account_circleครั้งแรกของการเผยโฉมกระเป๋าไฮแบรนด์สีสันคัลเลอร์ฟูลของ คุณป๊อป-วรเกียรติ อานันทนะสุวงศ์ นักธุรกิจหนุ่มผู้หลงใหลเสน่ห์ของสีสันและการเดินทาง ไม่ว่าเส้นทางใกล้ไกล ต้องมีกระเป๋าหลากแบรนด์ หลายไซส์ร่วมทริปไปสร้างสีสันด้วยเสมอ
City Life…My Colorful Destination!
“เวลาไปเที่ยว ไม่ว่าจะในประเทศหรือต่างประเทศ ป๊อปจะแบ่งสัดส่วนเที่ยวในเมืองสัก 60 เปอร์เซ็นต์ อีก 40 เปอร์เซ็นต์เที่ยวธรรมชาติ ป๊อปทำธุรกิจเกี่ยวกับการพิมพ์ผ้า จึงชอบของสวยๆ งามๆ ไปไหนก็อยากเห็นผู้คนแต่งตัว แฟชั่นและไลฟ์สไตล์ โทนสีที่เขาใช้ ลายพิมพ์ อะไรอย่างไร หรือมีสินค้าอะไรใหม่ๆ ที่เมืองไทยยังไม่มี อะไรอินเทรนด์ เผื่อเป็นไอเดียมาต่อยอด บางทีเห็นเพื่อนไปนั่งร้านกาแฟเก๋ๆ ร้านนั่งดริ๊งค์เท่ๆ ที่มีคนเช็คอินไอจีหรือเฟซบุ๊กเยอะๆ เราก็ไปตามนั้นบ้าง
“ส่วนใหญ่ป๊อปชอบเที่ยวโซนเอเชีย อย่างญี่ปุ่น ฮ่องกง สิงคโปร์ เพราะไม่ต้องหยุดงานยาว เดินทางแป๊บเดียวถึง หาอาหารกินง่าย อร่อยถูกปาก ห้างสรรพสินค้าปิดดึก อย่างไปญี่ปุ่นเราเดินเที่ยวได้หลายตึก หลายย่าน ได้ช้อปปิ้ง นั่งชิล แถมยัง Sightseeing ตอนกลางคืนได้อีก แต่ถ้าไปอยู่ป่าเขา พอดึกแล้วทำอะไรไม่ได้ นอกจากดินเนอร์ นั่งมองแสงดาว ซึ่งป๊อปว่ามองครั้งเดียวก็พอแล้ว วันรุ่งขึ้นตื่นมา ภูเขาก็ยังเป็นภูเขาเหมือนเดิม แต่ถ้าเที่ยวในเมือง ผ่านไปสิบปีอาคาร ร้านรวงต่างๆ อาจเปลี่ยนไปแล้วก็ได้
“ทุกครั้งที่เดินทาง ป๊อปจะมีกระเป๋าเดินทางล้อเลื่อนของหลุยส์ วิตตอง สำหรับใส่เสื้อผ้า แล้วถือกระเป๋าเบอร์กิ้นไซส์ 40 เซนติเมตรหรือไม่ก็กระเป๋าหลุยส์ วิตตอง รุ่น Keepall ขึ้นเครื่อง ในกระเป๋าถือมีหีบจิ๋วหลุยส์ วิตตอง รุ่น Petite Malle สำหรับสะพายเฉียงเบาๆ ในนั้นใส่กระเป๋าแคลวี (Calvi Card Holder) ใบเล็กๆ ของแอร์เมสคล้ายซองใส่นามบัตร ไว้ใส่เงินนิดหน่อย บัตรเครดิต บัตรโดยสารรถไฟ ฯลฯ
“พอถึงที่พัก เช็คอินเสร็จ ถ้าออกไปช้อปปิ้ง เดินห้าง หรือมีนัดทานข้าวกับลูกค้า ป๊อปจะถือเบอร์กิ้นเพื่อให้ดูเป็นทางการหน่อย เสน่ห์ของเบอร์กิ้นไซส์ 40 คือ ใส่ของได้จุ ใส่ได้ทุกอย่างตั้งแต่ผ้าพันคอ จนถึงของที่เราช้อปเพิ่ม อย่างเวลาไปฮ่องกง ส่วนใหญ่มักไม่ให้ถุง เราซื้อของเสร็จแล้วใส่ลงกระเป๋าเลย
“แต่กระเป๋าสะพายใบเล็กก็มีประโยชน์มาก เพราะปัญหาหนึ่งเวลา ไปต่างประเทศคือที่นั่งตามร้านอาหารมักจะไม่มีที่ให้วางกระเป๋า อย่างที่ญี่ปุ่นหรือฮ่องกง ถ้าเราบอกว่ามาสองคน เขามีเก้าอี้ให้แค่สองตัว ไม่มีเก้าอี้ให้วางกระเป๋าแบบบ้านเรา ถ้าเราขอเก้าอี้มาวางกระเป๋า พนักงานจะมองหน้า ถ้าเราใส่ของในกระเป๋าหนัก แล้วแขวนตะขอที่ติดไว้ใต้โต๊ะกระเป๋าจะย้วย เสียทรง”
“Hermès” in Love
“กระเป๋าเบอร์กิ้นมีเฉดสีเยอะมาก นอกจากที่ป๊อปเลือกเก็บเฉพาะไซส์ 40 เพราะจุของได้มาก ผู้ชายถือแล้วดูไม่เล็กเกินไป ยังเลือกเก็บเฉพาะหนัง 3 ประเภทเท่านั้น คือ Clemence, Togo และ Epsom ทำจากหนังวัวปั๊มลาย มีความทนทาน ที่จริงแค่หากระเป๋าไซส์ 40 ก็ยากแล้ว ป๊อปยังมีหลากเฉดอีก เพราะชอบสีสดใส มักหาได้จากเมืองไทย ฮ่องกง สิงคโปร์ ญี่ปุ่น มีจากยุโรปบ้างนิดหน่อย ซื้อจนเป็นเพื่อนกับพนักงานขาย เมื่อไหร่มีสีใหม่มาเขาจะคอยบอกให้ป๊อปบินไปซื้อ
“ปัญหาหนึ่งที่เกิดขึ้นตอนนี้คือ บางทีไปต่างประเทศ พนักงานขายเสนอสีที่เรามีแล้ว พอเราไม่ซื้อ เขาก็งงว่าป๊อปมีสีนี้ด้วยเหรอ เพราะเขาคิดว่าเสนอสีที่แปลกแล้ว เลยต้องเปิดไอจีเรา (IG: POPLV) ให้เขาดูว่ามีแล้วจริงๆ ถ้าสีไหนที่ในไอจีไม่มีค่อยมาคุยกัน แต่ถ้าซื้อเมืองไทย ทางร้านมีบันทึกไว้ว่าเราซื้อสีอะไรไปแล้วบ้าง อย่างสีบลูพาออน (Blue Paon) ใบนี้ได้มาเพราะพนักงานขายแอร์เมสที่อินโดนีเซียฟอลโลว์ ไอจีป๊อปแล้วโทร.มาบอก วันรุ่งขึ้นป๊อปบินไปซื้อที่อินโดฯ เลย
“เฉดสีที่ป๊อปมีอยู่ตอนนี้ คือ โทนส้ม – แดง ฟ้า – น้ำเงิน เขียว ครีม – ขาว น้ำตาลทุกเฉด ผ้ายีนครึ่งหนังครึ่งผ้า หรือที่เรียกรุ่นกีลิส (Ghillies) คนมีไม่เยอะ ส่วนรุ่นสเปเชียลออร์เดอร์ เราจะได้เลือกสีเองว่าอยากได้สีไหนไว้ข้างในหรือข้างนอก จะขลิบด้วยหนังสีอะไร หรือจะสั่งทำหูกระเป๋าสีหนึ่ง ฝากระเป๋าและตัวกระเป๋าเป็นคนละสีก็ได้ ที่เบอร์กิ้น เคยทำมากสุดคือหนึ่งใบมีสามสี และต้องปั๊มตราเกือกม้าจึงจะเป็นสเปเชียลออร์เดอร์ คนที่สั่งได้ต้องมียอดซื้อมาราธอนหรือซื้อของเขาเยอะอยู่ บางครั้งป๊อปก็พกเบอร์กิ้นที่เป็นสเปเชียลออร์เดอร์ไปเที่ยวด้วยนะ แต่อาจแต่งตัวยากนิดหนึ่งเพราะมีหลายสี แต่ก็มีคนพูดว่า ถ้าถือเบอร์กิ้น ไม่ว่าใส่เสื้อผ้าสีอะไรก็เข้าได้หมด (ยิ้ม)
“แต่ละปีมีกระเป๋าแอร์เมสออกใหม่แค่สองซีซั่น ซีซั่นละ 2 – 3 สี ถ้าเป็นสีต่างกันนิดหน่อยหรือสีใกล้กัน แต่ป๊อปเห็นว่าสวยจะซื้อเก็บไว้ เวลาวางเรียงกันแล้วคล้ายเฉดดินสอสี สวยหมดทุกใบ เสน่ห์ของกระเป๋าเบอร์กิ้นคือโชว์พื้นหนังเยอะ และหนังเรียบมาก ทำให้เราเห็นเทคนิคการย้อมสีของเขาที่เนี้ยบกริบ เพราะถ้าย้อมไม่ดี ต้องมีตำหนิ ซึ่งแอร์เมสเป็นแบรนด์ที่ย้อมเครื่องหนังโดยมีเฉดสีมากที่สุด อันนี้เป็นหัวใจสำคัญที่ทำให้ป๊อปชอบเก็บกระเป๋าเบอร์กิ้น
“จนถึงวันนี้ป๊อปมีเบอร์กิ้นไซส์ 40 มากกว่า 40 ใบ และยังมีรุ่นอื่นที่ซื้อประปรายอีก เคยมีคนถามว่าหยุดซื้อได้ไหม ที่ซื้อนี่เพราะบ้าแบรนด์หรือเปล่า ป๊อปบอกได้เลยว่าซื้อเพราะชอบ และคิดตามประสาคนทำมาค้าขายด้วยว่า เราเป็นส่วนหนึ่งที่ช่วยขับเคลื่อนเศรษฐกิจโลก การซื้อกระเป๋าหนึ่งใบ ไม่ว่าจะซื้อแบรนด์ในประเทศหรือต่างประเทศ เท่ากับเราได้ช่วยให้คนเย็บกระเป๋ามีงาน มีเงินไปเลี้ยงดูคนในครอบครัว ดีไซเนอร์ก็มีแรงพัฒนางานใหม่ๆ ออกมา ฝ่ายจัดซื้อฝ่ายเอกซ์พอร์ต อิมพอร์ต ชิปปิ้ง ก็มีงานอินทีเรียร์ก็มีงาน คนทำวินโดว์ดิสเพลย์ ผู้เช่าในห้างก็มีงาน ทุกอย่างขับเคลื่อนไปได้ แต่ถ้าเราไม่ซัพพอร์ตเขา สุดท้ายทุกอย่างก็ชะงัก”
Mix & Match Colorful Trips
“ความที่ป๊อปชอบถ่ายรูป อัพโหลดรูปเวลาไปเที่ยว เพราะฉะนั้นต้องให้ไลฟ์สไตล์ ดูมีสีสันนิดหนึ่ง ป๊อปจึงเซตเสื้อผ้าให้เข้ากับกระเป๋าไว้คร่าวๆ แม้จะล้มเหลวบ่อยครั้งก็ตาม (ยิ้ม) เพราะบางทีไปเดินช้อปปิ้งแล้วซื้อเสื้อใหม่ กระเป๋าใหม่ ชุดที่เซตไว้จึงล้มไปโดยปริยาย
“ถ้าถามว่า เวลาแต่งตัวป๊อปใช้อะไรเป็นโจทย์ คำตอบคือ ขึ้นอยู่กับว่าเราได้อะไรมา ถ้าได้เสื้อมาใหม่ เสื้อก็เป็นหลัก แล้วค่อยเลือกกระเป๋ามาแมตช์ แต่ถ้าได้กระเป๋ามาใหม่ เราก็ยกให้กระเป๋าเป็นโจทย์ แล้วหาเสื้อประกบ โดยดร็อปโทนเสื้อผ้าลงนิดหนึ่ง แต่ส่วนใหญ่ป๊อปเน้นแต่งตัวคุมโทน ถ้าทริปนั้นถือเบอร์กิ้นสีน้ำเงิน จะเลือกเสื้อผ้าโทนขาว ฟ้า เทา น้ำเงิน เป็นต้น แต่เสื้อผ้าโดยรวมของเราเป็นสีเบสิกเรียบๆ อยู่แล้ว เพราะมีกระเป๋าเป็นตัวเสริม คอนเซ็ปต์การถือกระเป๋าของป๊อปคือ ถ้าใบไหนเพิ่งใช้ จะไม่ใช้ซ้ำ กลัวช้ำมือ ต้องเปลี่ยนใบและสีไปเรื่อยๆ และจะไม่พับหรือยัดกระเป๋าให้เสียทรง
“บางทีสีกระเป๋าล้ำกว่าสีเสื้อ หาสีเสื้อใกล้เคียงกระเป๋าไม่ได้ แต่เรามีโรงงานพิมพ์ผ้า ก็พิมพ์ผ้าใส่เองเลย แค่นี้ป๊อปก็ได้ใส่เสื้อสีใกล้เคียงกระเป๋าแล้ว แต่ไม่ใช่ว่ากระเป๋าสีชมพู แล้วเราต้องพิมพ์เสื้อสีชมพูเป๊ะ อาจเป็นเสื้อฮาวายมีลวดลายชมพูแซม ส่วนพร็อปส์อื่นๆ เช่น แว่นตา ผ้าพันคอ หมวก ฯลฯ ดูโทนสีเป็นหลัก ถ้าวันนั้นเราแต่งโทนเขียวพร็อปส์ต้องเป็นโทนที่เข้าได้กับสีเขียว
“นอกจากจะได้ใช้ประโยชน์กระเป๋าเต็มที่ ได้ถ่ายรูปมีสีสันลงไอจี บ่งบอกไลฟ์สไตล์เรา ยังทำให้ทุกทริปของป๊อปเป็นช่วงเวลาที่มีความสุขสนุก และปลื้มมาก”
ภาพและที่มา : นิตยสารแพรวฉบับ 921 คอลัมน์ UNEXPECTED