เอม-สรรเพชญ์ เป็นทายาทหนุ่มหล่อหนึ่งเดียวของพิธีกรขั้นเทพ “สัญญา คุณากร” หลายคนแปลกใจเมื่อรู้ว่าหนุ่มคนนี้เลือกฝึกงานหาประสบการณ์ด้วยการเป็น Bellboy และ Concierge ของโรงแรมหรู ตามด้วยการฝึกงานสายการบินแอร์เอเชีย แพรว ได้มีโอกาสคุยกับเอมอีกครั้ง ก่อนเดินทางกลับไปเรียนต่อที่มหาวิทยาลัยในอเมริกา
โลกใหม่ในมหาวิทยาลัย
“ตอนมาเรียนแรกๆที่ Loyola Marymount University รู้สึกคิดถึงบ้าน ครอบครัว เพื่อนๆ รวมถึง ‘เซย่า’ (หมาพันธุ์ลาบราดอร์ของเอม) มหาวิทยาลัยอยู่บนเขาในเมืองลอสแอนเจลิส อากาศดีมาก มีเส้นทางวิ่งรอบมหาวิทยาลัย ใครชอบวิ่งเทรลหรือชอบออกกำลังกายสามารถมาวิ่งได้
ผมเลือกเรียนที่นี่ เพราะเคยมาเรียนซัมเมอร์แล้วชอบ พื้นที่มหาวิทยาลัยไม่เล็กไม่ใหญ่เกินไป ดูอบอุ่นดี มีทั้งนักศึกษาอเมริกัน ยุโรป และเอเชีย ผมเลือกคณะบริหารธุรกิจ เพราะมาร์เก็ตติ้งที่นี่ติดอันดับท็อป ชื่อเสียงมหาวิทยาลัยอาจไม่ดังเท่าไร ทั้งที่ผลการเรียนของผมสามารถเลือกเรียนมหาวิทยาลัยดังได้ ซึ่งคุณแม่อยากให้เป็นแบบนั้น จะได้มีโอกาสหางานทำง่ายขึ้น ซึ่งผมไม่ค่อย
สนใจเท่าไร แต่เข้าใจท่าน ก็คงต้องรอให้เรียนจบปี2 ก่อน ถ้าย้ายมหาวิทยาลัยได้ก็คงทำอย่างที่คุณแม่แนะนำ
“เนื่องจากผมอยู่หอพักในมหาวิทยาลัย มีรูมเมตเป็นคนอเมริกัน แต่เราไม่ค่อยสนิทกัน ชีวิตนักศึกษาหอพักในอเมริกาคล้ายกับที่เคยดูในหนังเลย เพื่อนผมบางคนไม่ถูกกับรูมเมต เขาขีดเส้นที่พื้นแบ่งห้องคนละครึ่งเลย แต่โชคดีรูมเมตผมโอเค มีช่วยกันทำการบ้านบ้าง พูดคุยซักถามกันบ้าง แต่ไม่ได้สนิทถึงขั้นไปกินข้าวด้วยกันหรือชวนไปเที่ยวในเมือง ส่วนก๊วนเพื่อนสนิทของผมเป็นคนอินโดนีเซีย เยอรมัน และอเมริกัน
“การใช้ชีวิตที่นี่ทำให้ผมได้เป็นตัวของตัวเองทำทุกอย่างเอง เช่น เลือกคลาสเรียนเอง จะกินข้าวเวลาไหน กินอะไร จะออกไปแฮ้งเอ๊าต์กับเพื่อนตอนไหน ใช้เงินอย่างไร คุณพ่อไม่ได้กำหนดเงินให้ใช้แต่ละเดือน เพราะเชื่อใจว่าผมไม่ฟุ่มเฟือย ช่วงแรกผมยังบริหารเวลาได้ไม่ดี นอนดึก ตื่นสาย กินข้าวไม่ตรงเวลา แต่พออยู่ไปเรื่อยๆ ทุกอย่างก็เริ่มเป็นระบบขึ้น ตื่นมาทานมื้อเช้า ไปเรียนหนังสือ กลับมาทบทวนสิ่งที่เรียนไปแล้ว
ที่สำคัญคือต้องเข้าฟิตเนสสัปดาห์ละ 5 วัน วันละ 2 ชั่วโมง ซึ่งเป็นสิ่งที่ผมชอบมาก ส่วนเรื่องที่ผมขี้เกรงใจคน ทำให้คิดเยอะหรือทำให้เราดูเป็นคนเงียบๆ ก็อาจต้องค่อยๆปรับไป คุณแม่กังวลว่าผมจะไม่กล้าเป็นตัวของตัวเอง มักส่งคำคมหรือปรัชญามาให้เป็นกำลังใจเรื่อยๆ เช่น Be Yourself, Don’t care the other. ช่วยให้เราได้คิดและคอยเตือนตัวเองไปด้วย”
สุขในแบบพอเพียง
“ผมชอบใช้ชีวิตเรียบง่าย ไม่ค่อยได้ใช้จ่ายอะไร เคยเดินทางไปแซนแฟรนซิสโกมีเงินติดตัวไป 500 ดอลลาร์ พอแม่รู้ว่าผมมีเงินแค่นี้ เตรียมจะโอนเงินมาเพิ่มให้ จึงบอกไปว่ายังเหลือเงินอีก 300 ดอลลาร์ และกำลังจะกลับแล้ว
ผมน่าจะได้นิสัยนี้มาจากคุณพ่อ เพราะถูกสอนบ่อยๆว่าให้รู้จักประหยัด ให้ทำบัญชีควบคุมการใช้จ่าย เวลาจะซื้ออะไรสักชิ้น ผมจึงมักจะคิดเกี่ยวกับฟังก์ชันมากกว่ารูปลักษณ์ เป็นของที่เรามีหรือยัง และที่จะซื้อใหม่ดีกว่าที่มีอยู่หรือเปล่า หรือมันแพงกว่าที่เราซื้อได้หรือเปล่า ถ้าผ่านหมดทุกข้อก็ซื้อได้ แต่ส่วนใหญ่ไม่ค่อยผ่าน (ยิ้ม) เพราะผมมักจะมีแล้ว หรือไม่จำเป็นต้องมีก็ได้ อะไรยังใช้ได้ดีก็ใช้ไปไม่ค่อยสนใจว่าเป็นแบรนด์อะไร ตอนอยู่ไฮสกูลผมยังใช้โทรศัพท์โนเกียเครื่องละ 900 บาทอยู่เลย คุณแม่เพิ่งเปลี่ยนเป็นไอโฟนให้เมื่อวันเกิดที่ผ่านมา”
ปั้นหุ่น – ชนะเลิศศิลปะการต่อสู้ MMA
“เมื่อก่อนผมตัวเล็ก ผอมมาก ตอนเรียนเกรด 1 – 2 ถูกเพื่อนที่โรงเรียนอินเตอร์แกล้ง ด้วยความที่ตอนนั้นผมไม่ถนัดภาษาอังกฤษ จำได้ว่าเวลาเขาพูดอะไรแล้วผมตอบกลับเป็นภาษาอังกฤษไม่ได้ เขาเห็นผมไม่ตอบ เลยถูกผลักบ้าง ตบบ้าง ซึ่งผมไม่อยากให้เกิดเหตุการณ์แบบนั้นอีก พอเริ่มเรียนเกรด 6 จึงออกกำลังกาย มีเทรนเนอร์ส่วนตัว โตขึ้นมาอีกนิดเริ่มบ้าพลัง อยากยกเวตเพื่อพัฒนาความแข็งแกร่งของตัวเอง
“ส่วนกีฬา MMA เป็นทักษะการต่อสู้ชนิดหนึ่งที่ใช้ทุกทักษะการต่อสู้ เป็นการรวมทั้งมวยปล้ำ มวยไทย มือ เท้า เข่า ศอก รัดคอ ฯลฯ เรียกว่าใช้อาวุธการต่อสู้ได้ทุกอย่าง แพ้ชนะดูที่น็อกหรือคะแนน เหมือนมวย คุณพ่อรู้ว่าผมสนใจกีฬาชนิดนี้
เมื่อปีที่แล้วจึงมาบอกว่ามีคนจัดงาน MMA สมัครเล่น รายการ Ignite Fight Club สนใจไหม ผมอยากพิสูจน์สิ่งที่ชอบและซ้อมมาตลอดจึงลงแข่งขัน ทั้งที่แม่ไม่อยากให้แข่ง พาผมไปถวายสังฆทานก่อนลงแข่งด้วย กลัวผมเจ็บตัว (หัวเราะ) ปรากฏว่าพอถึงเวลาแข่งจริงๆ แม่ยืนเป็นกองหน้าเชียร์สุดฤทธิ์ จนผมชนะ คู่แข่งที่เป็นลูกครูสอน MMA ได้รางวัลชนะเลิศสมัครเล่นปี 2018 แม่บอกว่า พอขึ้นเวทีแล้ว The show must go on. ขึ้นไปแล้วก็ต้องสู้ให้ชนะ พร้อมกับสอนผมว่า การเอาชนะคนอื่นไม่ยากหรอก แต่เอาชนะตัวเองยากกว่า แม่เลยไม่ค่อยอยากให้ผมเล่นกีฬาชนิดนี้ “แต่ถ้ามีการจัดแข่งขันอีก ผมก็อยากลองลงแข่งอีกครั้ง”
CR : นิตยสาร แพรว ฉบับที่ 950, @sanyakunakorn
เลี้ยงลูกอย่าให้เป็นเทวดา! พ่อดู๋ สัญญาส่งน้องเอมฝึกงาน สอนให้เป็น ‘ลูกผู้ชาย’ เต็มตัว