account_circleถือเป็นการกลับมาให้สัมภาษณ์อีกครั้งกับนิตยสารแพรวสำหรับ “โป๊ป ธนวรรธน์ วรรธนะภูติ” นักแสดงหนุ่มสุดฮ็อตที่มาอัปเดตชีวิตของเขาในตลอดปีที่ผ่านมา และเรื่องหัวใจที่บรรดาแม่ยกน้อยใหญ่อยากรู้กันมากที่สุด
ชีวิตปีที่ผ่านเป็นอย่างไรบ้างคะ
“ชีวิตปีที่ผ่านมาของผม คิดว่าคงคล้ายกับหลายคน ด้วยสถานการณ์บ้านเมือง สถานการณ์โควิด–19 ทำให้อะไรๆ ก็ไม่ค่อยดีกันหมด แต่เราจะไม่ได้รู้สึกว่าแย่มาก เพราะกระทบกันหมดทั่วโลก ชีวิตเปลี่ยนกันหมด อะไรที่เคยทำได้ก็ต้องชะงักกันไป ซึ่งตัวผมก็เหมือนคนอื่นที่อยู่บ้านเป็นหลัก จนรู้สึกแปลกๆ เพราะไม่เคยอยู่บ้านนานเป็นเดือนๆ ขนาดนั้น
“จากปกติต้องออกไปทำงานทุกวัน หรือถ้าช่วงที่ไม่มีงานก็ไปเจอเพื่อน ไปเตะฟุตบอล เล่นฟิตเนส พอทำอะไรแบบนั้นไม่ได้ก็มีอึดอัดบ้าง ตอนที่เริ่มออกจากบ้านได้จึงโล่งใจ แต่ก็ต้องระวังตัวเอง พอช่วงกลางปีก็ดีขึ้นหน่อย เริ่มได้กลับมาทำงานกัน”
ตั้งเป้าชีวิตไว้อย่างไรบ้างคะ
“จะว่าอะไรไหม ถ้าผมจะบอกว่าไม่ได้ตั้งไว้เลย ผมชอบที่จะใช้ชีวิตแต่ละวันไปตามธรรมชาติ คือทำทุกวันให้ดี ทำหน้าที่ของตัวเองให้ดีและถูกต้องที่สุดเท่าที่จะทำได้ แค่นั้นแหละ (ยิ้ม) เราพาชีวิตเดินทางไปเรื่อยๆ เดี๋ยวอะไรจะเกิดมันก็เกิดไปตามธรรมชาติ แต่ถ้ามองตอนนี้ ปีนี้คือจะมีหนังกับละคร ซึ่งผมตั้งใจทำให้ดีที่สุด
“แต่ถ้าคิดในมุมตัวเอง อายุ 38 แล้ว ถามว่าใจคนเราคิดไหม ก็มีคิดแหละ แบบแก่ขึ้นอีกปีแล้วเว้ย! จะยังไงดี ครอบครัวจะเป็นอย่างไร เพื่อนจะยังอยู่ด้วยกันไหม หรือจะมีแฟนไหมนะ ใจก็คิดไปเรื่อยแหละ แต่ว่าคิดแล้วก็ปล่อย ไม่ได้นั่งคิดวนเวียนจนนอนไม่หลับอะไรแบบนั้น
“ผมเชื่อว่าทุกคนก็ต้องคิด แต่สิ่งที่สำคัญคือเราจะหยุดความคิดนั้นได้ยังไงมากกว่า ซึ่งสรุปแล้วยังไงเราก็ต้องใช้ชีวิตต่อไปอยู่ดี ฉะนั้นถ้าถามว่าแก่ขึ้นอีกปีนอยด์ไหม เวลาคิดก็มีความนอยด์นะ แต่เราปล่อยมันได้ สักพักก็ลุกขึ้นทำงานต่อ เดี๋ยวก็ไปเจอเพื่อนแล้ว เดี๋ยวก็ได้กลับบ้านแล้ว เดี๋ยวก็หลับแล้ว ซึ่งพอตื่นมาใหม่ก็คิดใหม่ มันก็วนเวียนอยู่อย่างนี้ สรุปคือมีนอยด์นิดหน่อย แต่เดี๋ยวก็ลืม” (หัวเราะ)
เมื่อไหร่จะมีแฟน ? ฟังจากปาก โป๊ป ธนวรรธน์ สเป็คสาวและมุมมองความรักที่เปลี่ยนไป
ขยับมาที่เรื่องหัวใจกันบ้าง คำถามนี้ถามแทนใจทุกคนที่ยังอยากรู้เสมอว่าเมื่อไหร่ธนวรรธน์จะมีแฟน
“สำหรับตอนนี้ถ้าถามว่ามีคนที่จริงจังหรือคุยกันแบบจะเป็นแฟนไหม ตอบว่า…ไม่มีเลยจริงๆ คือผมไม่ได้ปิดนะ อยากจะมีคนคุยเหมือนกัน แต่ที่ผ่านมาคุยแล้วไม่ลงตัว ไม่คลิกกัน บางครั้งมีคนแนะนำมา ผมก็คุย แต่ว่าพอคุยแล้ว อยู่ดีๆ ก็หายกันไป ถ้าให้สรุปเองก็อาจเพราะยังไม่เจอคนที่ศีลเสมอกัน บอกไม่ถูกเหมือนกันครับ…ไม่รู้ว่าเป็นเพราะอะไร”
แล้วสเป็คสาวยังเหมือนเดิมไหมคะ
“เหมือนเดิมนะ…ยังชอบผู้หญิงสไตล์เดิม ชอบที่ดูสวย นิสัยน่ารัก ดูเป็นคนจิตใจดี มีที่เข้ามาคุยกันแล้วสักพักก็หายไป”
ที่ผ่านมาส่วนใหญ่เขาจะหายไปเองเหรอคะ
“ใช่ ไม่รู้เพราะอะไรเหมือนกัน ส่วนใหญ่เขาจะหายไปเอง ขณะที่เราก็ยังเหมือนเดิม คิดว่าเขาอาจจะมีผู้ชายจีบเยอะมั้ง ผมก็ไม่รู้ แต่ถ้าเขาเงียบหายไป ผมปล่อย ไม่ได้ไปตามตื๊อหรือหาเหตุผล เพราะผมรู้สึกว่าเขาคงมีเหตุผลของเขา ที่ไม่อยากคุยกับเราแล้ว
“ผมตื๊อไม่เป็นด้วยน่ะ เลยเหมือนไม่ง้อ สมมติว่าคุยกันแล้วเงียบหายไป ก็คงมีคำถามแค่ว่าทำไมถึงเป็นแบบนี้ล่ะ…แค่นั้นเลย ถ้าเขาไม่มีเหตุผล ก็ให้เขาไปเท่านั้นเอง เพราะไม่อย่างนั้นเราก็จะเป็นทาสของความรักไปตลอดชีวิต ถ้าเรายอมทำทุกอย่าง เพราะความที่เราอยากให้เป็น เราจะต้องเป็นทาสในสิ่งนั้น
“แต่ถ้าคนคนนั้นมีใจที่ใกล้เคียงกัน เราจะรู้สึกว่าไม่ต้องพยายามมาก แต่กับบางคนที่เราต้องพยายามมาก เราก็อาจจะเหนื่อย ท้อ แล้วเราจะทุกข์ทำไม ฉะนั้นรอคนที่ใช่ดีกว่า ผมก็เลยจะเป็นอย่างนี้ไง แต่อยู่คนเดียวก็มีความสุขไปอีกแบบนะ มีเพื่อน มีคนคุยบ้าง เพียงแต่ยังไม่เจอใครที่จะตกลงเป็นแฟนกันเท่านั้นเอง”
โป๊ปมีมุมหวานๆ หรือทำเซอร์ไพร้ส์ให้ใครบ้างไหมคะ
“ตอนเด็กๆ ก็มีแหละ วาดรูปให้เขา แอบเอาของไปไว้หลังรถเขา รอเขาเปิดมาเจอจะได้เซอร์ไพร้ส์ เคยมาหมดแล้ว ทั้งรัก ง้อ ร้องไห้ เสียใจ เขาง้อเรา เราง้อเขา ผ่านมาหมดแล้ว (หัวเราะ) แต่สุดท้ายเรารู้แล้วว่าสิ่งเหล่านั้นไม่มีจริงหรอก เป็นแค่ความสนุก ความอยากในช่วงแรกๆ เท่านั้นเอง”
แสดงว่ามุมมองความรักเปลี่ยนไปจากเมื่อก่อนค่อนข้างเยอะ
“แน่นอนครับ ต้องเปลี่ยนไปอยู่แล้ว ตอนนี้คือมีก็ได้ แต่ไม่มีก็อยู่ด้วยตัวเองได้ เป็นแบบนั้นมากกว่า หรือถ้าเมื่อไหร่มี คนคนนั้นก็ต้องอยู่กันแบบสบายใจ เข้าใจกัน ซึ่งคงหายากนะ เพราะสังคมสมัยนี้โซเชียลตลอดเวลา มีคนเข้าหาอยู่ตลอด ซึ่งชีวิตผมค่อนข้างเรียบๆ ไม่หวือหวา ฉะนั้นก็ยากอยู่นะที่จะเจอคนที่ใช่ แต่ก็ไม่ได้ทุกข์ ตอนนี้อยู่คนเดียวก็มีความสุขดีครับ”
ถ้าวัดเปอร์เซ็นต์ความสุขของโป๊ป คิดว่าเป็นอย่างไรคะ
“แฮ็ปปี้เกิน 70 เปอร์เซ็นต์นะ เพราะถ้าพูดว่า 100 เปอร์เซ็นต์ ก็ดูโกหกเกินไป ก็ต้องมีเรื่องครอบครัว เรื่องเพื่อนร่วมงานอะไรอย่างนี้ หลายอย่างที่ต้องคิด เพราะเรายังทำงานอยู่ ฉะนั้นอีก 30 เปอร์เซ็นต์ ก็ยังต้องเจอปัญหาต่างๆ ที่เข้ามา อย่างการเป็นนักแสดงก็ต้องคงสภาพหน้าตาและบุคลิกที่ดี เพื่อให้เหมาะสมกับบทบาทที่ได้รับ ซึ่งก็เป็นความทุกข์อีกแบบหนึ่งนะ จะทำอะไรก็ต้องคิดหน้าคิดหลังให้ดี อาจจะไม่ได้อิสระมาก แต่ก็แฮ็ปปี้ที่ยังได้อยู่ตรงนี้ (ยิ้ม) เอาเป็นว่าชีวิตโดยรวมมีความสุขสบาย จิตใจก็ดี ร่างกายก็ดี อาจจะมีปวดเข่า ปวดหลังบ้างเล็กน้อย” (หัวเราะ)
ที่มา : นิตยสารแพรว ฉบับ 966