ได๋-ไดอาน่า หนึ่งในผู้ก่อตั้ง เราต้องรอด กลายเป็นที่พึ่งพิงของผู้ป่วยโควิด-19

พิธีกรสาวมากความสามารถ ได๋-ไดอาน่า จงจินตนาการ ถือเป็นแถวหน้าของวงการที่มีงานชุกมากที่สุด เรียกว่ามีอีเว้นต์ใหญ่ๆ ที่ไหนก็มักจะเห็นเธอปรากฏตัวเสมอ แต่หลังจากเกิดสถานการณ์การแพร่ระบาดของเชื้อโควิด-19 ก็ทำให้เธอกลายเป็นคนว่างงาน ที่ถึงขนาดเจ้าตัวเคยให้สัมภาษณ์เองว่า ทำอาชีพนี้มา 25 ปี เธอก็เพิ่งจะเคยพบกับเหตุการณ์แบบนี้

แม้ตัวเองจะลำบากแต่ได๋มองเห็นว่ายังมีคนที่ลำบากกว่าเธออีกมากมาย เธอจึงจับมือกับน้องสาวในวงการบันเทิงที่สนิท จ๊ะ-นงผณี มหาดไทย เปิดเพจ เราต้องรอด โดยมีเป้าหมายช่วยประสานโรงพยาบาลหาเตียงให้กับผู้ป่วย ซึ่งล่าสุดสาวจ๊ะใจไม่แข็งพอ เนื่องจากผู้ป่วยเยอะซึ่งมีทั้งเคสที่ช่วยได้และช่วยไม่ได้ ทำให้เธอต้องประกาศยุติบทบาทในที่สุด

ได๋-ไดอาน่า หนึ่งในผู้ก่อตั้ง เราต้องรอด ที่กลายเป็นที่พึ่งพิงของผู้ป่วยโควิด-19

จุดเริ่มต้นเราต้องรอด

ได๋ได้เล่าว่า จุดเริ่มต้นมาจากการที่เธอเป็นคนที่ติดตามข่าวสารตลอด และเห็นว่ามีผู้ป่วยติดเชื้อที่ยังไม่ได้เตียงเป็นจำนวนมากก็เลยคุยกับจ๊ะว่าต้องทำอะไรสักอย่างหนึ่งเพื่อช่วยคนที่เป็นโควิด ซึ่งไม่นานก็มีคนส่งหาจ๊ะว่าอยากให้ช่วยเหลือในการประสานงานให้หน่อย พอติดต่อเรียบร้อยจ๊ะได้นำไปเล่าในอินสตราแกรมหลังจากนั้นก็มีคนส่งเรื่องเข้ามาเป็นจำนวนมาก หลังจากนั้นได้มีการคุยกันมีสมาชิกในกลุ่มได๋ จ๊ะ พี่สาวจ๊ะ และผู้ช่วยได๋ จึงได้ปรึกษากันและตั้งชื่อว่า เราต้องรอด

จากจุดเริ่มต้นกลุ่มคนเล็กๆ กลายเป็นกลุ่มที่มีอาสานับ 100

ได๋บอกว่าตอนแรกทำกันแบบไม่รู้ระบบทำให้ค่อนข้างยุ่งเหยิงมากบางอินบ็อกที่เข้ามาไม่มีคนเปิดดู แต่หลังจากเปิดมาได้ประมาณ 3 วัน ก็ได้รับข้อความจาก นิหน่า-สุฐิตา ปัญญายงค์ “ว่ามีอะไรให้ช่วยไหม” ซึ่งเราก็ได้เล่าปัญหาให้เขาฟัง ไม่ถึงวันเขาเซ็ตระบบ แล้วยังหาอาสามาเพิ่มจากจุดเริ่มต้นไม่กี่คนปัจจุบันทีมอาสาเราต้องรอดแต่ละส่วนมีสมาชิกมากกว่า 100 คนแล้ว

การทำงานของเราต้องรอด

สิ่งที่ประชาชนรับทราบส่วนใหญ่คือ เป็นโควิด ทุกคนต้องได้เตียง เตียงต้องมาเร็ว แต่ความจริงแล้วผู้ติดเชื้อเยอะมาก สิ่งที่เราต้องรอดทำคือช่วยประสานกับระบบกลาง  แล้วชื่อก็จะไปตามลิสต์คิว ซึ่งกลายเป็นปัญหาคอขวดที่บางทีผู้ติดเชื้อตามสีเขียวเหลืองแดง คือทำให้เชื้อสีแดงที่ปะปนกับผู้ติดเชื้อทั่วไปยังไม่มีโอกาสในการรักษา แต่ตอนนี้เราโชคดีที่ได้เจอกับจิ๊กซอว์สุดท้าย คือน้องจาก EMT จุฬาฯเป็นหน่วยฉุกเฉิน ซึ่งกลุ่มนี้มีเครื่องผลิตออกซิเจน เขาสามารถที่จะไปประเมินหน้างานได้ ว่าต้องโทร.หา 1669 หรือยัง ถ้าเคสยังรอได้เราก็จะให้ติดต่อ 1330 หรือ 1668

เคสผู้ป่วยจากไปขณะอยู่ในสาย

ได๋เปิดเพจเราต้องรอดตั้งแต่วันที่ 25 เมษายน เธอเล่าให้ฟังว่า มันเหมือนกับเธออยู่กับความเป็นความตายตลอดเวลา ทุกครั้งที่โทรไปปลายมักจะบอกกับเธอและทีมอาสาว่า “พี่ช่วยหนูด้วยนะ พี่อย่าทิ้งหนูนะ” นอกจากนี้ได๋ยังเล่าอีกว่า

เมื่อไม่กี่วันก่อนเธอได้เจอกับคุณยายที่ออกซิเจนดร็อปจนไม่รู้สึกตัวแล้ว เธอทำได้แต่พูดคุยกับยายจนกว่ารถพยาบาลจะมาถึง เห็นทุกอย่างกระทั่งเสียชีวิต ทำให้มีความรู้สึกว่าทำไมช่วยไม่ได้ พูดตรงๆ เลยตอนนี้เธอเหมือนรู้สึกอยู่ในสงคราม

คำขอบคุณจากทุกคนคือกำลังใจ

อย่างไรก็ตามได๋ยังได้กล่าวว่าคำขอบคุณจากทุกคนที่มอบให้เหมือนเป็นสิ่งที่สะท้อนการทำงานพวกเธอคือส่วนหนึ่งที่เล็กมากๆเมื่อเทียบกับเหล่าบุคลากรทางการแพทย์ที่ทำกันอย่างหนักมากที่สุด และขอเป็นกำลังใจให้กับคนไทยทุกคนด้วย หากมีอะไรที่พวกเราเพจจิตอาสาเล็กนี้เราสามารถช่วยได้ เราพร้อมและเต็มใจเสมอ

---

ข้อมูลจาก : รายการแฉ, ต้มยำอมรินทร์

สามารถติดตามอ่านบทความอื่นๆ เพิ่มเติมได้ที่นี่

หมอเจี๊ยบ เล่าประสบการณ์โควิดตอนนี้แย่เป็นพันเท่า คนนอนรอเตียงล้นฉุกเฉิน

รู้จักคนรุ่นใหม่ ปาล์ม-นิธิกร บุญยกุลเจริญ ผู้พัฒนาเว็บไซต์เช็คพื้นที่เสี่ยง

แม็ค กฤตธัช หนึ่งในทีมโดรนหาจุดปิดวาล์วถังสารเคมีหมิงตี้ ซีอีโอบริษัท NOVY