เหตุผลที่ "มู่หลาน" เวอร์ชั่นคนแสดง ต้องแต่งหน้าขาว ปัดแก้มแดง คล้ายงิ้ว

เชื่อว่าหลายคนคงได้เห็นตัวอย่างภาพยนตร์ “มู่หลาน” เวอร์ชั่นคนแสดงที่รับบทโดย หลิวอี้เฟย (Liu Yifei) ซูเปอร์สตาร์สาวสวยชาวจีน ที่จะเข้าฉายในปี 2020 นี้แล้ว ซึ่งหนึ่งในฉากที่ถูกพูดถึงและเรียกเสียงฮือฮาได้ไม่น้อย คือ ฉากที่มู่หลานต้องแต่งหน้าขาววอก ปัดแก้มแดง ทาปากสีแดงสดทาหน้าผากสีเหลืองเป็นรูปพัด และมีรูปดอกสีแดงตรงกลางหน้าผาก แบบที่ปัจจุบันเรามักมองว่าเป็นการแต่งหน้าลอย หน้าขาวคอดำ ซึ่งจริงๆ แล้วในเวอร์ชั่นการ์ตูน มู่หลาน ก็ได้แสดงลุคหน้าขาว แต่อาจจะไม่ลงดีเทลจุดอื่นเหมือนเวอร์ชั่นคนแสดงให้เห็นในฉากกำลังล้างหน้า พร้อมเริ่มร้องเพลง Reflection ซึ่งเหตุผลที่ต้องแต่งหน้าแบบนี้มีที่มา คือ

ย้อนประวัติศาสตร์กลับไปประมาณ 1,400 ปีที่แล้ว ในช่วงยุคราชวงศ์ถังในปีค.ศ. 618 – ค.ศ. 907 ที่กินเวลาร่วมกว่า 300 ปี ในยุคราชวงศ์ถังนี้ถือเป็นยุคที่มีความรุ่มรวยทางศิลปะอยู่มาก ไม่ว่าจะเป็นทางด้านกวี เช่น ผลงานของเฉินจื่ออ๋าง หลี่ไป๋ หรือ หยวนเจิ่น ทางด้านงานศิลป์มีผลงานภาพวาดของ หยานลี่เปิ่น อู่เต้าจื่อ และหวางเหวย นอกจากนี้แล้วถ้าสังเกตตามภาพของหญิงสาว หรือ สตรีที่มีบรรดาศักดิ์ต่างๆ ในยุคนี้ สตรีแทบทุกคนล้วนมีการแต่งหน้าที่ไม่ต่างจากมู่หลานฉบับคนแสดงเลย

และจากหลักฐานทางประวัติศาสตร์ไม่ว่าจะเป็นภาพสตรีเล่นเหวยฉี (หมากล้อม) หรือรูปปั้นสตรีในช่วงยุคสมัยรางวงศ์ถัง สตรีดังกล่าวล้วนมีค่านิยมความงามและขั้นตอนในการแต่งหน้าที่คล้ายคลึงกันคือ ต้องทาหน้าให้ขาว ปัดแก้มให้แดง ทาหน้าผากให้เป็นสีเหลือง ทาปากสีแดง และแต่งจุดดอกไม้ที่หน้าผาก

ดังนั้นแล้วจากสตรีในรางวงศถัง ตั้งแต่มู่หลานเวอร์ชั่นการ์ตูนจนถึงมู่หลานฉบับคนแสดง ล้วนเป็นการส่งต่อภาพความงามของสตรีในอดีตส่งผ่านมายังปัจจุบันซึ่งถือเป็นหนึ่งในความงดงามที่ทางค่ายดิสนีย์ต้องการที่จะถ่ายทอด

และอีกตำนานมู่หลานที่เล่าขานต่อกันว่ามีต้นกำเนิดในช่วง ราชวงศ์เหนือ-ใต้/หนานเป่ยเฉา/南北朝 เป็นช่วงเวลาระยะสั้นๆ แต่เต็มไปด้วยความหลากหลายของอารยธรรมจีน เริ่มต้นด้วยเผ่าเซียนเป่ย-กลุ่มชาวฮั่น มาจนถึงราชวงศ์สุย ดังนั้น ใครเห็นการแต่งหน้าแบบนี้แล้วรู้สึกว่าจะถังก็ไม่ถังจะสุยก็ไม่สุย เพราะว่าราชวงศ์เหนือ-ใต้ เป็นต้นกำเนิดแฟชั่นของทั้งสมัยสุยและถังค่ะ

ความโดดเด่นที่สุดของราชวงศ์เหนือ-ใต้ คือ การทาเครื่องสำอางสีเหลืองกลางหน้าผาก คิ้วดำหนาและไฮไลท์ส่วนอื่นๆ ด้วยสีเหลืองอ่อน นอกจากนี้จะมีการวาดดอกไม้ลงบนแถบเหลืองๆเรียกว่า “花黄/ฮวาหวง” และนี่คือการแต่งหน้าที่ทันสมัยที่สุดในช่วงเวลานั้น

ส่วนดอกไม้แต้มๆ กลางหน้าผาก ตำนานเล่าว่าในสมัยยุคราชวงศ์เหนือ-ใต้ ธิดาของฮองเต้หนานเฉาซ่ง องค์หญิงโชว่หยาง แอบเข้าไปบรรทมอยู่ใต้พระวิหาร จนมีกลีบดอกเหมยตกมาลงบนหน้าผาก เมื่อตื่นมาเช็ดเท่าไหร่ก็ไม่ออก สาวๆ ในวังเห็นเข้าก็รู้สึกว่าสวยมาก เลยวาดดอกเหมยทำตามด้วยซะเลย ดอกใหญ่ดอกเล็กก็ว่ากันไปค่ะ เรียกว่า “寿阳落梅妆/โชว่หยางลั่วเหมยจวง”

ทำให้แฟชั่นนี้ถูกส่งต่อให้สมัยราชวงศ์ถังและซ่ง เรียกว่า “花钿 ฮวาเตี้ยน” หรือ “花子 ฮวาจื่อ” มีการเพิ่มลายดอกไม้อื่นๆ ลายสัตว์ตัวเล็กๆ บางคนใช้เป็นกระดาษหรือแผ่นทองมาแปะแทนเลย เพราะฉะนั้น ลุคที่เห็นนี้ในสมัยนั้นถือว่าเป็นลุคที่สวยมากเลยล่ะ