account_circleพอเรียนจบ ผมกลับมาทำงานที่บ้าน โดยขอนาจากชาวนาคืน 200 ไร่ เพื่อทำเกษตรแผนใหม่แบบที่เรียนมา ใช้เครื่องจักร ใส่ปุ๋ยสารเคมีเต็มที่ ทั้งที่ตอนนั้นหน้าแล้ง แต่เรามีเงินซื้อเครื่องสูบน้ำ จึงเป็นเจ้าเดียวในละแวกนั้นที่ปลูกข้าวได้ แต่พอข้าวออกรวง ก่อนจะเก็บเกี่ยวได้ 2 คืน ก็ไม่เหลือ เพราะหนูทั้งทุ่งมารุมกินจนหมด จึงได้เรียนรู้ว่า ต้องทำนาพร้อมคนอื่น (ยิ้ม)
‘เดชา ศิริภัทร’ เกิดมาพร้อมกับผืนนา 2 หมื่นไร่ พร้อมโรงสีข้าวขนาดใหญ่ใน จ. สุพรรณบุรี รวมถึงสมบัติกองโตที่คุณปู่ทิ้งไว้ให้ลูกหลานได้อยู่กันอย่างสุขสบาย
แต่เดชากลับเลือกที่จะทิ้งความร่ำรวย ไม่รับมรดกจากกงสีแม้สักบาท แล้วออกตามหา ‘ความสุข’ ในวิถีทางของตัวเอง
พ.ศ. 2532 เดชาก่อตั้ง ‘มูลนิธิข้าวขวัญ’ เพื่อช่วยแก้ปัญหาชาวนาไทย กระดูกสันหลังที่ถูกเอารัดเอาเปรียบ ต้องมีชีวิตอยู่อย่างแร้นแค้น การทำงานอย่างหนักกว่า 20 ปี ทำให้เขาได้รับรางวัลต่างๆ มากมาย รวมถึง รางวัลชูเกียรติ อุทกะพันธุ์ ประจำปี 2555 ซึ่งแม้ว่า ในวันนี้ ภารกิจของนักรบอาสาแห่งท้องนาวัย 64 ปี จะสำเร็จเพียง 1 เปอร์เซ็นต์ แต่เขาบอกว่า “แค่ได้เริ่มก็คุ้มค่าแล้ว”
ถ้าย้อนกลับไปสมัยเด็ก คงต้องเรียกคุณเดชาว่า เถ้าแก่ ใช่ไหมครับ