยแล้ว เมื่อวันที่ 23 ธันวาคมที่ผ่านมา สำหรับนักแสดงสาว พราวฟ้า-การัญชิดา คุ้มสุวรรณ กับ ณัฐเดช วชิรรัตนวงศ์ หรือ เสี่ยโบ๊ท เพชรยินดี โปรโมเตอร์มวยและเจ้าของค่ายมวย เพชรยินดี โดยแพรวได้นำภาพบรรยากาศงานหวานชื่นมาฝากแฟนๆ อบอวลด้วยรัก เปิดภาพพิธีหมั้น ‘พราวฟ้า – เสี่ยโบ๊ท’ สวยงามราวกับความฝัน

เห็นความรักที่ทั้งคู่มีให้กันขนาดนี้ เชื่อว่าหลายคนอยากทราบใช่ไหมว่าคู่นี้พบรักกันได้อย่างไร งานนี้แพรวเลยมีสัมภาษณ์จากรายการคุยแซ่บโชว์ที่ทั้งสองเล่าถึงเส้นทางรักของทั้งคู่มาฝากกัน พร้อมย้อนเล่าเหตุการณ์เจอคุณแม่สามีกีดกัน หวงลูกชายหนักมาก ตามสืบประวัติว่าที่ลูกสะใภ้

เปิดเส้นทางรัก พราวฟ้า-การัญชิดา &  เสี่ยโบ๊ท เพชรยินดี 

คบกัน 3 ปี เส้นทางความรักเป็นยังไง เจอกันได้ยังไง ได้ยินมาว่าคุณโบ๊ทดูละคร แล้วก็ปิ๊งผู้หญิงคนนี้ แล้วตามจีบจริงไหม?

คุณโบ๊ท : จริงครับ จากละครเรื่อง กรงกรรม ชีวิตนี้ผมไม่เคยดูละครเลยครับ พอดีเพื่อนมันแนะนำ บอกว่าละครนี้ดีมาก มันคล้ายๆ กับชีวิตบ้านเราคือคนจีน เขาบอกให้ลองดู ละครจบไปนานแล้วด้วยมาเปิดดูย้อนหลัง ก็ดูไปเรื่อยๆจนมาถึงฉากหนึ่งที่มาลาไปเก็บเหรียญกับอาสี่ แล้วเกี่ยวนิ้วมืออาสี่ ผมก็ชี้ทีวีเลย พูดภาษาตัวเองนะครับคนนี้ต้องโดนจริงๆ แล้วผมก็หยิบโทรศัพท์ที่อยู่ข้างตัว เปิดกูเกิ้ลเลยครับ มาลา กรงกรรม คือใคร ก็ขึ้นมาเป็นหน้าพราวฟ้าแล้วก็มีไอจี ผมก็กดเข้าไปเลย แล้วไดเรกต์ไปเลยว่าสวัสดีครับ ขอถามหน่อย คนนี้มันต้องโดน

สรุปแล้วคือโดนใจอะไรคนนี้?

คุณโบ๊ท : โดนใจ คือไม่รู้จักเขามาก่อนด้วย ไม่เคยเห็นเขาเล่นละคร ไม่รู้ว่าเขาเป็นนักแสดง แค่เห็นว่าฉากนั้นมันดูแล้วเหมาะกับเรา

พราวฟ้า : แล้วไม่ชอบนางเอกคนอื่นเลยเหรอ

คุณโบ๊ท : ผมชอบแสบๆครับ ผมเข้าไปไดเรกต์ แต่เขาไม่ตอบประมาณ 1 ปี เห็นว่าไดเรกต์ไปเขาไม่ตอบ

แต่อยากทำให้เขารู้โดยการไปกดไลก์เขารัวๆ ทุกรูป?

คุณโบ๊ท : อันนั้นผมว่ามันเป็นสเต็ปเบสิค อยากให้เขารู้ว่าเราชอบเขานะ กดตั้งแต่รูปแรกยันรูปสุดท้าย

พราวฟ้า : หนูเห็น เพราะเขากดรัวๆ แต่ก็ไม่ได้เอะใจอะไร เป็นแฟนคลับหรือเปล่า หนูก็กดเข้าไปดู ตอนนั้นหนูงงมากว่าผู้ชายคนนี้คือใคร แล้วเขาจะเขียนชื่อไอจีว่า โบ๊ทยินดี ก่อนจะเปลี่ยนมาเป็น ยินดีแมน สไตล์การแต่งตัวเขาก็คือ หัวทอง กางเกงเขียว เสื้อแดง จะเป็นคนแต่งตัวแลดูงงๆ

คุณโบ๊ท : คือช่วงนั้นเป็นช่วงค้นหาตัวเอง

พราวฟ้า : จริงๆ มันมีรูปยิ่งกว่านี้ คือหนูตั้งแต่คบกับเขา หนูกดลบไปให้เขา เปลี่ยนสไตล์

พอเห็นแบบนั้นเราก็เลื่อนผ่านๆ ไปเลย ?

พราวฟ้า : ผ่านเลย ปีหนึ่ง แล้วมันเกิดอะไรขึ้น?

คุณโบ๊ท : ผมเห็นเขาเป็นเพื่อนกับเพื่อนผม เลยบอกว่าไปติดต่อให้หน่อย ชอบคนนี้มากเลย เขามีแฟนหรือยัง เขาก็บอกว่าคุยๆ กับใครอยู่ไม่รู้ตอนนั้น ผมก็ลืมไปแล้ว แล้วผ่านไปประมาณเกือบปี เพื่อนติดต่อกลับมาโดยที่ผมลืมเรื่องพราวไปแล้วด้วย เขาบอกว่าน้องเขาน่าจะโสดแล้วนะ ลองทักไปใหม่ดิ ผมก็ทักไปอีกที สวัสดีครับ รอบที่สอง ครั้งที่สองคือเขาตอบ เขาบอกอยู่บราซิลไม่ได้อยู่เมืองไทย

พราวฟ้า : หนูไปเที่ยวกับเพื่อนพอดี

คุณโบ๊ท : ผมเลยถามว่าขอโอกาสนัดกินข้าวกันมักมื้อได้ไหม เขาบอกโอเค เดี๋ยวกลับมากินข้าวกัน ก็รอไปเดือนกว่าๆ กินข้าวกัน

วันแรกคุณก็สร้างวีรกรรมเลย?

คุณโบ๊ท : วันแรกนัดกันที่ร้านแถวสุขุมวิท บ้านผมอยู่พุทธมณฑลสาย2 ผมประมาณเวลาผิด มันเลยไปชั่วโมงครึ่ง ผมเดินเข้าไปในร้าน หน้าบึ้งเลยครับ หน้าเป็นก้นเลย

พราวฟ้า : หนูเป็นคนที่เวลาหนูหิวหนูจะโมโหมาก หนูแบบปวดหัวแล้วโมโหเวลาถ้าไม่ได้ทานข้าว

ประโยคแรกพูดอะไรกัน?

คุณโบ๊ท : หน้าเขาไม่ค่อยคุย ถามคำ ตอบคำ ผมก็เริ่มเกร็งๆ แล้ว เราไม่รู้ว่าเขาเป็นคนโมโหหิว พราวฟ้า : หนูสั่งอาหารไว้แล้ว แต่หนูต้องรอ

คุณโบ๊ท : พอเขาได้กินคำ สองคำ ก็เริ่มโอเคขึ้น เริ่มโล่ง แล้วก็คุยกัน พอคุยกันเสร็จวันนั้นก็จบไป ต่างคนต่างกลับพอผมถึงบ้านผมก็ไลน์ไปถามเขาว่า หนูๆ พี่มีโอกาสได้ไปต่อไหม ถ้าเขาไม่ชอบเรา เราจะได้รู้ตัวเอง เขาบอกโอเคค่ะได้ไปต่อ

พราวฟ้า : ตอนนั้นหนูก็หว่านไปก่อน ไม่ได้อะไร

แล้วเห็นอะไรในตัวเขา?

พราวฟ้า : เวลาเขายิ้มเหมือนโลกมันสดใส แล้วเวลาเขาคุยจะมีความเป็นธรรมชาติ ไม่เป็นแพทเทิ่นเหมือนผู้ชายคนอื่น อยู่ด้วยแล้วสบายใจ เป็นตัวของตัวเองได้ 100%

แต่คบกันสักพักคู่นี้ก็เป็นปัญหาหนักเหมือนกัน คุณแม่ของคุณโบ๊ทเวลาใครเข้ามาในชีวิตเขาจะห่วงมากๆ เลย?

คุณโบ๊ท : คุณแม่ผมเป็นคนที่รักลูกมาก แล้วเป็นห่วง เป็นใย แล้วด้วยความที่ผมเองไม่เคยพาผู้หญิงคนไหนเข้าบ้านเลย เพราะผมคิดกับตัวเองว่าถ้าคนที่พาไปคือต้องใช่จริงๆ อยู่ดีๆ ผมก็บอกเขาก่อนที่จะเจอกับพราว ตอนนั้นผมไปเที่ยวยุโรป แล้วบอกแม่ว่าจะจีบน้องพราวนะ แม่ดูแล้วทำหน้าตึงๆ เราก็เอะยังไง เขาก็ถามทำอาชีพอะไร ผมบอกเป็นนักแสดง น้องเขาน่ารักดี ก็เฉยๆ ไม่พูดอะไรกัน จนสุดท้ายผมพาเขาไปกินข้าวหลังจากกลับจากยุโรป ก็ยังเฉยๆ อยู่พอดีพราวเขาเข้าหาผู้ใหญ่เก่ง เขาก็ซื้อของขวัญไปให้ทั้งคุณพ่อ และคุณแม่ แต่ก็ยังไม่โอเคนะครับ ยังไม่ผ่านด่าน

คุณแม่ได้พูดอะไรกับโบ๊ทไหม?

คุณโบ๊ท : เขาบอกค่อยๆ ดูกันไป แต่เขาทำให้เราเกร็งตรงที่ว่าเขาไม่เข้ามาโอเอ๋พราว ผมก็ไม่เคย แต่รู้สึกว่ามันต้องใช้เวลา เขาก็ไปเช็กประวัติพราว ทำอะไร นู่นนี่นั้น เขาเป็นห่วง

นานไหมกว่าที่คุณแม่จะโอเค?

คุณโบ๊ท : มีอยู่ช็อตหนึ่งผมคบกับพราวได้ประมาณ 2 เดือน ผมก็ไปบอกพ่อ แม่ ว่าผมจะแต่งงานกับพราวนะ คราวนี้เขายิ่งหมั่นไส้พราว

พราวฟ้า : เขาบอกว่าอะไรคบกันแป๊บเดียวคิดจะแต่งงานกันแล้ว

คุณโบ๊ท : ผมบอกแม่ว่าผมจะแต่งงานกับพราว ผมตัดสินใจแล้ว เขาก็งงๆ แต่ผมไม่ได้บอกว่าแต่งตอนไหน แต่คนนี้แหละคือคนที่ใช่ อนาคตเป็นยังไงไม่รู้ แต่ผมคิดว่าคนนี้คือคนที่ใช่ คราวนี้เขายิ่งหมั่นไส้พราว เขาบอกพราวว่า

พราวฟ้า : เล่นของหรือเปล่า ทำของใส่หรือเปล่า เสี่ยโบ๊ท : ไม่ๆ สุดท้ายเขาก็หมั่นไส้ว่าทำไมมันเร็วขนาดนั้น

ฝ่าด่านคุณนายแม่ได้ยังไง?

คุณโบ๊ท : พาเขาไปเจอบ่อยๆ ได้เรียนรู้กับพราวเรื่อยๆ เขาก็เริ่มเอ็นดู แล้วอีกอย่างคุณแม่ของน้องพราวเข้ามาในชีวิตของเขาด้วย เขากลายเป็นได้ลูกสาว 2 คน เพราะคุณแม่ผมอายุ 75 แล้ว แม่พราว 52 เอง ตอนนี้สนิทกับแม่พราวมากทุกวันนี้ไปไหนด้วยกัน 2 คน

เห็นว่าในเรื่องการขอแต่งงานก็เกิดการกดดันเบาๆ มันเกิดอะไรขึ้น?

พราวฟ้า : จริงๆ แพลนแต่งงาน เราเลือกสถานที่ มีวันที่เรียบร้อยแล้ว แต่ว่าไม่มีเหตุการณ์คุกเข่าเกิดขึ้น ฟิลผู้หญิงก็อยากมีโมเมนต์ผู้ชายขอแต่งงานมันน่ารักดีจะได้เป็นความทรงจำ หนูเลยแบบพี่เมื่อไหร่จะขอหนูแต่งงานสักที ก็ไปพูดกับเขา แต่มันใกล้วันมากแล้วนะเมื่อไหร่จะคุกเข่าสักที หนูก็พูดกับเขาเล่นๆ ติดตลก

คุณโบ๊ท : แล้วดูสภาพผมเป็นอย่างนี้ มันเป็นเรื่องยากสำหรับผมมากเลยครับ ผมไม่โรแมนติก เป็นคนดิบๆ เถื่อนๆด้วยอาชีพด้วยอยู่แต่กับผู้ชาย เราก็ไม่รู้จะทำยังไง เราก็คิดแค่ว่าขอ เราชอบเวลาเขาพาเราไปดำน้ำแล้วเรามีความสุขเวลาลงไปใต้น้ำเหมือนเปิดโลกผมเลย ก็เลยคิดว่าจะไปเกาหลี แล้วให้เพื่อนเขาช่วยหาAquarium ให้หน่อย อยากให้บรรยากาศลิ้งค์กับสตอรี่เราหน่อย แต่วันนั้นลงเครื่องปั๊บ มันคือความชุลมุนวุ่นวาย วันนั้นเราต้องไปทันทีเลย แต่วันนั้นฝนก็ตก หาบ้านที่ไปพักก็ยาก เข้าไปปุ๊บไม่มีเวลาแต่งตัวเลย ได้แค่ใส่เสื้อแล้วออกมาเลย พอออกมาก็ไปหากินข้าวไปกินหมูกระทะ หัวมันกันทั้งสองคนหน้าก็แทบไม่ได้แต่งกันเลย ผมก็ไม่ได้สนใจเรื่องนั้นไง คิดว่าคุกเข่าก็จบแล้ว พอขอเสร็จเขาก็ดีใจมากนะ

พราวฟ้า : ตอนนั้นหนูดีใจมาก โมเมนต์การขอแต่งงานมันเกิดขึ้นจริง

เสี่ยโบ๊ท : ผมพยายามทำให้ดีที่สุด แล้วผมไม่ค่อยร้องไห้ต่อหน้าคน วันนั้นหลุดเหมือนกันก็เลยร้องไห้ แล้วรู้สึกว่ามันเป็นวันที่มีความสุขจริงๆ

คิดว่าเรื่องราวจะผ่านไปด้วยดี แต่เกิดอะไรขึ้น?

เสี่ยโบ๊ท : พอขึ้นรถมา เขาเริ่มยิงคำถามใส่ผม พราวฟ้า : หนูนึกขึ้นได้ ทำไมไม่มีคุณแม่มาด้วย หรือว่าน้องสาวของหนู คนที่หนูรักมากที่สุดในชีวิต ทำไมเขาไม่ได้มาเห็นโมเมนต์นี้ที่แบบสำคัญที่สุด หนูโตมากับแม่ น้อง คนในครอบครัวมันสนิทกันมาก อยากให้เขาอยู่ทุกช่วงเวลาที่หนูมีความสุข หนูก็เลยร้องไห้

กลายเป็นว่าเขารู้สึกว่าที่เขาทำให้มันไม่ดีพอหรือเปล่า ก็เลยทะเลาะกัน?

เสี่ยโบ๊ท : วันนั้นก็ไม่คุยกัน ผมก็ไม่เข้าใจ ในอารมณ์ของผม ผมว่าผมทำดีที่สุดแล้ว ณ วินาทีนั้น แต่พอผ่านมาสักระยะก็เริ่มเข้าใจเขา เขาคงอยากให้แม่อยู่ด้วยจริงๆ เพราะเขารักแม่มาก ผมก็เลยกลับเมืองไทย เขาหลอกผม พอดีเขาไปทำตาที่เกาหลี แล้วเขาหลอกผมว่าต้องตัดไหมต้องอยู่ต่ออีก 7 วัน พี่กลับได้เลย พราวฟ้า : หนูทำแบบเย็บจุดมันไม่ต้องตัดไหม มันละลายไปเลย แต่หนูก็บอกเขาว่าต้องอยู่ตัดไหมอีก 7 วัน พี่กลับไปก่อนแล้วกัน เดี๋ยวหนูอยู่คนเดียวที่เกาหลีดีกว่า เสี่ยโบ๊ท : เขาก็อยู่คนเดียว ผมก็กลับมา จริงๆ คืองอน?

พราวฟ้า : เศร้าอยู่ แล้วหนูทบทวนเหตุการณ์ทั้งหมดว่ามันเกิดอะไรขึ้น ลองใช้ชีวิตคนเดียวดูว่ามันจะรู้สึกยังไงต่อเหตุการณ์นี้

แล้วได้คำตอบว่า?

พราวฟ้า : ตอนนั้นหนูยังน้อยใจเขามากๆ เลย คือทุกคนรู้ แต่ทำไมไม่บอกแม่ ไม่ขอแม่ ไม่มาพูดกับคุณแม่เลย

หลังจากทบทวน เลยเป็นมิติใหม่ของวงการ คุกเข่าขอผู้ชายแต่งงานคืออะไร?

พราวฟ้า : จริงๆ หนูก็มีถามพี่จะขอหนูใหม่อีกไหม ยังมีไปอ้อนอีก เขาบอกไม่ พี่ทำให้เต็มที่แล้ว พอทำใหม่มันก็ไม่เหมือนเดิมหรอก แต่ว่าหนูยังไม่ได้ให้แหวนเขา หนูก็เลยคิดกับน้องสาวว่าเนี่ยจะเป็นพรีเวดดิ้งพอดี น้องเขาเลยจัดการทุกอย่างให้หมดเลย ทั้งเช่าเรือยอร์ช จัดการเรื่องสถานที่โรงแรม ทุกอย่างวันนั้นมันเพอร์เฟคท์มาก ก็เลยเป็นที่มาว่าวันนี้แหละ จะคุกเข่าขอผู้ชายแต่งงาน แล้ววันนั้นมีครอบครัวทั้งสองฝ่ายมา แล้วบรรยากาศทุกอย่างเป็นใจมากท้องฟ้าสวย แล้วอยู่กับคนที่เรารัก หนูก็เลยคุกเข่าเลย

ตอนที่จะทำได้ปรึกษาคุณพ่อ คุณแม่เขาไหม?

พราวฟ้า : ไม่มีใครรู้ ยกเว้นน้องสาวหนูกับคุณแม่

แล้วเราเป็นไงมีผู้หญิงมาคุกเข่าต่อหน้า?

เสี่ยโบ๊ท : ช็อกครับ ผมไม่คิดว่าเขาจะกล้าทำแบบนี้ จริงๆ พราวเขาเป็นคนที่

พราวฟ้า : ความพราวฟ้าไม่ค่อยยอมผู้ชาย แต่เขายอมคุกเข่า ทุกอย่างเขาเซตให้สองครอบครัวมาอยู่ร่วมกัน ผมอยู่กับพ่อมาไม่เคยเห็นพ่อร้องไห้เลย วันนั้นพ่อร้องไห้ เราก็มีความสุขไปด้วยที่เห็นพ่อ แม่มีความสุข

มีเรื่องจะไปต่อยว่าที่สามีเพราะอะไร?

พราวฟ้า : ตอนไปเที่ยวกันมีเพื่อนสนิทพราวไป ตอนคบกันใหม่ๆ เสี่ยโบ๊ทก็ไปจอยด้วย แล้วเวลาที่เขาดื่ม เขาดื่มแบบไม่มีลิมิต แล้ววันนั้นกลายร่างเป็นอวตาร ตาขวาง เสียงดัง โวยวายพูดคำหยาบ พูดจาไม่รู้เรื่อง วนไปวนมา แล้วท้าหนูต่อยดิๆ หนูก็โมโหมากเหมือนท้าทายอำนาจมืดหนู ทำไมถึงพูดอย่างนี้ ไม่มีใครทำกับเราแบบนี้ นี่เป็นคนแรกท้าทายอำนาจ หนูหยิบขวดแล้วนะ แต่หนูแบบกลั้นใจมากเลย เพื่อนแบบห้าม ถ้าเขาเข้ามาอีกนิดหนูมีฟาดจริงๆ แต่สุดท้ายเพื่อนจับแยก คือเขาถ้าเมาอยากให้คนเข้าข้างเขา เหมือนมีปม เมาปุ๊บมาทันที แม้กระทั่งกระโดดน้ำในสระว่ายน้ำเขายังไม่รู้ตัวเลยว่ากระโดดพอตื่นขึ้นมา

สุดท้ายจบยังไง?

เสี่ยโบ๊ท : ตื่นมาผมจำอะไรไม่ได้เลยครับว่าทำอะไรไปบ้าง ตื่นมาเขาไม่คุยกับผมเลย

พราวฟ้า : หนูจะล็อกห้องไม่ให้เขาเข้ามานอน เพราะว่าหนูไม่ไหวกับเขาจริงๆ เขาพูดซ้ำไปซ้ำมาถึงตี5