account_circleเบิร์ดไม่เคยอิ่มกับการร้องเพลง ไม่เคยมีวันที่ไม่ถูกกับไมค์ มีแต่พุ่งเข้าหาเหมือนตายอดตายอยาก แต่ไม่ได้ร้องแบบพร่ำเพรื่อ ไม่ค่อยร้องคาราโอเกะ หรือร้องเล่นเพลินๆ แต่ถ้ารู้ว่าต้องเข้าห้องอัดหรือขึ้นเวทีจะมีความสุขมาก อยากร้องดีๆ ให้คนฟังเป็นเรื่องราว เบิร์ดไม่ได้เอ็นเตอร์เทนตัวเองด้วยเสียงร้อง แต่เอ็นเตอร์เทนด้วยการทำงานมากกว่า
ถ้าจะมีใครสักคน ที่ ‘ แพรว’ ชวนมาคุยกี่ครั้ง ก็มีเรื่องสนุกมาเล่าให้ฟังแบบไม่รู้จบ แถมยัง ได้รับความสุขกลับมาแบบเต็มพิกัด คนๆ นั้นคือ ‘เบิร์ด-ธงไชย’
ครั้งนี้ ‘แพรว’ กับ ‘เบิร์ด’ กระโดดขึ้นเครื่องบินไปคุยกันถึงญี่ปุ่น แต่ทริปนี้ไม่ได้มีเฉพาะเรา เพราะยังมีคำถามสนุกๆ จากแขกรับเชิญคนสำคัญ อาทิ สรยุทธ สุทัศนะจินดา, ณเดชน์ คูกิมิยะ, ญาญ่า-อุรัสยา, โน้ส-อุดม, โอปอลล์ ฯลฯ ส่งตรงขึ้นเครื่องมาด้วย
กัปตันขอประกาศเป็นครั้งสุดท้าย รัดเข็มขัดให้แน่น เราพร้อมแล้วที่จะออกเดินทางต่อไปยัง ‘เบิร์ดแลนด์’ ซึ่งบางที ดินแดนนี้ อาจมีคำขวัญว่า รอยยิ้มและความสุขก็ได้
คอนนิจิวะ…มาถึงญี่ปุ่น สิ่งที่พี่เบิร์ดไม่เคยพลาดเลยคืออะไรครับ
ไหว้พระกับกินราเมน (ตอบทันที) ถ้ามีเวลาจะขี่จักรยานเที่ยวรอบๆ เมือง อย่างครั้งหนึ่งกลางวันขี่จักรยาน กลางคืนเดินเล่น ไปยืนต่อแถวยาวรอกินซูชิ ราเมนที่ร้านข้างถนน แต่เอาเข้าจริงเบิร์ดไม่ค่อยได้ต่อเองหรอก ให้พี่น้อย (พรพิชิต พัฒนถาบุตร)ยืนเข้าคิว ส่วนเราไปเดินเล่นรอเวลา (หัวเราะ)
เบิร์ดชอบญี่ปุ่น รู้สึกว่า คนไทยกับคนญี่ปุ่นมีความคล้ายกันหลายอย่าง ไม่ว่าจะเป็นสีผิว วัฒนธรรม มีพระมหากษัตริย์เป็นองค์ศูนย์รวมจิตใจเหมือนกัน คนไทยชอบอาหารญี่ปุ่น ส่วนคนญี่ปุ่นก็ชอบอาหารไทย และในช่วงไม่กี่ปีมานี้ เราต้องเผชิญหน้ากับเหตุการณ์สึนามิ น้ำท่วมใหญ่ และยังเป็นชาติแรกๆ ที่ส่งความช่วยเหลือไปให้กันและกันด้วย
ขณะที่เบิร์ดก็ได้มาทำงานที่ญี่ปุ่นหลายครั้ง จึงค่อนข้างผูกพัน และเห็นความน่ารักของคนที่นี่ อย่างครั้งหนึ่ง พยายามบอกคนที่ร้านอาหาร ซึ่งเป็นรุ่นคุณปู่ว่า อยากกินสลัด แม้เขาไม่เข้าใจภาษาอังกฤษ แต่พยายามช่วยเต็มที่ เบิร์ดจึงชี้นิ้วไปที่ต้นไผ่ที่อยู่นอกร้าน เขาตอบว่า “ไฮ้” หลังจากนั้นเข้าไปในครัวแล้วยกสลัดออกมาจริงๆ
เข้าเรื่องกิน โอปอลล์ แขกพิเศษคนแรก ฝากถามว่า “คำถามของปอลล์ออกแนวโง่ๆ แต่อยากรู้จริงๆ เวลาปอลล์อยู่นอกบ้านแล้วไม่รู้จะกินอะไร จะสั่งผัดกะเพราทันที แล้วพี่เบิร์ดล่ะคะ”