ชิลอินเจแปนกับ “เจมส์ – จิรายุ” สโลว์ไลฟ์ที่โทโฮคุ สไตล์หนุ่มสายธรรมชาติ

เจมส์ – จิรายุ ตั้งศรีสุข กับสไตล์เที่ยวสายชิลเบอร์สิบ แค่มีแบ็กกราวนด์เป็นวิวธรรมชาติสวยๆ กับกล้องดีๆ สักตัว แล้วเดินเก็บความประทับใจไปเรื่อยๆ เท่านี้เขาก็แฮ็ปปี้สุดๆ

“ผมชอบเที่ยวแนวธรรมชาติผสมกับความแอดเวนเจอร์หน่อยๆ ประเทศหนึ่งที่ตอบโจทย์ผมมากคือญี่ปุ่นครับ ไปมาครบทุกฤดูแล้ว ชอบตอนใบไม้เปลี่ยนสีที่สุด เพราะวิวสวยมาก มีช่วงหนึ่งที่ผมมีโอกาสไปอยู่ญี่ปุ่นยาวหลายวันหน่อย เพราะไปถ่ายรายการ Tabi Japan with James Jirayu ได้ไปขลุกอยู่แถวโทโฮคุ (Tohoku) อยู่ทางตอนเหนือของญี่ปุ่น ไม่ว่าจะอาหาร สถานที่ท่องเที่ยว วิว และวัฒนธรรมดีหมด โดยเฉพาะธรรมชาติกับสถาปัตยกรรมเก่าๆ ที่เขาอนุรักษ์ให้คนรุ่นหลังและนักท่องเที่ยวอย่างเราได้เห็นกัน”

ธรรมชาติดีงามที่ “อาโอโมริ”

“จังหวัดอาโอโมริขึ้นชื่อเรื่องธรรมชาติสวยงาม ช่วงที่ผมไปตรงกับหน้าหนาวพอดี แต่ไม่ว่าจะหนาวอย่างไร บอกเลยว่าห้ามพลาดการไปเดินที่ตลาดเช้า ‘ทะเทะฮานะกัมเปกิ’ เขาเปิดทุกวันอาทิตย์ ตั้งแต่เช้ามืดจนถึง 9 โมงเช้า ขายพวกผักสด อาหารทะเล รวมทั้งขนมด้วย อย่างไทยากิก็อร่อย แป้งดีมากๆ อาหารทะเลอร่อยหลายอย่าง ผมได้ชิมปลากินดาระกับหอยเชลล์ย่าง คงด้วยความสด รสชาติจึงอร่อยจริง ที่ติดใจอีกอย่างคือซุปฮาจิโนเฮะเซมเบ้ เป็นซุปซอสถั่วเหลืองโซยุ รสเค็มๆ มีผัก เห็ด เสิร์ฟมาพร้อมขนมเซมเบ้ เป็นขนมข้าวกรอบแผ่นหนาๆ ผมลองกัดตอนยังกรอบๆ กัดไม่เข้านะ แต่พอลงไปอยู่ในน้ำซุปกลายเป็นหนึบๆ นุ่มๆ อร่อยดี

“อย่างที่บอกว่าธรรมชาติที่นี่สวยงาม โดยเฉพาะที่ลำธารโออิราเสะ ไกด์พาผมนั่งรถบัสประมาณ 40 นาทีไปเมืองฮาจิโนเฮะ ซึ่งเป็นเมืองเล็กๆ ในจังหวัดอาโอโมริ ไกด์บอกว่าถ้าเดินขึ้นไปจนถึงชั้นบนสุดจะเจอน้ำตกโชชิโอตะกิที่สวยมากๆ แต่ต้องใช้เวลาเดิน 2 ชั่วโมง ซึ่งผมเดินได้ ไม่มีปัญหา สิ่งที่ทำให้รู้สึกสดชื่นและไม่เหนื่อยตลอดทางคือกลิ่นหวานๆ จากใบไม้ มีแปลกใจนิดหน่อยที่จู่ๆ หิมะก็ตกลงมา แต่สุดท้ายก็เดินขึ้นไปจนได้เจอน้ำตกโชชิโอตะกิ ความรู้สึกที่เห็นน้ำตกล้อมรอบด้วยบริเวณที่ใบไม้เปลี่ยนเป็นสีเหลืองและสีแดงมันสวยมาก-ก-ก-ก จริงๆ

“ผมจบวันนั้นด้วยการกลับไปแช่อนเซ็นครั้งแรกในชีวิตที่โรงแรม ‘ชึตะอนเซ็น’ ความรู้สึกคืออุ่นๆ โล่งๆ แบบบอกไม่ถูก (หัวเราะ) ที่นี่ก่อตั้งมากว่าร้อยปีแล้ว สไตล์การตกแต่งยังคงคล้ายๆ สมัยโบราณ ทั้งรูปแบบและการใช้ไม้เก่า จึงให้ความรู้สึกเหมือนผมเดินอยู่ในซีรี่ส์ญี่ปุ่นเก่าๆ เขาว่าสรรพคุณน้ำแร่ที่นี่ช่วยรักษาโรคทางผิวหนังได้ด้วยนะ”

เก็บแอ๊ปเปิ้ลยักษ์ที่ฮิโรซากิ

“ผมมีโอกาสนั่งรถไฟญี่ปุ่นเป็นครั้งแรกตอนจะไปเมืองฮิโรซากิที่อยู่ในจังหวัดอาโอโมริ ก่อนหน้านั้นนั่งรถบัสตลอด เลยได้รู้อะไรบางอย่างคือ ตอนจะก้าวขึ้นรถไฟที่จอดอยู่ในชานชาลา แต่พบว่าประตูปิด ไกด์บอกว่ารถไฟญี่ปุ่นมีปุ่มให้กดเปิดประตูเฉพาะเวลาจะขึ้น – ลง เพื่อให้ข้างในรถไฟอุ่นตลอดเวลา เพราะอากาศหนาวมาก

“ผลไม้ขึ้นชื่อของเมืองฮิโรซากิคือแอ๊ปเปิ้ลครับ ผมได้บุกไปถึงสวนฮิโรซากิที่ผลิตแอ๊ปเปิ้ลได้มากที่สุด มีหลายสายพันธุ์ เขาให้ลองเก็บแอ๊ปเปิ้ลกับผู้ดูแลสวนด้วย บอกเลยว่าพอได้ชิม ทั้งๆ ที่แอ๊ปเปิ้ลไม่ใช่ผลไม้ที่ชอบที่สุด แต่พอกัดคำแรก รสชาติมันหวานกรอบอร่อยมาก กัดทีกลิ่นหอมเข้าจมูก และลูกใหญ่มากด้วย บางลูกใหญ่จนไม่รู้จะกัดยังไง

“ใกล้ๆ สวนมีโรงแรมชื่อ ‘แอ๊ปเปิ้ลแลนด์’ มีบริการให้แช่อนเซ็นกับลูกแอ๊ปเปิ้ลเป็นสิบๆ ลูกในบ่อด้วย เห็นเขาว่าช่วยเรื่องผิวพรรณและทำให้สดชื่น ที่แน่ๆ คือพอเราลงไปแช่แล้วได้กลิ่นหอมของแอ๊ปเปิ้ลตลอดเวลา ทำให้รู้สึกผ่อนคลายมาก

“อีกสถานที่ที่ทำให้ผมทึ่งคือปราสาทฮิโรซากิ เป็นอีกสถานที่ที่ขึ้นชื่อว่าถ่ายรูปสวย เหตุผลสำคัญคือที่นี่มีต้นซากุระสวยที่สุดในประเทศ แต่น่าเสียดายว่าตอนที่ผมไปดอกซากุระยังไม่บาน แถมกำลังอยู่ระหว่างการจัดเคลื่อนย้ายปราสาท เพราะต้องบูรณะฐานหินของปราสาท หมายถึงมันไม่มีปราสาทตั้งอยู่ เพราะถูกเคลื่อนย้ายไปแล้ว (หัวเราะ) คือผมงงมากว่าเขาย้ายปราสาทยังไง ได้คำตอบจากไกด์ว่าเขาใช้แม่แรงค่อยๆ ยกปราสาทไปวางไว้ในสวนข้างๆ โดยใช้เวลาเคลื่อนย้ายกว่า 2 เดือน คือนวัตกรรมเขาเจ๋งมาก แล้วกว่าจะย้ายกลับที่เดิมก็อีกหลายปี ผมเลยได้ไปถ่ายปราสาทในสวนแทน คิดอีกมุมก็ถือเป็นโชคดีนะที่ผมได้เห็นปราสาทในมุมที่ต่างออกไป ไม่ใช่ในที่ที่มันควรอยู่” (หัวเราะ)

ชมมรดกโลกที่อิวะเตะ

“อีกสถานที่ที่ต้องขอเล่าคือ วัดชูซอนจิที่จังหวัดอิวะเตะ สวยมาก สมกับที่ได้รับเลือกเป็นมรดกโลก ต้องชื่นชมที่เขาอนุรักษ์เมืองเก่าไว้ได้อย่างดี ข้างในวัดมีวิหารที่สร้างด้วยทองคำชื่อว่า ‘คอนจิคิโด’ ที่รวบรวมศิลปะทางศาสนาพุทธของญี่ปุ่นเอาไว้ ซึ่งทุกอย่างเป็นทองคำ สวยมากๆ ใต้พระพุทธรูปเก็บร่างของเจ้าเมืองที่เป็นคนสร้างวัดไว้ด้วย แปลกที่พอเข้ามาอยู่ในนี้แล้ว ผมรู้สึกได้รับพลังมากมาย เหมือนได้รับจิตวิญญาณบางอย่างของคนญี่ปุ่นกลับมาด้วย”

เยี่ยมหมู่บ้านโบราณที่จังหวัดฟุกุชิมะ

“นักท่องเที่ยวสายศิลปวัฒนธรรมต้องชอบโออุจิจูกุ เมืองเก่าที่เขายังอนุรักษ์ไว้ได้เป็นอย่างดี บ้านทุกหลังยังดูเป็นบ้านโบราณ หลังคาสีน้ำตาล ตัวบ้านสีครีมคล้ายๆ กัน มีบางหลังที่ดัดแปลงเป็นร้านขายอาหารหรือของฝากให้นักท่องเที่ยว ถนนของหมู่บ้านมีลำธารสายเล็กๆ ตัดผ่าน ซึ่งน้ำยังใสสะอาดจนชาวบ้านนำพืชผักไปล้างได้ ถ้าอยากรู้จักประวัติศาสตร์ที่นี่ให้ดียิ่งขึ้น ข้างในหมู่บ้านมีพิพิธภัณฑ์แสดงพวกจาน ชาม เสื้อผ้า อุปกรณ์เครื่องใช้ไม้สอยในการใช้ชีวิตในสมัยโบราณให้ดูด้วย ผมว่าที่นี่ชิลและสบายมาก เหมือนเราอยู่บนภูเขาสักที่ ได้ยินเสียงธารน้ำไหล บรรยากาศเงียบสงบ ผมเดินเล่นจนถึงช่วงเย็น เงียบมาก เหมือนไม่มีคนอยู่ เหมาะกับใครที่อยากมาพักเงียบๆ สวยๆ แนะนำเลยครับ

“อีกสิ่งหนึ่งที่ขึ้นชื่อมากของที่นี่คือโซบะ ซึ่งที่นี่ไม่ใส่เนื้อสัตว์เลย รสชาติจืดๆ หน่อย แต่เขามีวิธีการกินที่แปลกคือ ใช้ต้นหอมญี่ปุ่นมาคีบเส้นโซบะแทนตะเกียบ ตอนแรกก็ไม่ค่อยชิน เส้นหล่นตลอด ต้องก้มหน้าลงไปใกล้ๆ ไกด์เล่าให้ฟังว่า เขาเชื่อกันว่ากินวิธีนี้จะมีชีวิตยาวนานเหมือนความยาวของต้นหอม

“แล้วด้วยความหนาวเย็นขั้นสุดของจังหวัดฟุกุชิมะจึงมีอนเซ็นเยอะ หลังจากที่ชมหมู่บ้านโบราณเสร็จแล้ว ช่วงค่ำผมเดินทางต่อไปที่เมืองไอซึกาวามัตสึซึ่งอยู่ไม่ไกลกันมากนัก เพื่อมาที่หมู่บ้านฮิกาชิยามะ อายุกว่า 1,000 ปี ซึ่งขึ้นชื่อเรื่องอนเซ็น ที่โด่งดังมากๆ เลยก็คือมุไคทะกิ เป็นโรงแรมเก่าแก่ที่มีอนเซ็นแบบไพรเวต เป็นอ่างเล็กๆ เหมาะกับคนไทยที่ขี้อาย ไม่กล้าลงแช่บ่อรวม แต่ถ้าใครไม่ติดเรื่องอาย เขาก็มีบ่อรวมขนาดใหญ่ให้บริการด้วย”

บินพาราไกลเดอร์ที่จังหวัดยามางาตะ

“ประสบการณ์ตื่นเต้นสุดๆ ของผมที่ญี่ปุ่นคือได้ไปลองบินพาราไกลเดอร์ (เป็นอุปกรณ์เครื่องเล่นที่ช่วยให้เหมือนบินได้ มีร่มอันใหญ่กางอยู่ข้างบน สามารถเล่นคนเดียวได้ แต่ถ้าไม่เชี่ยวชาญจะบินพร้อมกับเจ้าหน้าที่) ที่นันโย สกายพาร์ค เมืองนันโย ที่ตัดสินใจลองเพราะข้อมูลบอกว่าวิวที่นี่สวยมาก เหมาะกับการเล่นพาราไกลเดอร์ พอตัดสินใจไปแล้ว เพิ่งมารู้สึกเสียวตั้งแต่ขับรถขึ้นเขาไป เพราะกลัวความสูง ตอนที่เขาให้ซ้อมนั่งพาราไกลเดอร์ในห้องยังกลัวเลย ยิ่งพอตอนเดินขึ้นไปเตรียมตัวต้องบิน ก็ถามตัวเองว่าเรามาถึงจุดนี้ได้ยังไง เจ้าหน้าที่ปลอบใจว่าไม่ต้องกลัว เขาบินไปกับผมด้วย แต่ด้วยวิวข้างหน้าที่เคว้งคว้าง ข้างล่างเป็นเนินสูง คือถ้าตกลงไปคงหายสาบสูญ ตอนนั้นเริ่มอยากกลับบ้าน ขาสั่นเลย คิดว่าถ้าเกิดน็อกไปกลางอากาศจะเป็นยังไง

“วิธีการเล่นคือ หลังจากที่สวมอุปกรณ์แล้ว เจ้าหน้าที่บอกให้ออกแรงเยอะๆ วิ่งเร็วๆ ลงเนินไปเรื่อยๆ จากนั้นร่มก็จะลอย และยกตัวเราลอยขึ้นบนฟ้า แล้วเจ้าหน้าที่จะเป็นคนบังคับควบคุมทิศทางทั้งหมดครับ ซึ่งพอตัวลอย ความรู้สึกกลัวกลับหายไปเลย คงเพราะวิวข้างหน้าที่สวยมาก มองลงข้างล่างทั้งเมืองขาวโพลนด้วยหิมะ สุดยอดอะ บรรยากาศดี สวยโคตรๆ สวยน้ำตาไหลเลย อากาศดีด้วย มีแดดหน่อยๆ ประทับใจมาก”

กล้องคู่กาย

“ผมชอบถ่ายรูป มันเป็นเรื่องของการเก็บโมเมนต์ดีๆ ไว้กับตัว และชอบดูรูปที่ตัวเองถ่ายเก็บไว้ โดยเฉพาะรูปพอร์เทรต ผมชอบสแน็ปว่าใครกำลังทำอะไรอยู่ เขามีอารมณ์แบบไหน ชอบเก็บภาพคนที่กำลังคุยกันหรือกำลังหัวเราะ เลยกลายเป็นกิจกรรมยามว่างที่ชอบ ตอนนี้ผมใช้กล้องของฟูจิครับ เป็นกล้องตัวเล็กๆ เลนส์เดียวก็เอาอยู่ ไม่ต้องขนเลนส์ไปเปลี่ยนเลย เมื่อก่อนผมขนอุปกรณ์ไปแบบจัดเต็มมาก ผลที่ได้คือปวดเมื่อยเกินเหตุ ที่สุดแล้วผมว่าสิ่งที่สำคัญกว่ากล้องคือรูปที่เราบันทึกไว้มากกว่าครับ

“ที่ผ่านมาผมไม่ค่อยได้ไปเที่ยวเองเท่าไหร่ ตั้งใจกับตัวเองไว้ว่าปีใหม่นี้จะไปเที่ยวอย่างน้อยปีละทริป เพราะอยากไปเก็บประสบการณ์ดีๆ ด้วยตัวเองดูสักครั้ง”

---

 

ที่มา : นิตยสารแพรว ฉบับที่ 942