นอกจากแผนที่และดินสอที่หลายคนมักเห็น ในหลวงรัชกาลที่ 9 ทรงพกติดพระองค์ทุกครั้งยามทรงลงพื้นที่สำรวจสถานที่ต่างๆ เพื่อบำบัดทุกข์บำรุงสุขให้แก่พสกนิกรชาวไทยให้มีชีวิตกินอยู่ที่ดีขึ้น กล้องถ่ายรูปก็เป็นสิ่งสำคัญที่พระองค์ทรงพกติดพระวรกายอยู่เสมอ

พระบาทสมเด็จพระปรมินทรมหาภูมิพลอดุลยเดช หรือในหลวงรัชกาลที่ 9 ทรงสนพระราชหฤทัยด้านการถ่ายภาพ และโปรดถ่ายภาพเป็นงานอดิเรกเมื่อพระชนมพรรษาเพียง 8 พรรษา โดยพระองค์ทรงศึกษาการถ่ายภาพด้วยพระองค์เอง เมื่อพ่อหลวงเสด็จฯไปยังที่แห่งใด พระองค์จะทรงใช้กล้องส่วนพระองค์ถ่ายภาพทั้งสถานที่ บุคคล และเหตุการณ์ต่างๆ บางครั้งก็ทรงถ่ายพื้นที่แห้งราบเรียบเป็นป่าธรรมดา ซึ่งถ้าคนทั่วไปมองผิวเผินอาจมองพื้นที่แห่งนั้นไร้ประโยชน์ ไร้ค่า แต่พระองค์ทรงมีพระปรีชาสามารถ มีพระราชดำริในการรวบรวมข้อมูลที่ทอดพระเนตรและภาพถ่ายมาพัฒนาพื้นที่เหล่านั้นให้กลายเป็นพื้นที่เจริญรุ่งเรือง และที่สำคัญยังช่วยเหลือปากท้องราษฎรให้มีชีวิตการเป็นอยู่ที่ดีขึ้นจากเดิมได้อย่างมาก เหมือนดังเช่นที่พระองค์เคยพระราชทานพระราชดำรัส ได้ความดังนี้

“การถ่ายภาพเป็นงานศิลปะ เป็นของดีมีประโยชน์ ขออย่าได้ถ่ายภาพกันเพื่อความสนุกสนานหรือความสวยงามเท่านั้น จงใช้ภาพให้เกิดคุณค่าแก่สังคม ให้เป็นประโยชน์แก่ส่วนรวม งานศิลปะจะได้ช่วยพัฒนาประเทศให้เจริญก้าวหน้าได้อีกแรงหนึ่ง”

(พระราชดำรัส พระบาทสมเด็จพระปรมินทรมหาภูมิพลอดุลยเดช
ณ The First Annual Bangkok Art & Photography Event 2007)

นอกจากในหลวงรัชกาลที่ 9 จะโปรดถ่ายภาพแล้ว พระองค์ยังทรงคิดค้นและประดิษฐ์แว่นกรองแสงพิเศษ ทรงนำไปทดลองฉายพระฉายาลักษณ์สมเด็จพระนางเจ้าฯ พระบรมราชินีนาถ นอกจากนี้ยังทรงเชี่ยวชาญในการล้างฟิล์มและการอัดขยายภาพทั้งขาวดำและภาพสีภายในห้องมืด ณ ที่ทำการสถานีวิทยุ อ.ส. อีกด้วย ทั้งยังทรงพระกรุณาโปรดเกล้าฯ พระราชทานพระบรมราชานุญาตให้นำภาพถ่ายฝีพระหัตถ์ไปจัดแสดงนิทรรศการหลายครั้ง อย่างงานนิทรรศการภาพถ่ายนานาชาติ (พ.ศ.2511) งานแสดงทางการถ่ายภาพและการพิมพ์ ณ ศาลาพระเกี้ยว จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย (พ.ศ.2530) การจัดแสดงภาพถ่ายฝีพระหัตถ์ ณ กรุงโตเกียว ประเทศญี่ปุ่น (พ.ศ.2533) เป็นต้น

จะเห็นว่าพ่อหลวงของแผ่นดินทรงมีพระปรีชาสามารถด้านการถ่ายภาพมากด้วยเช่นกัน วันนี้แพรวจึงรวมภาพถ่ายฝีพระหัตถ์ของพระองค์ที่ทรงฉายพระฉายาลักษณ์สมเด็จพระบรมราชินีนาถในพระอิริยาบถอันสวยงามต่างๆมาให้ได้ชมกัน สมเด็จพระบรมราชินีนาถของพสกนิกรชาวไทยทรงพระสิริโฉมงดงามและทรงมีรอยยิ้มที่สวยสดใสจริงๆ

ภาพถ่ายฝีพระหัตถ์ ในหลวงรัชกาลที่ 9

ข้อมูลบางส่วน : http://www.supremeartist.org/thai/photo/index.html
ภาพ : หนังสือประมวลภาพถ่ายฝีพระหัตถ์พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว (His Majesty’s photographic portfolio), แฟนเพจ Facebook – ทรรศมน สุนทรจักร, Supitcha Prakham

ประเทศไทยเป็นประเทศที่รักความสงบ ไม่ชอบการรุกราน นั่นเป็นสิ่งที่ ในหลวงรัชกาลที่ 9 หรือพระบาทสมเด็จพระปรมินทรมหาภูมิพลอดุลยเดช ทรงเข้าพระราชหฤทัยและตระหนักรู้เกี่ยวกับประเทศไทยเป็นอย่างดี แต่ถึงอย่างนั้นพระองค์ก็ได้ตรัสว่า การมีกำลังรบย่อมเป็นสิ่งจำเป็น

ในสังคมยุคใหม่ ภาพทหารรบราฆ่าฟัน ถือดาบ ถือปืน อาจเป็นภาพที่ไม่ค่อยคุ้นตาหรือเห็นได้น้อยสำหรับใครหลายๆ คน ด้วยมีเรื่องเศรษฐกิจ เทคโนโลยี และการศึกษาที่เข้ามาเป็นตัวแข่งขัน เพื่อพิชิตความเป็นที่หนึ่งหรือขัดเกลาความสามารถให้เก่งและชำนาญขึ้นแทนเสียมากกว่า แต่นั่นก็ไม่ได้หมายความว่าหน้าที่ของเหล่าทหารผู้กล้า ผู้เข้มแข็งจะลดน้อยลงหรือมีความสำคัญน้อยลงแต่อย่างใด

ย้อนไปในวันที่เหล่าพสกนิกรไทยเฝ้าถวายสักการะพระบรมศพ เมื่อวันศุกร์ที่ 14 ตุลาคม 2559 ณ ท้องสนามหลวง หลายคนคงได้เห็นภาพเหล่าทหารผู้จงรักภักดีปฏิบัติหน้าที่อารักขาขบวนพระบรมศพริมถนนเป็นจำนวนมาก บางนายมีน้ำตาซึม บางนายยืนโครงเครงตากแดดคล้ายจะเป็นลม แต่ก็ยังใจสู้ตั้งมั่นยืนตรงทำหน้าที่สุดท้ายเพื่อในหลวงรัชกาลที่ 9 ให้สำเร็จ หรือแม้แต่เหตุการณ์บ้านเมืองไม่สงบ อย่างเกิดเหตุการณ์น้ำท่วมหนักในช่วงปี พ.ศ.2554 ทหารก็เป็นหนึ่งหน่วยอาสาที่เข้ามาช่วยเหลืออำนวยความสะดวกให้แก่ประชาชนชาวไทย และที่สำคัญคือ ปกป้องดูแลประเทศชาติให้สงบร่มเย็น ดังที่ในหลวงรัชกาลที่ 9 หรือพระบาทสมเด็จพระปรมินทรมหาภูมิพลอดุลยเดช พระราชทานพระบรมราโชวาทแก่เหล่าทหารในวันกองทัพบก เมื่อวันที่ 25 มกราคม 2499 ไว้ดังนี้

“…หลักสำคัญอันแรกที่ทหารทุกคนต้องระลึกถึงอยู่เสมอ คือความหมายและหน้าที่ของทหาร ประเทศเราเป็นประเทศที่รักความสงบ ไม่ชอบการรุกราน แม้กระนั้นก็ดี การมีกำลังรบย่อมเป็นสิ่งจำเป็น ทั้งนี้เพื่อรักษาความสงบและอิสรภาพของประเทศ เมื่อทหารมีไว้สำหรับประเทศชาติ ทหารก็ต้องเป็นของประเทศชาติ หาใช่เป็นของบุคคลหรือคณะบุคคลใดๆ โดยเฉพาะไม่…”

(พระบรมราโชวาท พระราชทานในวันกองทัพบก
25 มกราคม 2499)

นับว่า ในหลวงรัชกาลที่ 9 ทรงใส่พระราชหฤทัยและทรงปกครองดูแลประเทศไทยทุกด้านเลยจริงๆ วันนี้แพรวจึงได้รวมพระบรมฉายาลักษณ์ที่พ่อหลวงฉลองพระองค์เครื่องแบบทหารมาให้ได้ชมกัน

ภาพ : นิตยสารแพรว ปีที่ 33 ฉบับที่ 774 (25 พ.ย. 54), Facebook – Jakawin Photography,ด.ญ.พฤกษชาติ เชิดฉาย, Supitcha Prakham

ลูกของพ่อทุกคนคงได้อ่านบันทึกจากภาพที่ชื่อว่า “ฉันไปได้” กันมาแล้วในโซเชียลมีเดียที่ถูกแชร์กระหน่ำ ซึ่งคัดลอกมาจากสัมภาษณ์ตอนหนึ่งของ “นายสวัสดิ์ วัฒนายากร” อดีตองคมนตรี และอดีตอธิบดีกรมชลประทาน ที่เล่าถึงการทุ่มเทพระวรกายทรงงานอย่างหนักของพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวรัชกาลที่ ๙ ในการเสด็จฯไปทรงงานยังพื้นที่ทุรกันดารโดยไม่ย่อท้อต่ออุปสรรคในการเดินทาง โดยมีใจความว่า…

พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวรัชกาลที่ ๙ เสด็จฯไปทรงงานยังพื้นที่จริง ซึ่งเกือบร้อยเปอร์เซ็นต์เป็นที่ทุรกันดาร บางแห่งข้าราชการยังไม่เคยไป หรือไม่กล้าไปเพราะกลัวอันตรายด้วยซ้ำ ถ้าวันไหนอากาศไม่ดี หากเป็นผู้ใหญ่ไปดูงาน ฝนมาก็เลื่อนหรือยกเลิก…แต่สำหรับพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวรัชกาลที่ ๙ ไม่มีคำว่า “ยกเลิก” เพราะอากาศไม่ดี

แถมยังเสด็จฯออกนอกเส้นทางเป็นประจำ ถ้าทีมถวายความปลอดภัยกราบบังคมทูลว่า “เสด็จฯไปไม่ได้ ไม่มีถนนตัดผ่านพระพุทธเจ้าข้า” พระองค์ท่านจะรับสั่งกลับมาทุกครั้งว่า…

“ฉันไปได้”

ทั้งที่หลายครั้งต้องทรงพระดำเนินปีนป่ายไปบนภูเขา หรือทรงพระดำเนินไต่ลงไปในหุบเหวที่เต็มไปด้วยโคลนตม ปลิง และทากจนค่ำมืดดึกดื่น หลายครั้งสมเด็จพระเทพรัตนราชสุดาฯ ตามเสด็จด้วย มีท่านพระองค์เดียวที่ดึงทากออกจากพระบาทได้ สิ่งเหล่านี้ถือเป็นเรื่องเล็กสำหรับในหลวง คืนหนึ่งผมได้ร่วมโต๊ะเสวย หลังจากที่พระองค์ท่านเสด็จฯไปทรงเยี่ยมราษฎรในพื้นที่ทุรกันดารแห่งหนึ่งในภาคตะวันออกเฉียงเหนือ พระราชกระแสรับสั่งที่ยังก้องอยู่ในหูของผมจนถึงทุกวันนี้คือ

“ที่เขายากจน ต้องมาทำมาหากินในพื้นที่แห้งแล้งเช่นนี้ ไม่ใช่ว่าเขาอยากจะมา
แต่เพราะเขาไม่มีที่อื่นจะไป ที่ฉันช่วยเขา ไม่ใช่ว่าจะช่วยตลอดไป
แต่ช่วยเพื่อให้เขาได้มีโอกาสช่วยตัวเองต่อไป”

นับเป็นความโชคดีของคนไทยที่ได้เกิดและอาศัยอยู่บนแผ่นดินภายใต้ร่มพระบารมีของ พระบาทสมเด็จพระปรมินทรมหาภูมิพลอดุลยเดช ด้วยความสำนึกในพระมหากรุณาธิคุณเป็นล้นพ้นอย่างหาที่สุดมิได้ ในโอกาสนี้แพรวจึงขอนำ 20 ภาพ ที่บอกเล่าเรื่องราวการไม่ย่อท้อต่ออุปสรรคในการเดินทางของ พระมหากษัตริย์ผู้ยิ่งใหญ่ของแผ่นดิน ที่ทรงทุ่มเทพระวรกายปฏิบัติพระราชกรณียกิจเพื่อประชาชนคนไทยทุกคน ไม่ว่าจะอยู่ในที่แห่งใดบนขวานทองนี้

เรื่อง :Red Apple_แพรวดอทคอม
ภาพ : FB@Thailandimage

“แสตมป์ในหลวงรัชกาลที่ ๙” ซึ่งถ่ายทอดเรื่องราว ๗ ทศวรรษของพ่อ ที่ทรงทุ่มเททั้งพระวรกายและพระปรีชาสามารถทั้งหมดเพื่อลูก ๖๕ ล้านคน

ในเวลานี้เชื่อว่าทุกคนก็ยังคง “คิดถึงและอาลัย” พระมหากษัตริย์ผู้ยิ่งใหญ่ของแผ่นดิน พระบาทสมเด็จพระปรมินทรมหาภูมิพลอดุลยเดช ที่เราพสกนิกรไทยเรียกว่า “พ่อ” และยังเปิดดูภาพของ “พ่อ” ยังพยายามดาวน์โหลดรูปจากเว็บไซต์ต่างๆ ตามแลกธนบัตรและเหรียญพระบรมรูปพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวรัชกาลที่ ๙ เก็บไว้เพื่อเป็นสิริมงคลสูงสุด และน้อมสำนึกในพระมหากรุณาธิคุณเป็นล้นพ้นอย่างหาที่สุดมิได้ จากทุกสิ่งทุกอย่างที่แลกมาด้วยหยาดเหงื่อของ “พ่อ” เพื่อประชาชนคนไทยจะได้มีความเป็นอยู่ที่ดี

ดังเช่นเรื่องราว ๗ ทศวรรษของการทรงงานหนักของในหลวงรัชกาลที่ ๙ ที่ถูกถ่ายทอดอยู่บน แสตมป์ ซึ่งมีทั้งสิ้น 70 ชุด 349 แบบ จำนวนพิมพ์กว่า 2 พันล้านดวง

การจะตามล่าหาแสตมป์ดังกล่าวอาจเป็นเรื่องไม่ง่ายนัก แต่เว็บไซต์เรารักพระเจ้าอยู่หัวได้รวบรวมภาพหายากของพระบาทสมเด็จพระปรมินทรมหาภูมิพลอดุลยเดช รวมถึงเซตภาพ “แสตมป์ในหลวงรัชกาลที่ ๙” มาไว้บางส่วน แล้วเปิดโอกาสให้ลูกของพ่อทุกคนสามารถดาวน์โหลดเก็บไว้รำลึกถึงพ่อแห่งแผ่นดิน

สามารถเข้าไปชมภาพหายากของในหลวงรัชกาลที่ ๙ ได้ที่ : www.เรารักพระเจ้าอยู่หัว.com

เรื่อง : Red Apple_แพรวดอทคอม

เป็นที่ทราบกันดีว่าในหลวงรัชกาลที่ 9 หรือพระบาทสมเด็จพระปรมินทรมหาภูมิพลอดุลยเดช ทรงพระปรีชาสามารถเชี่ยวชาญศาสตร์หลายแขนง ไม่เว้นแม้แต่ด้านศิลปะ ทั้งภาพถ่าย ภาพวาดจิตรกรรม ซึ่งพระองค์สนพระราชหฤทัยมาตั้งแต่ยังทรงพระเยาว์

ต้องยอมรับเลยว่าพ่อหลวง หรือในหลวงรัชกาลที่ 9 ของปวงชนชาวไทยทรงเป็นต้นแบบให้แก่พสกนิกรไทยได้ทุกสาขาอาชีพเลยจริงๆ เพราะพระองค์ทรงสนพระราชหฤทัยและทรงพระปรีชาสามารถหลายด้าน อย่างด้านศิลปะในส่วนจิตรกรรมภาพวาด ในหลวงรัชกาลที่ 9 ทรงฝึกฝนและเริ่มวาดภาพจิตรกรรมฝีพระหัตถ์ด้วยพระองค์เองมาตั้งแต่ยังทรงพระเยาว์ขณะประทับอยู่ที่ประเทศสวิตเซอร์แลนด์ ซึ่งพระองค์ยังได้ทรงแลกเปลี่ยนความรู้กับศิลปินผู้ชำนาญทั้งชาวไทยและชาวต่างประเทศอย่างใกล้ชิดด้วย ไม่ว่าจะเป็นคุณเหม เวชกร, เขียน ยิ้มศิริ, ไพฑูรย์ เมืองสมบูรณ์, ออสการ์ โคโคชกา ฯลฯ

ลักษณะ จิตรกรรมฝีพระหัตถ์ ของพระองค์จะเป็นแนวจิตรกรรมร่วมสมัยหลายรูปแบบ ทั้งแบบเหมือนจริง (Realistic) ภาพเหมือนบุคคล (Portrait) ภาพทิวทัศน์ (Landscape) หรือแม้แต่แนวแบบเอกซ์เพรสชั่นนิสม์ (Expressionism) ที่แสดงอารมณ์ความรู้สึก หรือแบบนามธรรม (Abstract) พระองค์ก็ยังทรงแสดงการวาดภาพที่มีเอกลักษณ์เฉพาะพระองค์ไว้อย่างชัดเจน นอกจากนี้พระองค์ยังทรงเห็นความสำคัญของทุกหยาดสี โดยไม่ปล่อยให้สีที่ใช้วาดนั้นแห้งเสียไปโดยเปล่าประโยชน์

“…ในห้องเขียนรูปส่วนพระองค์ พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวเคยทรงชี้ให้ผู้เขียนดูรูปที่ทรงเขียนเสร็จใหม่ๆ สียังเปียกอยู่ และตรัสเล่าพระราชทานว่า ‘รูปนี้ใช้สีเหลือค้างในกล่องมาละเลงให้มันหมดไปเสีย สีพวกนี้มีโอกาสใช้มันน้อย ถ้าไม่รีบใช้มันก็จะแข็ง ต้องเสียไปเปล่าๆ น่าเสียดาย’…”

(ทวี นันทขว้าง ศิลปินแห่งชาติ บทความ “พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวกับงานจิตรกรรม”
จากหนังสือพระราชกรณียกิจของพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว
จัดพิมพ์ทูลเกล้าฯถวายในโอกาสวันรัชดาภิเษก
9 มิถุนายน 2514)

จะเห็นได้ว่าในหลวงรัชกาลที่ 9 ทรงเป็นกษัตริย์ผู้มีอุปนิสัยประหยัดมัธยัสถ์ และใส่พระราชหฤทัยแม้แต่รายละเอียดเล็กๆ นอกจากพระองค์จะทรงสนพระราชหฤทัยและทรงพระปรีชาสามารถด้านศิลปะแล้ว พระองค์ยังทรงสนับสนุนและส่งเสริมศิลปะของไทยด้วย โดยได้พระราชทานจิตรกรรมฝีพระหัตถ์เข้าร่วมการแสดงศิลปกรรมแห่งชาติ ทรงพระราชทานพระบรมราชานุญาตให้นำจิตรกรรมฝีพระหัตถ์ไปแสดงตามนิทรรศการต่างๆ อย่างท้องพระโรงวังท่าพระ มหาวิทยาลัยศิลปากร นิทรรศการพิเศษสมโภชกรุงรัตนโกสินทร์ หรือแม้แต่ส่งไปประเทศญี่ปุ่น ที่ Tokyo Fuji Art Museum และ OMM Exhibition Hall ก็ด้วยเช่นกัน

วันนี้แพรวจึงได้รวมภาพจิตรกรรมฝีพระหัตถ์
ของในหลวงรัชกาลที่ 9 มาให้ได้ชมกัน

ข้อมูลและภาพ : นิตยสารแพรว ปีที่ 33 ฉบับที่ 774 (25 พ.ย. 54), http://www.supremeartist.org/thai/painting/index.html

นับตั้งแต่การประกาศจากสำนักพระราชวังเรื่องการเสด็จสวรรคตของพระบาทสมเด็จพระปรมินทรมหาภูมิพลอดุลยเดช จนถึงวันนี้ เหล่าพสกนิกรชาวไทยต่างก็ร่วมใจแสดงความอาลัยร่ำไห้กันทั้งแผ่นดิน และในวันเสาร์ที่ 22 ตุลาคม 2559 นี้ก็จะมีเหตุการณ์สำคัญอีกครั้งที่จะเป็นการรวมพลังของประชาชนคนไทยทั้งชาติ ซึ่งจะมาร่วมร้องเพลงสรรเสริญพระบารมีเพื่อแสดงความสำนึกในพระมหากรุณาธิคุุณ

ดังนั้นการเดินทางไปยังพระบรมมหาราชวังในช่วงนี้จึงต้องมีการติดตามข่าวเป็นพิเศษ เนื่องจากประชาชนที่จะเดินทางเข้ามาถวายลงนามและเคารพพระบรมศพต่อหน้าพระบรมฉายาลักษณ์มีจำนวนมากนับแสนคน จึงจำเป็นต้องศึกษาเส้นทาง รวมถึงจุดที่มีรถรับ – ส่งเอาไว้ล่วงหน้า เพราะการเดินทางมาที่นี่ด้วยรถยนต์ส่วนตัวไม่สามารถทำได้ เนื่องจากมีการปิดถนนบริเวณรอบพระบรมมหาราชวังในทุกจุด ซึ่งเส้นทางการมายังท้องสนามหลวงเพื่อร่วมในกิจกรรมนี้ ทางเว็บไซต์ ขสมก.ได้ให้ข้อมูลดังนี้

นอกจากนี้สำหรับผู้ที่จะมาร่วมร้องเพลงสรรเสริญพระบารมี ยังมีการระบุข้อมูลหมายกำหนดการต่างๆเพื่อเตรียมความพร้อมจากอินสตาแกรมของคุณหญิงแมงมุม – ม.ร.ว.ศรีคำรุ้ง ยุคล ไว้ว่า กิจกรรมดังกล่าวจะเริ่มขึ้นในเวลาประมาณ 13.00 น. – 17.00 น. โดยให้ประชาชนที่มาร่วมงานแต่งกายด้วยชุดดำสุภาพ ส่วนในช่วงเวลาหลัง 22.00 น. ให้ผู้ที่มาร่วมงานแต่งกายด้วยชุดดำสุภาพ พร้อมกับนำเทียนขาวติดมาด้วย

ทั้งนี้ประชาชนที่มาร่วมร้องเพลงสรรเสริญพระบารมีนั้น จะยืนอยู่ ณ บริเวณตั้งแต่ด้านหน้าของสนามหลวงมาจนถึงถนนหน้าพระลาน สุดมายังหัวถนนหน้ามหาวิทยาลัยศิลปากร และต่อเนื่องล้อมรอบกำแพงของพระบรมมหาราชวังตามภาพ

เคยฟังเพลงอยู่ดีๆแล้วร้องไห้ตามไหม? หลังจากที่หลายคนได้ทราบข่าวการสวรรคตของพระบาทสมเด็จพระปรมินทรมหาภูมิพลอดุลยเดช ก็ทำให้นำมาซึ่งความเศร้าเสียใจของคนไทยทั้งประเทศ รวมถึงเหล่านักร้อง ศิลปิน ที่ต่างก็ถ่ายทอดความรู้สึกไว้อาลัยผ่านบทเพลงที่พวกเขาแต่งขึ้น

แต่ละเพลงถูกกลั่นออกมาจากความรัก ความอาลัย ที่มีต่อพระบาทสมเด็จพระปรมินทรมหาภูมิพลอดุลยเดชอย่างหาที่สุดไม่ได้ ถือเป็นบทเพลงที่เศร้าที่สุดในชีวิตเท่าที่เคยฟังมาเลยก็ว่าได้ และนี่คือบทเพลงที่แต่งขึ้นเพื่อรำลึกถึงพ่อหลวงของเราที่แพรวรวบรวมมา เชิญรับชมและรับฟังได้เลยค่ะ

1. 13 ตุลา หนึ่งทุ่มตรง – ธเนศ วรากุลนุเคราะห์

เนื้อหาเกี่ยวกับความรู้สึกใดๆที่เกิดขึ้นในค่ำคืนวันที่ 13 ตุลาคม ที่เราทุกคนได้ทราบข่าวการสวรรคตของพระบาทสมเด็จพระปรมินทรมหาภูมิพลอดุลยเดช เป็นความรู้สึกของการสูญเสียที่ยิ่งใหญ่ของใครหลายๆคน

2. พลังแสงอาทิตย์ – ฟักกลิ้ง ฮีโร่ ft. คิว Flure (Prod. by ธิติวัฒน์ รองทอง)

บทเพลงให้กำลังใจ ถึงแม้วันนี้คนไทยเราต้องอยู่โดยไร้พ่อ แต่คำสอนของพ่อยังฉายแสงนำทางเราเสมอ เป็นพลังที่ไม่มีวันดับสูญ เหมือนกับแสงอาทิตย์ที่ยังขึ้นยามเช้าไม่เปลี่ยนผันไป

3. ฉันเกิดในรัชกาลที่ 9 – เสก โลโซ

เพลงนี้พี่เสก โลโซ แต่งขึ้นแทนอารมณ์ความรู้สึกของคนไทยทั้งแผ่นดิน เจ้าตัวแต่งขึ้นเพื่อถวายความอาลัยและเพื่อแสดงความสำนึกในพระมหากรุณาธิคุณพระบาทสมเด็จพระปรมินทรมหาภูมิพลอดุลยเดช โดยพี่เสกบอกว่าใช้เวลาแต่งเพลงนี้ไม่นาน เพราะคำทุกคำกลั่นออกมาจากความรู้สึกที่พูดไม่หมดจริงๆ

4. พ่อภูมิพล – แอ๊ด คาราบาว

เพลงพิเศษที่แอ๊ด คาราบาว แต่งขึ้นมาเพื่อระลึกถึงพระมหากรุณาธิคุณของพระบาทสมเด็จพระปรมินทรมหาภูมิพลอดุลยเดช “พ่ออยู่หัวภูมิพล” ของพสกนิกรชาวไทย ตลอดระยะเวลา 70 ปีแห่งการครองสิริราชสมบัติ พระองค์ได้ทรงประกอบพระราชกรณียกิจในด้านต่างๆอันเป็นประโยชน์แก่ประชาชนชาวไทยอย่างไม่หยุดหย่อน

5. เล่าสู่หลานฟัง – สลา คุณวุฒิ

เป็นอีกบทเพลงหนึ่งจากครูสลา คุณวุฒิ ที่ฟังทีไรเป็นต้องน้ำตาไหลทุกที ครูสลาแต่งขึ้นเพื่ออยากจะบอกเล่าถึงความโชคดีของประชาชนชาวไทยที่มีพระราชาที่ดีที่สุดในโลก และจะได้เล่าให้รุ่นลูกรุ่นหลานของเราฟังถึงความดีของท่าน

6. พ่อครับ – ฟองเบียร์

เพลงนี้เปรียบเหมือนการเขียนจดหมายฉบับหนึ่งใจความสั้นๆถึงพ่อที่จากไปแล้ว เป็นอีกเพลงหนึ่งที่เรียกได้ว่าแทนความรู้สึกของคนไทยได้เป็นอย่างดี

7. ขอเป็นข้ารองพระบาททุกชาติไป – เป้ วงมายด์

เพลงนี้แต่งขึ้นจากความรู้สึกรักและสำนึกในพระมหากรุณาธิคุณของพระมหากษัตริย์ผู้ซึ่งชาวไทยทั้งชาติเรียกว่า “พ่อ” อยากจะส่งมอบความรู้สึกเหล่านี้ไปให้คนไทยรุ่นต่อๆไปที่อาจจะเกิดไม่ทันในรัชกาลที่ 9 ให้ได้รู้และซาบซึ้งว่าเหตุใดท่านจึงเป็นพ่อหลวงของปวงชนชาวไทย

8. พ่อจ๋า – พริกไทย

เป็นเพลงสั้นๆแต่ความหมายกินใจคนฟังเหลือเกิน เนื้อหาพูดถึงการจากไปของพ่อ ถึงแม้พ่อจะจากไป แต่จะอยู่ในความคิดถึงของลูกตลอดไป

9. วันที่พ่อไม่อยู่ – ว่าน – ธนกฤต พานิชวิทย์

ว่าน – ธนกฤต เล่าว่าเขาเขียนเพลงนี้ด้วยหัวใจที่ภักดี หวังเพียงเพื่อจะสื่อสารถ้อยความทั้งหลายนี้ให้ลอยไปบนฟ้าไกล ลูกๆชาวไทยจะเดินตามรอยเท้าของพ่อ และจะช่วยกันดูแลประเทศไทยที่พ่อรักด้วยความจงรักภักดีไปจนลมหายใจสุดท้าย

10. สรรเสริญพระบารมี – ศิลปิน VieTrio และวง JEEB Bangkok

เพลงสุดท้ายคือเพลงสรรเสริญพระบารมี ที่นำมาร้องใหม่โดยกลุ่มศิลปิน VieTrio และวง JEEB Bangkok ทั้งเนื้อร้องและทำนองเรียกน้ำตาเราได้ตั้งแต่ต้นจนจบจริงๆ

เรื่อง : saipiroon_แพรวดอทคอม

ในฐานะประชาชนของแผ่นดิน คงไม่มีการตอบแทนคุณใดดีไปกว่าการน้อมนำคำสอนของพ่อมาประยุกต์ใช้ในชีวิต เพื่อเป็นคนดีให้พ่อได้ภูมิใจ

จึงขอน้อมนำพระบรมราโชวาทของพระบาทสมเด็จพระปรมินทรมหาภูมิพลอดุลยเดช บางส่วนมานำเสนอ พร้อมสอดแทรกข้อคิดที่เกี่ยวข้องกับการเลี้ยงดูลูกน้อย เพื่อให้คุณพ่อคุณแม่ผู้อ่านไม่เพียงได้ปฏิบัติตามเท่านั้น แต่ยังสามารถส่งต่อการดำเนินชีวิตตามพระบรมราโชวาทไปยังเจ้าตัวน้อย เปรียบเสมือนการเพาะเมล็ดพันธุ์แห่งความดีงามในใจลูก สืบสานเจตนารมณ์ของพระบาทสมเด็จพระปรมินทรมหาภูมิพลอดุลยเดช อันทรงเป็นที่รักยิ่งของปวงชนชาวไทย ให้คงอยู่ต่อไปไม่รู้จบ

“…เด็กๆต้องฝึกหัดอบรมทั้งกายทั้งใจให้เข้มแข็ง เป็นระเบียบ และสุจริต เพื่อประโยชน์ของตนในภายหน้า เพราะคนที่ไม่เข้มแข็ง ไม่สามารถควบคุมกายใจให้อยู่ในระเบียบและความดี ยากนักที่จะได้ประสบความสำเร็จและความเจริญอย่างแท้จริงในชีวิต…”

ความตอนหนึ่งในพระบรมราโชวาทพระราชทานเนื่องในวันเด็กแห่งชาติ ปี พ.ศ.2526

สร้างความเข็มแข็งทางใจให้ลูกน้อย

ความเข้มแข็งทางใจ คือ ความสามารถในการจัดการกับปัญหาและวิกฤติของชีวิตให้สามารถฟื้นตัวกลับสู่สภาพปกติได้ในเวลาอันรวดเร็ว อีกทั้งเกิดการเรียนรู้และเติบโตจากการเผชิญหน้ากับปัญหาและวิกฤติ ซึ่งแต่ละคนมีวิธีการจัดการปัญหาหรือการมองปัญหาไม่เหมือนกัน ทั้งนี้การจะรับมือกับปัญหาอย่างไรนั้น ขึ้นอยู่กับการเลี้ยงดูและประสบการณ์ในวัยเด็กเป็นสำคัญ

ทั้งนี้การสร้างความเข้มแข็งทางใจเป็นกระบวนการพัฒนาส่วนบุคคล เด็กแต่ละคนมีพื้นฐานอารมณ์และจิตใจแตกต่างกัน จึงมีความเป็นไปได้ว่าในสถานการณ์เดียวกัน เด็กๆจะตอบสนองแตกต่างกันไป อีกทั้งสภาพแวดล้อม ค่านิยมของสังคมที่แตกต่างก็อาจส่งผลต่อการแสดงออกต่อปัญหาของเด็กๆต่างกันไปด้วย อย่างไรก็ดี พ่อแม่ผู้ปกครองสามารถส่งเสริมให้ลูกพัฒนาไปสู่การมีความเข้มแข็งทางใจได้ด้วยวิธีต่างๆ ดังนี้

• เด็กๆควรมีความรู้สึกผูกพันมั่นคงกับผู้เลี้ยงดูอย่างน้อยหนึ่งคนที่จะเป็นตัวอย่างในการใช้ชีวิต
• เปิดโอกาสให้ลูกได้ตัดสินใจเรื่องต่างๆเองบ้าง โดยที่คุณเป็นผู้สังเกตทัศนคติของลูกอย่างใกล้ชิด พร้อมทั้งเปิดโอกาสให้ลูกได้แสดงความรู้สึกต่อผลของการตัดสินใจไม่ว่าจะดีหรือร้ายได้ด้วยตัวเอง
• ให้ลูกรู้ว่าคุณมีความห่วงใยในทุกสิ่งที่ลูกทำ และคุณคาดหวังว่าลูกจะทำทุกสิ่งทุกอย่างดีที่สุด ไม่ว่าดีที่สุดของลูกจะแค่ไหนก็ตาม พ่อแม่จะยอมรับและคอยให้กำลังใจเสมอ
• มีส่วนร่วมในประสบการณ์ต่างๆที่ทำให้ลูกรู้สึกว่าเขาเป็นคนพิเศษและเป็นตัวของตัวเอง สอนลูกให้เข้าใจวิธีการรับมือกับคำชมและคำวิพากษ์วิจารณ์ต่างๆ
• เด็กๆจะรับมือกับสถานการณ์ต่างๆได้ดีกว่า หากเขารู้สึกมั่นคงและปลอดภัย ดังนั้นไม่ว่าคุณพ่อคุณแม่จะทำงานเครียดเพียงใด ควรหาเวลาในแต่ละวันที่จะพูดคุยถามไถ่ความเป็นไปในชีวิตลูก แบ่งปันเรื่องราวในชีวิตประจำวันของคุณ ซึ่งถือเป็นการสร้างรากฐานความเชื่อใจที่สำคัญระหว่างคุณและลูก
• เปิดโอกาสให้ลูกได้ทำงานเพื่อคนอื่นๆ เช่น การเป็นอาสาสมัคร หรือพาลูกไปบริจาคสิ่งของให้ผู้ขาดแคลน กิจกรรมเหล่านี้จะทำให้ลูกรู้ถึงความสามารถของตนเอง และช่วยให้ลูกค้นพบตัวตนได้ง่ายขึ้นเมื่อเข้าสู่วัยรุ่น อีกทั้งยังทำให้ลูกมองเห็นคุณค่าในตัวเองและในคนอื่นๆรอบตัวอีกด้วย
• ทำให้ลูกรู้สึกเป็นส่วนหนึ่งของครอบครัว พ่อแม่รู้สึกขอบคุณที่มีลูกอยู่ในชีวิต มอบหมายให้ลูกดูแลสัตว์เลี้ยง ดูแลน้อง และงานบ้านอื่นๆที่เหมาะสมกับความสามารถของลูก
• สอนลูกให้ยอมรับสิ่งที่เขาไม่สามารถเปลี่ยนแปลงได้ อธิบายให้ลูกเข้าใจว่าแต่ละคนไม่จำเป็นต้องเหมือนกัน และความแตกต่างนี้เองที่ทำให้ทุกคนมีความพิเศษเฉพาะตัว
• สอนลูกให้รู้จักต่อสู้เพื่อสิทธิของตนเองด้วยวิธีที่เหมาะสม พ่อแม่ควรเป็นตัวอย่างที่ดีในการพูดคุยด้วยเหตุผลและให้เกียรติซึ่งกันและกัน แม้จะมีความคิดไม่เหมือนกันก็ตาม

“การมีเสรีภาพนั้นเป็นของที่ดีอย่างยิ่ง แต่เมื่อจะใช้ จำเป็นต้องใช้ด้วยความระมัดระวัง ตามความรับผิดชอบ มิให้ล่วงละเมิดเสรีภาพของผู้อื่นที่เขามีอยู่เท่าเทียมกัน ทั้งมิให้กระทบกระเทือนถึงสวัสดิภาพและความเป็นปกติสุขของส่วนรวมด้วย”

พระบรมราโชวาทของพระบาทสมเด็จพระปรมินทรมหาภูมิพลอดุลยเดช พระราชทานแก่ผู้บังคับบัญชาลูกเสือ ๙ กรกฎาคม 2514

เลี้ยงลูกให้มีเสรีภาพอย่างพอดี

คนส่วนใหญ่มักจะเข้าใจว่าเสรีภาพคือการทำอะไรก็ได้ตามความต้องการของตนเองโดยที่ไม่กระทบผู้อื่น ซึ่งความเข้าใจเช่นนี้ก็ไม่ถูกต้องเสมอไปนัก เพราะการ “ทำอะไรก็ได้” แม้จะไม่กระทบต่อส่วนรวมโดยตรง แต่หากส่งผลเสียต่อตัวผู้กระทำเองก็ย่อมเกิดผลเสียต่อสังคมโดยรวมในทางอ้อมด้วย เช่น การใช้ยาเสพติด แม้ผู้เสพจะไม่ได้มีอาการคลั่งออกไปอาละวาดทำร้ายใคร แต่ผลเสียของการใช้ยาก็ย่อมทำให้ผู้นั้นมีความเจ็บป่วยทางกาย ทางใจ ไม่สามารถใช้ชีวิตหรือทำงานได้ตามปกติ ทำให้สังคมขาดบุคลากรที่มีคุณภาพไปอย่างน้อยหนึ่งราย คุณพ่อคุณแม่จึงควรสอนให้ลูกตระหนักว่าทุกสิ่งทุกอย่างในโลกนี้ล้วนมีความเกี่ยวข้องเชื่อมโยงกันไม่ทางใดก็ทางหนึ่ง ดังคำกล่าวที่ว่า “เด็ดดอกไม้สะเทือนถึงดวงดาว” นั่นเอง

การสอนลูกให้รู้จักใช้เสรีภาพอย่างมีขอบเขตจึงจำเป็นต้องทำควบคู่ไปกับการฝึกระเบียบวินัย เช่น ภายในห้องส่วนตัวของลูก ลูกจะตกแต่งอย่างไรก็ได้ แต่ลูกก็มีหน้าที่ที่จะต้องดูแลรักษาให้สะอาดเรียบร้อยด้วย หากลูกเลือกที่จะไม่ทำความสะอาดห้อง ลูกก็ต้องยอมรับผลที่จะตามมา ไม่ว่าจะเป็นการลงโทษของพ่อแม่ หรือการที่ห้องส่งกลิ่นเหม็นและเป็นที่อยู่ของสัตว์ที่ไม่พึงประสงค์ เป็นต้น อธิบายให้ลูกเข้าใจว่าเสรีภาพต้องเกิดขึ้นภายใต้กฎระเบียบและการเคารพซึ่งกันและกัน พ่อแม่ควรเปิดโอกาสให้ลูกได้ใช้เสรีภาพอย่างเหมาะสม คอยให้คำแนะนำ และอธิบายให้ลูกฟังถึงการที่ลูกจะต้องรับผิดชอบต่อผลของการตัดสินใจทำสิ่งต่างๆ รวมทั้งควรเป็นตัวอย่างที่ดีให้ลูกได้เห็นและได้เรียนรู้ในชีวิตประจำวันด้วย

“การใช้จ่ายอย่างประหยัดนั้นจะเป็นหลักประกันความสมบูรณ์พูนสุขของผู้ประหยัดเอง และครอบครัวช่วยป้องกันความขาดแคลนในวันข้างหน้า การประหยัดดังกล่าวนี้จะมีผลดีไม่เฉพาะแก่ผู้ที่ประหยัดเท่านั้น ยังเป็นประโยชน์แก่ประเทศชาติด้วย”

พระราชดำรัสของพระบาทสมเด็จพระปรมินทรมหาภูมิพลอดุลยเดช เนื่องในวันขึ้นปีใหม่ 31 ธันวาคม 2502

สอนลูกรักรู้จักใช้เงิน

ว่าด้วยเรื่องการสอนลูกให้รู้คุณค่าของเงินและการรู้จักใช้เงินนั้น อาจฟังดูเหมือนเป็นเรื่องยาก แต่จะว่าไปแล้วการใช้เงินเป็นสิ่งที่อยู่ในชีวิตประจำวันของเรา หากเราหาโอกาสที่เหมาะสมในการแสดงให้เห็นเป็นตัวอย่าง และค่อยๆสอนสอดแทรกแนวคิดเรื่องการใช้เงินไปในชีวิตประจำวัน เด็กก็จะซึมซับได้เองโดยอัตโนมัติ อย่างไรก็ตาม คุณพ่อคุณแม่ควรคำนึงถึงวัยของลูกในการสอนเรื่องการใช้เงิน เพื่อให้เจ้าตัวน้อยเรียนรู้ได้ง่ายขึ้นดังนี้ค่ะ

สอนลูกวัย 2 – 3 ขวบ สำหรับเจ้าตัวน้อยวัยนี้อาจยังไม่เข้าใจเรื่องคุณค่าของเงินเท่าใดนัก แต่คุณพ่อคุณแม่สามารถเริ่มสอนให้ลูกรู้จักชื่อเรียกและมูลค่าของเหรียญและธนบัตรชนิดต่างๆได้แล้ว โดยใช้วิธีเล่นสนุกๆอย่างการนำเหรียญวางไว้ใต้แผ่นกระดาษ แล้วใช้ดินสอระบายบนรอยนูนของเหรียญ เพื่อให้ลวดลายของเหรียญชนิดนั้นๆปรากฏขึ้นบนกระดาษ แล้วให้ลูกสังเกตว่าแต่ละเหรียญต่างกันอย่างไร พร้อมบอกมูลค่าของเหรียญชนิดนั้นๆ ก่อนจะให้ลูกหยิบเหรียญมาจับคู่กับรูปที่ปรากฏบนกระดาษ สำหรับธนบัตรอาจใช้กระดาษสีมาตัดและเขียนมูลค่าที่เท่ากับธนบัตรจริงๆ แล้วให้ลูกได้จับคู่ของจริงกับกระดาษสีที่ตัดไว้ เช่น ใช้กระดาษสีเขียวแทนแบงก์ยี่สิบ สีแดงแทนแบงก์ร้อย เป็นต้น

สอนลูกวัย 4 – 5 ขวบ หนูน้อยวัยนี้ชื่นชอบการเล่นบทบาทสมมุติ และโตพอที่จะเข้าใจเรื่องมูลค่าของเงินบ้างแล้ว ชวนลูกเล่นซื้อของขายของ โดยสลับให้ลูกเป็นทั้งคนขายและคนซื้อ ใช้เงินของเล่นในการจับจ่าย เปิดโอกาสให้ลูกได้ตั้งราคาสินค้าและเลือกซื้อของในงบที่กำหนด นอกจากนี้เวลาที่ออกไปซูเปอร์มาร์เก็ตซื้อของเข้าบ้าน ลองเปิดโอกาสให้ลูกได้ช่วยจดรายการของที่จะซื้อ และให้ลูกได้ลองดูป้ายราคาเพื่อเปรียบเทียบซื้อสินค้าที่คุ้มค่ามากที่สุด คุณพ่อคุณแม่อาจต้องเหนื่อยในการพูดอธิบาย แต่ลูกจะได้ซึมซับเรื่องการรู้จักใช้เงินและนำไปประยุกต์ใช้ในชีวิตได้เมื่อเขาโตขึ้น

สอนลูกวัย 6 ขวบขึ้นไป นอกจากจะชวนลูกไปซื้อของด้วยกันเหมือนกับการสอนลูกวัย 4 – 5 ขวบแล้ว คุณควรเริ่มปลูกฝังนิสัยรักการออม และฝึกให้ลูกรู้จักวางแผนการใช้เงินด้วยตัวเอง โดยให้เงินค่าขนมลูกในจำนวนที่แน่นอน ไม่ว่าจะให้เป็นรายวันหรือรายสัปดาห์ สอนให้ลูกลองวางแผนใช้จ่ายเพื่อให้มีเงินเหลือเก็บ เมื่อครบเดือนแรกลองนั่งคุยกับลูกว่าลูกวางแผนอย่างไร และมีเงินเก็บเท่าไร คอยให้คำแนะนำและกำลังใจ ระวังที่จะไม่วิพากษ์วิจารณ์หรือตัดสินการกระทำของลูกด้วยคำพูดในแง่ลบ เมื่อลูกออมเงินได้จำนวนหนึ่งก็ชวนลูกนำเงินไปฝากธนาคาร อธิบายถึงความสำคัญของการออม เปิดบัญชีในชื่อลูก ให้เขาเก็บรักษาสมุดบัญชีของตัวเอง ลูกจะเกิดความภาคภูมิใจในตนเอง

“การทำงานร่วมกับผู้อื่นนั้น ที่จะให้เป็นไปโดยราบรื่น ปราศจากปัญหาข้อขัดแย้ง ย่อมเป็นไปได้ยาก เพราะคนจำนวนมากย่อมมีความคิดความต้องการที่แตกต่างกันไป มากบ้างน้อยบ้าง ท่านจะต้องรู้จักอดทนและอดกลั้น ใช้ปัญญา ไม่ใช้อารมณ์ ปรึกษากัน และโอนอ่อนผ่อนตามกันด้วยเหตุผล โดยถือว่าความคิดที่แตกต่างกันนั้นมิใช่เหตุที่จะทำให้เป็นข้อขัดแย้ง โต้เถียง เพื่อเอาแพ้เอาชนะกัน แต่เป็นเหตุสำคัญที่จะช่วยให้เกิดความกระจ่างแจ้งทั้งในวิถีทางและวิธีการปฏิบัติงาน”

พระบรมราโชวาทของพระบาทสมเด็จพระปรมินทรมหาภูมิพลอดุลยเดช ในพิธีพระราชทานปริญญาบัตร มหาวิทยาลัยขอนแก่น 17 ธันวาคม 2541

สอนลูกยอมรับความแตกต่าง อยู่อย่างเข้าใจ

ในสังคมเรานั้นมีความแตกต่างหลากหลาย โดยเฉพาะอย่างยิ่งในสังคมยุคใหม่ที่ทุกส่วนในโลกเชื่อมโยงถึงกันได้อย่างง่ายดาย ความหลากหลายทางเชื้อชาติ วัฒนธรรม ศาสนา ความเชื่อ และทัศนคติต่างๆ แม้จะเป็นสิ่งธรรมดาที่มีอยู่ในสังคมมาช้านาน แต่เมื่อโลกที่เชื่อมโยงเข้าด้วยกัน ความแตกต่างเหล่านี้ก็ยิ่งเด่นชัดขึ้น ปฏิเสธไม่ได้ว่าเราต้องเผชิญกับความแตกต่างหลากหลายในด้านต่างๆในสังคมทุกๆวัน ดังนั้นการเรียนรู้ที่จะยอมรับและเข้าใจความแตกต่างเหล่านั้นคือหัวใจสำคัญที่จะทำให้เรามีชีวิตอยู่ในสังคมได้อย่างมีความสุข

การสอนลูกให้เข้าใจและรับมือกับความแตกต่างนั้น หัวใจสำคัญต้องเริ่มจากคุณพ่อคุณแม่ที่ต้องประพฤติตนเป็นตัวอย่างที่ดีให้ลูกค่ะ เริ่มต้นง่ายๆในชีวิตประจำวัน เช่น การไม่วิพากษ์วิจารณ์หรือล้อเลียนรูปลักษณ์ของคนอื่นที่ไม่เหมือนเรา ไม่ให้คุณค่ากับภาพลักษณ์ภายนอกมากกว่าความสำคัญของจิตใจ จริงๆการสอนเจ้าตัวน้อยในเรื่องนี้เป็นเหมือนการปลูกฝังทัศนคติที่ทำได้ตั้งแต่ลูกยังแบเบาะ เพราะในทุกๆวันลูกเฝ้ามองดูคุณเป็นแบบอย่างอยู่เสมอ เด็กเรียนรู้จากการเลียนแบบ ดังนั้นหากคุณต้องการให้ลูกมีแนวคิดในการดำรงชีวิตอย่างไร พ่อแม่เริ่มได้จากการเป็นตัวอย่างให้ลูกเห็น

• สังเกตทัศนคติของตนเองอยู่เสมอ พยายามอย่าใช้ทัศนคติแบบเหมารวม รวมทั้งเป็นตัวอย่างที่ดีให้ลูกเห็นในเรื่องการเคารพความแตกต่างหลากหลายในสังคม
• ระลึกอยู่เสมอว่าลูกคอยฟังสิ่งที่คุณพูดอยู่เสมอ แม้ว่าคุณไม่ได้พูดกับเขาก็ตาม ระวังถ้อยคำและน้ำเสียงที่คุณใช้พูดถึงคนที่แตกต่าง ไม่ควรล้อเลียนภาพลักษณ์ของคนอื่นเพียงเพราะเห็นว่าเป็นเรื่องตลก
• เลือกหนังสือ เพลง หรือเรื่องราวตามสื่อต่างๆอย่างระมัดระวัง อิทธิพลของสื่อต่อการหล่อหลอมทัศนคติของคนเรามีพลังมากกว่าที่เราคาดคิด
• หาโอกาสสอนและอธิบายให้ลูกฟังว่าการล้อเลียนคนอื่นที่ต่างจากเราเป็นการไม่ให้เกียรติและไม่สุภาพ อีกทั้งยังทำร้ายความรู้สึกของคนที่ถูกล้อเลียนอีกด้วย เช่น ในรายการทีวีที่ล้อเรื่องสีผิวหรือน้ำหนักของบุคคล เป็นต้น
• สร้างสังคมแห่งการให้เกียรติและยอมรับซึ่งกันและกันในครอบครัว ยอมรับทักษะ ความชื่นชอบ และสไตล์ที่ต่างกันของลูกแต่ละคน ให้คุณค่ากับความเป็นตัวของตัวเองของสมาชิกในครอบครัว
• เปิดโอกาสให้ลูกได้พบปะผู้คนและสังคมที่หลากหลายด้วยการพาลูกทำกิจกรรมต่างๆ เช่น เข้าค่ายฤดูร้อน หรือเป็นอาสาสมัครกิจกรรมเพื่อสังคม
• อธิบายให้ลูกเข้าใจว่าการยอมรับความแตกต่างไม่ได้หมายถึงการยอมรับพฤติกรรมที่ไม่พึงประสงค์ เช่น คนที่รังแกคนอื่น แต่การยอมรับความต่างคือการเข้าใจว่าคนทุกคนมีสิทธิได้รับการยอมรับ ปฏิบัติ และให้เกียรติอย่างเท่าเทียมกัน

ในความโศกเศร้า คุยกับลูกอย่างไร

การเสด็จสวรรคตของพระบาทสมเด็จพระปรมินทรมหาภูมิพลอดุลยเดช นับเป็นการสูญเสียครั้งยิ่งใหญ่ที่สุดครั้งหนึ่งของชาวไทย บรรยากาศแห่งความโศกเศร้าที่ปกคลุมไปทั่วทั้งแผ่นดินย่อมส่งผลต่อประชาชนตัวน้อยๆอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้ และคุณพ่อคุณแม่จำนวนไม่น้อยคงต้องคิดตอบคำถามลูกว่าเกิดอะไรขึ้น ทำไมแม่ถึงน้ำตาไหลทุกครั้งที่ดูข่าว ทำไม่คุณพ่อดูซึมๆ คุณปู่คุณย่าคุณตาคุณยายก็ไม่สดใสเหมือนเดิม

ผศ. พญ.ปราณี เมืองน้อย จิตแพทย์เด็กและวัยรุ่น สถาบันสุขภาพเด็กแห่งชาติมหาราชินี (รพ.เด็ก) กรมการแพทย์ มีข้อแนะนำพ่อแม่ผู้ปกครองในการพูดคุยกับลูกในเรื่องนี้ว่า ควรบอกลูกอย่างตรงไปตรงมา โดยเลือกใช้คำที่เด็กเข้าใจได้ง่ายๆ เช่น “ในหลวงกลับไปอยู่บนสวรรค์แล้ว แม่เสียใจเพราะจะไม่มีโอกาสได้เห็นท่านอีก” โดยไม่ต้องอธิบายให้ซับซ้อน เพราะเด็กเล็กยังไม่เข้าใจเรื่องความตายมากนัก ในกรณีที่คุณแม่หรือสมาชิกในครอบครัวมีความโศกเศร้ามาก บรรยากาศในครอบครัวมีแต่ความหม่นหมอง เด็กๆอาจรู้สึกไม่มั่นคงปลอดภัย เพราะผู้ใหญ่มีท่าทีที่เปลี่ยนแปลงไป คุณควรให้ความมั่นใจกับลูก รวมทั้งทำกิจวัตรประจำวันต่างๆกับลูกให้เป็นปกติมากที่สุดเท่าที่จะทำได้

“พ่อแม่อาจใช้โอกาสนี้อธิบายให้ลูกเข้าใจถึงอารมณ์เศร้าที่เกิดขึ้นได้เป็นเรื่องธรรมดา แต่เมื่อเศร้าโศกร้องไห้แล้ว ก็ต้องจัดการกับอารมณ์ของตัวเองและดำเนินชีวิตต่อไป เล่าให้ลูกฟังถึงพระราชกรณียกิจของในหลวงรัชกาลที่ 9 ความดียิ่งใหญ่ที่ท่านทรงทำให้ประชาชน ทำให้ท่านทรงเป็นที่รักของปวงชนชาวไทย เมื่อท่านเสด็จสู่สวรรคาลัย ทุกคนจึงเสียใจมาก บอกลูกว่าการทำความดีเป็นสิ่งที่ยิ่งใหญ่ และถึงแม้ว่าผู้ที่ทำดีจะจากไป แต่ความดียังคงอยู่ให้คนรุ่นหลังได้ระลึกถึงเสมอ” ผศ. พญ.ปราณี กล่าวทิ้งท้าย

เรียบเรียงโดย : saipiroon_แพรวดอทคอม

ภาพ : Kate Napaphat

แม้มีเรื่องโศกเศร้าอันยิ่งใหญ่จนหัวใจคนไทยแทบสลาย แต่คำสอนที่ พ่อหลวง พ่อของแผ่นดิน หรือในหลวงรัชกาลที่ 9 ที่เพิ่งตรัสให้คนไทยตระหนักรู้ถึงหน้าที่ของตัวเองนั้น ก็เป็นสิ่งที่ทำให้คนไทยหลายๆคนยังคงเดินหน้าใช้ชีวิตต่อไป และหากจะเปลี่ยนแปลงบ้าง ก็คงเป็นเรื่องที่คนไทยหันมาให้ความสำคัญต่อพระบรมราโชวาทของพ่อหลวง และได้นำมาปรับใช้กับชีวิตของตนเอง เพื่อก่อประโยชน์สูงสุดทั้งต่อตนเองและสังคมกันมากขึ้น

สมเด็จพระเทพรัตนราชสุดาฯ สยามบรมราชกุมารี
มีพระราชดำรัชถึง พ่อหลวง
ปรากฏบนหนังสือ “ในหลวงของเรา” ไว้ดังนี้

“เวลาที่ทรงพระสำราญ คือ เวลาที่เสด็จออกวางโครงการพัฒนาประเทศ และเห็นว่าพระราชดำริคงจะมีประโยชน์ต่อประชาชนในเวลาที่เห็นผลจากโครงการต่างๆ อีกประการหนึ่ง สิ่งที่ทำให้ทรงพระสำราญคือ การที่ได้ทอดพระเนตรเห็นประชาชนมีน้ำใจต่อท่านและประชาชนด้วยกัน ไพร่ฟ้าข้าแผ่นดินจะมีส่วนช่วยพระองค์ท่านได้ โดยการช่วยตัวเอง ช่วยเพื่อนร่วมชาติคนอื่นๆ มีความรัก ความสามัคคี ทำตนเป็นพลเมืองดี เห็นแก่ชาติบ้านเมือง”

(พระราชดำรัสของสมเด็จพระเทพรัตนราชสุดาฯ สยามบรมราชกุมารี
หนังสือในหลวงของเรา)

เชื่อว่าภาพเหตุการณ์ดีๆที่เกิดขึ้นในระหว่างนี้และวันต่อๆไปนั้น ได้ทำให้พ่อหลวงที่อยู่บนฟ้าทรงพระสำราญ เปี่ยมสุข ดังที่เคยให้พระราชดำรัสในการเสด็จออกมหาสมาคม วันที่ 9 มิถุนายน 2549 ดังนี้

“…ความเป็นอันหนึ่งอันเดียวกันของทุกคนทุกฝ่ายนี้ ทำให้ข้าพเจ้าเห็นแล้วมีกำลังใจมากขึ้น นึกถึงคุณธรรมเป็นที่ตั้งของความรัก ความสามัคคี ที่ทำให้คนไทยเราสามารถร่วมมือร่วมใจกันรักษาและพัฒนาชาติบ้านเมืองให้เจริญรุ่งเรืองสืบต่อกันมาได้ตลอดรอดฝั่ง…”

(พระราชดำรัสในการเสด็จออกมหาสมาคม 9 มิถุนายน 2549)

สมเด็จพระเทพรัตนราชสุดาฯ และในหลวงรัชกาลที่ 9

ทำดี มีน้ำใจต่อตนเองและคนอื่น

มาร่วมมือช่วยกันดูแลประเทศไทย บ้านของเราชาวไทยให้ดีกันเถอะ…

ที่มา : นิตยสารแพรว ปีที่ 33 ฉบับที่ 774 (25 พ.ย. 54)
ภาพ : นิตยสารแพรว ฉบับที่ 774, Sriploi, Facebook – Natcha Preamkatok, Supitcha Prakham, นิทรรศการพลังแผ่นดิน อัศจรรย์งานศิลป์แผ่นดินสยาม, Phu Nutd ,Silpakorn University