7 วินาทีสุดท้ายในการแข่งขันเป็นตัวชี้ชะตา“เทนนิส- พาณิภัค วงศ์พัฒนกิจ” ก่อนจะส่งให้เธอเป็นตำนานฮีโร่ของกีฬาเทควันโดไทย นอกจากคว้าเหรียญทองโอลิมปิกมาครองได้เป็นครั้งแรกแล้ว เธอยังเป็นอันดับหนึ่งของโลกในรุ่นไม่เกิน 49 กิโลกรัม แต่กว่าจะมีรอยยิ้มอย่างที่เห็น เธอผ่านการร้องไห้ ถูกเตะมานับไม่ถ้วน บาดแผลทางใจจากการพ่ายแพ้มีมากมายจนเคยคิดถอดใจ ไม่อยากสวมชุดเทควันโดอีกต่อไป ถ้าวันนั้นเธอถอนตัวไป เหรียญทองลำดับที่ 30 คงไม่ได้อยู่ในตู้โชว์ทุกวันน บทเรียนจากความพ่ายแพ้พา เทนนิส- พาณิภัค สู่ตำนานฮีโร่กีฬาเทควันโดไทย เพราะแพ้ถึงรัก  “บ้านหนูเป็นครอบครัวนักกีฬา พ่อแม่เล่นกีฬาทั้งคู่ ชื่อลูกๆยังเป็นชื่อ กีฬาเลยค่ะ พี่สาวชื่อโบว์ลิ่ง พี่ชายชื่อเบสบอล  พ่อฝึกให้เล่นกีฬาตั้งแต่เด็ก ไม่ว่าจะวิ่ง วอลเลย์บอล จักรยาน ว่ายน้ำ เรียกว่าเล่นกีฬาทุกชนิดที่มีในโรงเรียน (โรงเรียนอนุบาลสุราษฎร์ธานี) จนได้มาเล่นเทควันโดตอน 7 ขวบและเป็นนักกีฬาของโรงเรียน ตอนแรกไม่ได้คิดจะเล่นจริงจัง แต่พอ 9 ขวบครูก็ส่งไปแข่งในแมตช์ประจำภาคใต้ ปรากฏว่าแพ้ โดนเพื่อนล้อว่าทำไมอ่อนจัง จุดนั้นแหละที่ทำให้หนูตั้งใจจะเป็นนักกีฬา บอกพ่อว่าจะกลับไปแข่งให้ชนะให้ได้ จะซ้อมจนค่ำทุกวัน ไม่ต้องรีบมารับนะ หนูฝึกกับคุณครูทรงศักดิ์ ทิพย์นาง ครูคนแรกที่สอนเทควันโด ที่ยิมตาปี เทควันโด จังหวัดสุราษฎร์ธานี … Continue reading บทเรียนจากความพ่ายแพ้พา เทนนิส- พาณิภัค สู่ตำนานฮีโร่กีฬาเทควันโดไทย