เปิดใจ “เฌอปราง” จากวันแรกถึงวันนี้ ขึ้นแท่นไอดอลอายุน้อย แต่เต็มร้อยเกินวัย

เปิดใจเอ็กซ์คลูซีฟ “เฌอปราง อารีย์กุล” เบื้องลึกเบื้องหลังจากวันแรกถึงวันนี้ วันที่ขึ้นแท่นไอดอลอายุน้อย แต่ความคิดความอ่านเต็มร้อยเกินวัย

แคปเฌอ BNK48 หรือ “เฌอปราง อารีย์กุล” ไอดอลสาววัย 24 ปี เธอเป็นทั้งต้นแบบและแรงบันดาลใจให้คนรุ่นใหม่มากมาย ไม่เพียงความสามารถในการร้อง เต้น แสดง ยังมีความมุ่งมั่น ตั้งใจ พยายาม เพราะเธอเชื่อว่า “ไม่มีความสำเร็จใดได้มาโดยง่าย”

ย้อนกลับไปวันแรกของการเป็น BNK48 (2560) ถึงวันนี้ ชีวิตเปลี่ยนไปอย่างไรบ้างคะ

“เยอะมากๆ ค่ะ แต่คงเพราะเฌอเข้ามาด้วยความไม่คาดหวังมั้งคะ ช่วงแรกจึงไม่รู้ว่าตัวเอง กดดันขนาดไหน กระทั่งพอเริ่มเปิดตัว ก็เริ่มลุ้นเหมือนกันว่ายอดฟอลโลว์จะขึ้นเท่าไร คนจะชอบไหม ซึ่งพอขึ้นมาอยู่ระดับบน ๆ ก็เริ่มรู้สึกว่าเราก็น่าจะมีฐานแฟนคลับในระดับหนึ่งนะ จึงพยายามพัฒนา และดันตัวเองไปในจุดที่เราพอจะทำได้

“ความกดดันต่อมาคือ จะพิสูจน์ตัวเองอย่างไรให้เร็วที่สุด จะเพิ่มสกิลตัวเองอย่างไรให้พอ ไปวัดไปวาได้ คืออาจไม่ดีที่สุด แต่ขอให้อยู่ในเกณฑ์ที่ทำงานได้ เพราะอย่างที่บอกว่าเฌอมาจาก ศูนย์ ความจริงต้องบอกว่ายิ่งกว่าศูนย์อีกค่ะ น่าจะติดลบด้วยซ้ำ เพราะเฌอไม่เคยทำงานด้านนี้

“จะมีก็แค่เป็นเชียร์ลีดเดอร์ตอนประถม กับมีทักษะการพรีเซ็นเทชั่น การพูด การนำเสนอ ส่วนเรื่องการใช้เสียง สกิลการร้องเพลง การวอร์มเสียงต่าง ๆ ไม่มีเลย ชอบฟังอย่างเดียวมาตลอด ตอนแรกจึงไม่ได้คาดหวังว่าจะได้รับเลือก แต่พอได้เข้ามาจริง ๆ จึงต้องเปลี่ยน ต้องพัฒนาตัวเอง แม้จะต้องพยายามอย่างหนักและใช้เวลาพอสมควร ซึ่งเฌอเพิ่งรู้สึกว่าตัวเองผ่านมาตรฐานก็ช่วง ปีนี้เองค่ะ”

เฌอหมายถึงมาตรฐานของตัวเอง?

“ค่ะ ทั้งมาตรฐานของตัวเองและเกณฑ์ของวงที่เราคิดว่าควรจะเป็น คือรู้สึกว่าตัวเองร้องได้ ไวขึ้น ดีขึ้น อย่างงานที่ผ่านมา (ซีรี่ส์ของ Cat Radio TV) เฌอได้ซ้อมร้องเพลงก่อนเข้าห้องอัดจริง แค่วันเดียว แต่ก็สามารถทำได้ ซึ่งเฌอดีใจกับตัวเองมากนะ เหมือนเราก้าวมาอีกขั้นแล้ว ทั้งแฮ็ปปี้ สบายใจ และรู้สึกว่าเรามาอยู่ในมาตรฐานที่ใช้ช่องเสียงได้มากขึ้น ร้องเพลงได้หลากหลายขึ้นในระยะ เวลาอันสั้น

“จากเมื่อก่อนไม่รู้เลยว่าต้องทำอะไรบ้าง เสียงก็ไม่ดี เวลาร้องเพลงพี่ ๆ ทีมงานเคยบอกว่า ‘ร้องได้แค่นี้ก็พอแล้ว’ เพราะเฌอร้องไม่เก่ง ร้องได้ไม่กี่แบบ แต่ตอนนี้พัฒนาขึ้นแล้ว คำพูดของ พี่ ๆ เปลี่ยนเป็น ‘ร้องดีแล้วนะ แต่ขอลองร้องแบบอื่นอีกได้ไหม’ ซึ่งมันทำให้รู้ว่าเราพัฒนาไปอีกขั้น แล้ว…แค่นี้ก็ดีใจแล้วค่ะ” (ยิ้ม)

ระยะเวลา 3 ปีของเฌอปราง BNK48 ช่วงไหนโหดที่สุด

“สำหรับเฌอคือตอนเลือกตั้งครั้งแรกค่ะ (BNK48 6th Single Senbatsu General Election เดือนมกราคม 2562) แล้วมีคอนเสิร์ตของวงด้วย ทุกคนยังมึน ๆ กันอยู่ ต้องซ้อมในส่วนงานของตัวเอง ด้วย กดดันไปหมด ถ้าใครได้ดูภาพยนตร์สารคดี One Take จะเห็นเบื้องหลังว่าหลายคนรู้สึกว่าพี่เฌอได้อยู่แล้ว พี่เฌออยู่อันดับ สูงอยู่แล้ว ไม่ต้องกดดันเลย

“แต่สำหรับเฌอ ตอนนั้นกลับรู้สึกว่าเขาไม่ลุ้นกับเราหน่อยเหรอ หรือน้อง ๆ จะไม่ดีใจกับการที่เราได้อยู่ตรงนี้ มันทำให้เฌอกังวล และถ้าเฌอไปปลอบน้อง ๆ เขาก็คงรู้สึกว่าก็เพราะเราได้อยู่แล้วไง กลัวความรู้สึกในตอนนั้นมาก ๆ เฌอจึง เลือกที่จะนิ่งแล้วทำหน้าที่ของตัวเองให้ดีที่สุด ซึ่งพอวันที่ประกาศผลด่วนรอบแรก เฌอดีใจมากนะ พอผลด่วนรอบสองออก ก็รู้สึกอีกว่าน้อง ๆ ไม่ดีใจกับฉันนิดหนึ่ง เหรอ คือก็มีคนเข้ามาแสดงความยินดีด้วยนะคะ แต่ประมาณแค่ 10 คน

“ซึ่งเฌอเข้าใจว่าทุกคนกังวลเรื่องของตัวเองอยู่ แต่ก็อดรู้สึกไม่ได้ว่า เขาไม่ยินดีกับเราเหรอ พอวันประกาศผลจริง เฌอจึงเลือกพูดบนเวทีว่า ไม่รู้ว่า จะมีใครยินดีกับเราไหม เพราะไม่อย่างนั้นเรื่องนี้…ก็จะค้างคาใจเฌออยู่แบบนั้น”

การพูดครั้งนั้น…ส่งผลอย่างไรบ้าง

“ทุกคนเข้ามากอดเฌอ…ซึ่งทำให้เฌอมีแรงทำงานตรงนี้ต่อค่ะ เพราะ กลายเป็นว่าที่ 2 คือจุดที่ดี ที่สุดสำหรับเฌอในตอนนี้ เพราะจากที่หลายคน พูดว่าเฌอแบกวงไว้… วงถึงอยู่ได้ มันไม่จริง เฌอเป็นแค่ส่วนเล็กๆ ส่วนเดียว แต่ตอนนี้ เราลบล้างคำนั้นได้แล้วจริง ๆ แล้วเฌอรู้สึกว่าไม่ว่าเราจะอยู่ตรงไหนก็ตาม เฌอรู้ว่าแฟน ๆ จะไปกับเฌอ คอยดู คอยสนับสนุนอยู่ตลอด

“แต่จุดสำคัญที่ทำให้การทำงานตรงนี้มีความที่สุดก็คือเพื่อนร่วมงาน อันนี้ เป็นปัจจัยหลักที่ทำให้เฌอตอบคำถามตัวเองได้ว่าฉันควรทำงานตรงนี้ต่อไปไหม เพราะเรื่องฝั่งบริหาร ผู้ใหญ่ ทีมงาน ก็เรื่องหนึ่งนะคะ อันนั้นทุกอย่างโอเค มีแฟนคลับเราก็แฮ็ปปี้ แต่สิ่งสำคัญคือเมมเบอร์ทุกคน เพราะเราต้องทำงาน ด้วยกัน ต้องเต้น ต้องซ้อม อยู่ด้วยกันตลอด

“ในการทำงาน อย่างหน้าที่กัปตันวง ถ้าเราทำไปแล้วเกิดคำถามว่าที่ทุ่มเทไป ทำเพื่ออะไร มันก็คงจะไม่ดี ตัวเราเองก็นอยด์ ซึ่งเฌอไม่อยากให้เกิดขึ้น เพราะ เรายังเต็มใจที่จะทำ ฉะนั้นถ้าเราเคลียร์ใจกับเมมเบอร์ได้ในระดับหนึ่ง เราก็อยาก ทำให้สบายใจ เราจะเต็มที่ มีความสุขที่จะทำงาน วันนั้นจึงเหมือนเป็นการ ปลดล็อกเฌอเลยค่ะ ทำให้เข้าใจว่ามีเมมเบอร์ที่เข้าใจและยังให้กำลังใจกันอยู่

“คือช่วงนั้นมีจุดพีคหลายอย่างค่ะ ทั้งร้อง เต้น งานแสดง ทุกอย่างใหม่ สำหรับเฌอมาก แต่พอปรับตัวได้ เริ่มเข้าใจทุกอย่างมากขึ้น ใจเราก็ดีขึ้นค่ะ บวกกับช่วงที่ไปได้ World Senbatsu ที่ญี่ปุ่น เป็นความรู้สึกที่ว่าเป็นตัวแทนของวง ทำให้เห็นว่าทุกคนยินดีกับเราจริง ๆ นะ แฮ็ปปี้มาก ๆ ค่ะ

“ส่วนอีกความรู้สึกก็คือ เฌอดีใจมากที่ได้อยู่ในซีนประวัติศาสตร์ตรงนั้น ได้ไปอยู่ในจุดที่ไอดอลที่เราชื่นชอบอยู่ และอันดับที่เราอยู่ก็สูงกว่าไอดอลญี่ปุ่น บางคนที่เราติดตามมาตลอด มันจึงเกิดอีกความรู้สึกว่า…นี่เรื่องจริงเหรอ จริงใช่ไหม ซึ่งเฌอภูมิใจที่ได้เป็นส่วนหนึ่งที่ทำให้ BNK48 เป็นที่รู้จักในระดับสากล ทำให้ทุกคน ได้รู้ว่าไอดอลไทยมีความสามารถอย่างไร ตรงนี้แหละค่ะที่ภูมิใจมาก” (ยิ้มกว้าง)

สำหรับเฌอ ความท้าทายของการเป็นไอดอลคืออะไรคะ

“ส่วนหนึ่งคือการทำงานกับคนหมู่มากค่ะ เป็นเรื่องจิตวิทยาอย่างหนึ่ง ซึ่งเฌอมีความสนใจเรื่องนี้อยู่แล้วบ้าง ต้องขอบคุณโรงเรียนตั้งแต่สมัยมัธยม จนถึงมหาวิทยาลัยที่มีกิจกรรม ได้ลงพื้นที่ ได้เจอผู้คนหลากหลาย ได้ทำงาน สังคมค่อนข้างเยอะ และช่วงมหาวิทยาลัย เฌอได้เรียนวิชาเลือก Educational Psychology จิตวิทยาการเรียนรู้ของมนุษย์ เพื่อให้เข้าใจว่ามนุษย์มีการเรียนรู้ ยังไง จะได้พอเข้าใจหรือจินตนาการออกว่าเวลาใครแสดงออกแบบนี้เพราะ อะไร หรือควรเข้าหาคนนี้อย่างไร และพอเราเข้าใจมากขึ้น ก็ทำให้มีทักษะที่จะ เข้าหาคน พูดคุย หรือเข้าใจคนอื่น ไม่อย่างนั้นก็คงเป๋มากกว่านี้

“เพราะยิ่งคนเยอะ ยิ่งหลากหลายความคิด แต่เราจะทำอย่างไรให้บาลานซ์ที่สุด จุดไหนที่ต้องแข็ง ตรงไหนที่ต้องอ่อน เนื่องจากการทำงานตรงนี้ไม่ได้ มีแต่เรื่องงาน แต่คือเรื่องชีวิตทั้งหมด ทักษะสำคัญคือการพูดคุย เข้าใจกัน และมี Empathy มีความเห็นอกเห็นใจซึ่งกันและกัน”

แล้วเวลาเจอคอมเมนต์ด้านลบในโลกโซเชียล เฌอรับมืออย่างไร

“บอกตามตรงว่าเจอทีไรก็เศร้าและนอยด์ค่ะ เพราะยังปล่อยวางไม่ได้ ขนาดนั้น ซึ่งวิธีจัดการก็แล้วแต่ครั้งไป บางครั้งเฌอก็ปล่อยให้ตัวเองคิดมาก ไปเลย บางครั้งใช้วิธีระบายออกมาในคลาสแอ๊คติ้ง (การแสดง) คือระบายมัน ออกมา ดีดมันออกมาให้สุด เพื่อให้หมดไป

“ก่อนหน้านี้เฌอไม่ค่อยรู้วิธีจัดการอารมณ์ตัวเอง กระทั่งได้เรียนคลาสแอ๊คติ้งค่ะ เพราะเราต้องจัดการอารมณ์ตัวเองเพื่อจะเข้าถึงตัวละคร ซึ่งเป็น การทำงานที่สามารถนำมาปรับใช้ในชีวิตจริงได้

“อย่างบางคนอาจจะนั่งสมาธิหรือกำหนดจิตอยู่กับตัวเอง เพื่อให้เข้าใจ ตัวเองมากขึ้น แต่สำหรับเฌอ การแสดงคือทางลัดค่ะ เพียงแต่คุณต้องเปิดใจ และยอมรับตัวเองให้ได้จริง ๆ เฌอรู้สึกว่าการแสดงกับการกำหนดจิตทำสมาธิ ใกล้กันมาก เพราะคือการเข้าใจตัวเอง

“มีช่วงหนึ่งเฌอเลือกตัดอารมณ์ไม่ดีทิ้ง เพื่อจะได้ไปทำอย่างอื่นต่อ จนกลายเป็นว่าช่วงหนึ่งรู้สึกว่าตัวเองเหมือนหุ่นยนต์ เพราะเราแค่เก็บกดอารมณ์ นั้นไว้ ไม่ได้ปล่อยออกมา พอได้เรียนการแสดงแล้วได้ระเบิดทุกอย่าง มัน เหมือนเราคลายเลยค่ะ ได้เข้าใจตัวเองมากขึ้นว่าจริง ๆ ฉันเป็นอย่างไร ได้เห็นตัวเอง และได้รู้วิธีจัดการอารมณ์ของตัวเอง”

มักจะเครียดกับเรื่องอะไรที่สุดคะ

“ช่วงหลังไม่ค่อยมีแล้วค่ะ ถ้าจะมี…ก็เรื่องงาน คงเพราะเฌอปลดล็อกตรงนั้นมาแล้ว ปล่อยวางได้ง่ายขึ้นกับหลาย ๆ เรื่องเลย แน่นอนว่าต้องมีเรื่องเครียดบ้างอยู่แล้ว เพียงแต่ไม่หนักเท่าเมื่อก่อน เหมือนเราเห็นวงโคจรของปัญหาว่าเดี๋ยวมันก็เป็นแบบนั้น ต่อด้วยอย่างนั้น แล้วก็วนกลับมาเหมือนเดิม ใช้คำว่าเข้าใจโลกมากขึ้นก็ได้ค่ะ

“อย่างตอนวัยรุ่น เวลาเจอเรื่องใหม่ ทุกอย่างจะเป็นจะตายมากสำหรับเรา แต่พอเจอเยอะขึ้น บ่อยขึ้น ก็เข้าใจเองว่าเดี๋ยวมันก็ผ่านไป เราแค่ต้องอยู่กับมันให้ได้ ต้องอึด (ยิ้ม) อาจดูเหมือนคนแก่เนอะ แต่เฌอเพิ่งจะอายุ 24 เองนะ” (หัวเราะ)

ตอนนี้เดินทางมาถึงเป้าหมายของตัวเองหรือยัง

“ถ้าเป็นเป้าหมายหรือความฝันในวง สำเร็จแล้วค่ะ ได้ไปอยู่ในจุดที่ตั้งใจแล้ว แต่เป้าหมายระยะสั้นตอนนี้ก็คือทำทุกวันให้ดีที่สุด ในระยะเวลาที่เรายังอยู่ตรงนี้ (ยิ้ม)

“คำว่าไอดอล ถ้าคุณร้องเก่ง เต้นเก่ง ก็ต่อยอดออกยูนิตไปเป็นศิลปินได้ ซึ่งเฌอก็กำลังเอาใจช่วยน้อง ๆ ในวงอยู่ค่ะ แต่สำหรับเฌอ ตอนนี้เลือกสายนักแสดง แต่ถามว่ายังสนุกกับการขึ้นเวทีไหม เอนจอยมากค่ะ มีความสุขที่ได้อยู่กับทุกคน แต่ถ้าต้องร้องเดี่ยวคงไม่มั่นใจ เพราะรู้สึกว่าเราไม่ได้ร้องเพลงเก่งขนาดนั้น

“ส่วนความฝันอย่างอื่นก็คืออยากไปท่องอวกาศค่ะ (ยิ้ม) อีกอย่างคือออกเดินทางไปใช้ชีวิตอยู่ที่ใดที่หนึ่งสักปีสองปี เพื่อเรียนรู้วัฒนธรรม เรียนรู้ผู้คนและรู้จักอะไรใหม่ ๆ ซึ่งจริง ๆ เวลาดูภาพยนตร์ก็ค่อนข้างเห็นเยอะนะคะ แต่สุดท้ายก็อยากไปสัมผัสด้วยตัวเองจริง ๆ ถ้าตอนนี้เลือกได้คงอยากไปทำงานในดิสนีย์แลนด์ สหรัฐอเมริกาค่ะ เพราะมีเพื่อนไปทำงานที่นั่นแล้วรู้สึกว่าน่าสนใจ ยิ่งเฌอชอบพวกคอสเพลย์ อินกับตัวละครต่าง ๆ อยู่แล้ว และเป็นสิ่งมหัศจรรย์มาก ๆ ที่เขาสามารถทำให้เด็ก ๆ เชื่อพวกเขาได้ เฌอว่ามันสุดยอดและมีพลังมาก แม้จะเป็นเรื่องเล็ก ๆ แต่เขาอาจจะทำให้เด็กคนหนึ่งเปลี่ยนไปได้ตลอดกาล

“คงเพราะเฌอโตมากับการ์ตูนด้วย สมัยเด็กตื่นมาดูทุกเช้าเสาร์ – อาทิตย์ สิ่งหนึ่งที่ได้จากการ์ตูนก็คือความไม่ค่อยยอมแพ้ ถ้าแพ้หรือล้มก็ต้องเริ่มใหม่ ซึ่งเนื้อเรื่องการ์ตูนส่วนใหญ่เป็นแบบนี้ คงเพราะเฌอถูกปลูกฝังมาแบบนี้ก็ได้มั้ง ทำให้รู้สึกว่าล้มยังไง…ก็ต้องไปต่อ” (ยิ้ม)

เคยคิดไหมว่าถ้าไม่ได้เป็นเฌอปราง BNK48 ตอนนี้จะทำอะไรอยู่

“ตอนนี้น่าจะไปเรียนต่ออะไรที่เกี่ยวกับวิทยาศาสตร์ค่ะ สันนิษฐานจากความชอบนะคะ เฌอสนุกกับการได้ทดลองอะไรใหม่ ๆ ยิ่งเป็นการค้นพบด้วยตัวเองจะรู้สึกว่ามหัศจรรย์มาก ๆ เฌอชอบความรู้สึกที่เห็นสิ่งที่ทดลองสำเร็จ แบบฉันฟิน ความเหน็ดเหนื่อยของฉันสัมฤทธิ์ผลแล้ว แม้มันจะเป็น 1 ใน 1,000 ก็ตาม

“เฌออาจจะไม่ได้เก่งขนาดคิดค้นอะไรใหม่ได้ แต่ชอบที่จะลงมือทำ เป็นลูกมือปฏิบัติการ ซึ่งในไทยยังขาดตรงนี้นะคะ ทั้งที่มีเด็กเก่ง ๆ เยอะมาก แต่อาจจะไปทำงานในต่างประเทศกัน เพราะไม่มีงานรองรับในเมืองไทย ซึ่งทำให้เฌออยากสนับสนุนงานด้านนี้ให้เป็นที่รู้จัก”

---

ติดตามอ่านบทสัมภาษณ์ฉบับเต็มได้ที่ นิตยสารแพรว ฉบับ 961

ภาพเพิ่มเติม : cherprang.bnk48official

บทความอื่นๆ ที่น่าสนใจ

อัพเดตชีวิต 15 ปี เส้นทางนักร้อง “เป๊ก-ผลิตโชค” ล้มลุกแล้วโลดแล่นด้วยพลังบวก

สวยไม่ได้จำกัดแค่ขาว! Samina ขอพิสูจน์ ค่านิยมความงาม เปลี่ยนไปแล้วหรือยัง?

เส้นทางสู่แชมป์ไม่ง่าย แมมมอธ วัย 18 ปี ลายมือสวยขั้นเทพ มุ่งฝึกฝนจนเป็นที่หนึ่ง